آژانس خبری Tasnim ؛ ۳۰ آگوست ، روز بزرگداشت آلامام محمد باکر ماجلی فراتر از یادبود یک شخصیت تاریخی است. این مناسبت فرصتی برای تجدید نظر در تمدن وی در تاریخ شیعه و بررسی پیوند بین دستاوردهای وی با نیازها و چالش های امروز در حوزه های علمیه و جامعه است. آلامه مجلیس یک حقوقدان برجسته و حدیث بود. علاوه بر این ، یکی از معماران فرهنگی بزرگ شیعه در دوره صفوید شناخته شده است. در زمانی که شیعه به عنوان دین رسمی ایران تأسیس شد و نیاز به تعریف جامع تری از ابعاد معرفتی و اجتماعی داشت.
Alameh Majlis با نوشتن یک سنت بزرگ از “بهار النور” میراث حدیث شیعه را گردآوری و محافظت کرد. اما علاوه بر آن ، او همچنین آموزه های Ahl Al -Bayt (PBUH) را به زبان مردم به مردم ارائه داد. آثار فارسی او ، که برای مخاطبان عمومی نوشته شده است ، نمونه ای موفق از تلاش او برای درک آموزه های دینی و ابراز نگرانی های فرهنگی و اجتماعی وی است. این پیوند بین عمق علمی و رابطه مستقیم با جامعه همان ویژگی است که هنوز از حوزه های علمیه انتظار می رود.
در عصر فعلی ، دنیای شیعه ، بلکه جهان اسلام نیز با موضوعات و چالش های نوظهور در حوزه های فکری ، اجتماعی و رسانه ای روبرو است. در چنین شرایطی ، الگویی مانند Allameh Majlis می تواند بسیار مفید باشد. از آنجا که او هم در تحقیقات علمی و هم در تولید دانش نقش مهمی ایفا کرده و نقش مهمی در مسیر تمدن مذهبی ایفا کرده است. وی ثابت کرد که دنیای مذهبی می تواند از ابتکارات جدید برای انتقال پیام دین به جامعه ضمن محافظت از سنت های ارزشمند و پاسخگویی با اقتدار به نیازهای زمان استفاده کند.
امروز ، حوزه های علمیه باید با تکیه بر مبنای علمی محکم خود و درک صحیح از نیازهای روز ، پیام دین را به نسل های جدید منتقل کند. درست همانطور که آلامه مجلسی توانست با استفاده از ظرفیت های اجتماعی و دولتی نقش مهمی در ادغام دین شیعه ایفا کند. حوزه امروز همچنین باید تمدن خود را با ارتباطات هوشمندانه با دنیای معاصر حفظ و تقویت کند.
بزرگداشت Allameh Majlis فقط نگاهی به گذشته نیست ، بلکه فراخوانی برای بازتاب مأموریت این حوزه در دوره فعلی است. مأموریتی که در آن دنیای مذهبی نه تنها نقش فقهی ، حدیث ، کلامی و تفسیری را ایفا می کند ، بلکه به عنوان یک رهبری سیاسی ، فرهنگی و اجتماعی برای جامعه ای گسترده تر و پیچیده تر است.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
