فیلم سینمایی The Life of Chuck با هنرنمایی تام هیدلستون توانسته مورد توجه منتقدان قرار بگیرد.
فیلم The Life of Chuck محصول سال ۲۰۲۵، اقتباسی از داستان کوتاه استیون کینگ به همین نام است که در مجموعه‌ی If It Bleeds منتشر شده بود. این فیلم به کارگردانی مایک فلانگان ساخته شده و با بازی تام هیدلستون در نقش اصلی، داستانی فلسفی و احساسی درباره زندگی، مرگ و معنا را روایت می‌کند.
منتقدان بر این باور هستند که فیلم The Life of Chuck جنبه‌ای لطیف‌تر از طیف عاطفی عمیق کارگردان مایک فلانگان را به نمایش می‌گذارد و اقتباسی سرزنده و اغلب شگفت‌انگیز از یکی از خوش‌بینانه‌ترین داستان‌های کیهانی استیون کینگ به‌شمار می‌آید.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۷۵ نقد برای فیلم The Life of Chuck منتشر شده که امتیاز ۸۷ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۶۷ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۱۵ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده می‌کنید.
نظر منتقدان درباره فیلم The Life of Chuck
- راتن تومیتوز | ۷۵ نقد – امتیاز ۸۷ درصد
- متاکریتیک | ۱۵ نقد – امتیاز ۶۷ از صد
«۹۰/۱۰۰ Collider | منتقد: جیسون گوربر»
فیلم The Life of Chuck در نوسانی میان تفکر و مکاشفه، هرگز به احساسات‌گرایی افراطی یا شیرینی تصنعی دچار نمی‌شود. این اثر افسانه‌ای مدرن است که با مهارت یک قصه پریان روایت شده، با شور و شوقی هم‌سنگ یک موزیکال و سرشار از همان حس شگفتی که هنگام خیره شدن به آسمان شب تجربه می‌کنیم.
«۹۰/۱۰۰ TheWrap | منتقد: چیس هاچینسون»
این نه تنها بهترین فیلم فلانگان تاکنون است، بلکه اثری است که تمام مسیر حرفه‌ای‌اش تا به حال برای ساختن آن طی شده است.
«۶۷/۱۰۰ IndieWire | منتقد: کتی ریف»
فلانگان، به‌عنوان فیلم‌ساز، با احساسات خام و بی‌پرده کار می‌کند؛ با این تفاوت که این‌بار شور و شوق خود را برای دلگرم‌کردن مخاطب به‌کار گرفته، نه برای آشفته‌کردن او.
«۶۰/۱۰۰ The Hollywood Reporter | منتقد: مایکل رچشفن»
هرچند فیلم از نظر پیوستگی لحن کمی دچار نقصان است، فیلم The Life of Chuck با وجود این، اثر احساسیِ مثبتی از خود به‌جا می‌گذارد که در آغوش گرفتن زندگی را تشویق می‌کند، هرچند این تأثیر در نهایت گذراست، به اندازه ارواحی که معمولاً در داستان‌های پرقدرت‌تر فلانگان سرگردان‌اند.
«۶۰/۱۰۰ Variety | منتقد: سیدهانت ادلاکها»
هرگونه حس رمانتیکی که فیلم ممکن است به‌وجود آورد، زمانی که شروع به توضیح ترفندهای روایی‌اش می‌کند، به‌سرعت رنگ می‌بازد، تا آنجا که خودِ این توضیح به ترفند جادویی اثر بدل می‌شود.
«۶۰/۱۰۰ IGN | منتقد: ای ای داود»
می‌توان جاه‌طلبی فیلم را تحسین کرد و هم‌زمان پرسید آیا چنین داستانی با فلسفه‌ای سبک، واقعاً نیاز به اقتباس سینمایی داشت یا این‌که تبدیل کردن تمام نثر آن به روایت صوتی توسط نیک آفرمن، بهترین انتخاب ممکن بود؟ در نهایت، این فیلم بیش از آن‌که اقتباس سینمایی باشد، بیشتر به یک نسخه صوتی تجملی از کتاب شباهت دارد، ساخته‌ی یک طرفدار وفادار و بااستعداد آثار استیون کینگ.
