روسیه در اقتصاد کشتی جنگی ؛ بازگشت به الگوی استالینی

رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین هفته گذشته در چین در اوج پیروزی بود. با بازگشت به نخست وزیر هند ، نارندرا مودی ، شریک زندگی بدون مرز با همتای چینی خود شی جینپینگ و یک قرارداد خط لوله گاز طولانی مدت مسکو و اقیانوس آرام امضا کرد. با این حال ، در خانه ، اقتصاد جنگ روسیه با علائم هشدار دهنده روبرو است.

براساس تحلیلی از تایمز مالی ، در سالهای اولیه حمله کامل مسکو به اوکراین ، اقتصاد روسیه به لطف قیمت های پایدار نفت و گاز و هزینه های نظامی که باعث افزایش دستمزدها و تقاضای مصرف کننده می شد ، نسبت به آنچه انتظار می رود بسیار مقاوم تر بود. اما ترکیبی از افزایش هزینه های نظامی ، کاهش رشد اقتصادی ، روبل و قیمت نفت ، دولت روسیه را وادار کرده است تا تصمیمات دشوار را اتخاذ کند.

در حالی که پوتین اصرار دارد که کشورش به آرامی تجربه می کند. مدیرعامل بانک Sober Garr ، بزرگترین وام دهنده روسی ، معتقد است که این کشور اکنون در رکود فنی است.

به گفته اسکندر پروکوپنکو ، عضو مرکز کارنگی اوراسیا ، “وقتی ذخایر نفت و درآمد فراوان بود ، روسیه فکر می کرد که می تواند مشکلات اجتماعی را با پول حل کند ؛ اما اکنون که پول به همان اندازه نیست ، باید اولویت ها را تعیین کند.

براساس اعلام وزارت دارایی روسیه ، درآمد انرژی روسیه در مقایسه با سال قبل ۲۰ درصد کاهش یافته است.

تحلیلگرانی که دائماً در نظرسنجی بانک مرکزی روسیه شرکت می کنند ، رشد تولید ناخالص داخلی ۱.۴ درصد را تا پایان سال پیش بینی می کنند ، در حالی که رشد اقتصادی در سال گذشته ۴.۳ درصد بوده است و انتظار ندارند رشد بیش از ۲ ٪ در سه سال آینده باشد. بانک مرکزی روسیه هشدار داده است که در بدترین حالت با رکورد قوی روبرو خواهد شد.

بیش از سه سال پس از شروع جنگ در اوکراین ، روسیه هیچ نشانه ای از تمایل به دور شدن از اقتصاد جنگ نشان نداده است. در حقیقت ، سفر پوتین به چین فقط این واقعیت را نشان داد که کرملین هنوز هم در حال تقویت مشارکتهای جایگزین خارجی است ، در حالی که جنگ ادامه دارد.

اقتصاددانان و مقامات پیشین روسی بر این باورند که محدودیت های اقتصاد داخلی اکنون آشکارتر شده است و این محدودیت ها فقط با توافق نامه های تجاری جدید قابل حل نیستند.

در حالی که درآمد نفت و گاز در ماه ژوئیه به دلیل پرداخت فصلی اندکی افزایش یافته است ، درآمدهای اساسی هنوز هم پایین است و روسیه انتظار دارد که سال با کسری بودجه بسیار بیشتر از آنچه پیش بینی شده بود پایان یابد. این کسری بودجه بر دولت وزن دارد. همانطور که در حال تهیه بودجه ۲۰۲۶ برای اواسط سپتامبر است.

کسری بودجه روسیه در نیمه اول به ۴.۹ تریلیون روبل (۶۱ میلیارد دلار) رسید ، حدود ۲.۲ درصد از تولید ناخالص داخلی ، در حالی که هدف اولیه ۰.۵ درصد بود.

براساس بیانیه کرملین ، آنتون سیلوانوف ، وزیر دارایی روسیه اخیراً به پوتین گفت که دولت به دنبال “بودجه” برای انجام تمام تعهدات خود است.

کاهش جزئی در بودجه احتمالاً پروژه های زیرساختی غیرنظامی و یارانه های مناطق غیرقانونی مانند باشگاه های فوتبال و پناهگاه های آسیب دیده را هدف قرار می دهد. اقتصاددانان اطمینان دارند که روسیه می تواند شکاف باقیمانده را از طریق استقراض پوشش دهد ، که اکنون پس از کاهش نرخ بهره از ۲ ٪ به ۵ ٪ ، در ماه ژوئن از بانک مرکزی سقوط کرده است.

روسیه همچنین می تواند به صندوق ذخیره خود متوسل شود ، که گزینه ای جذاب نیست ، زیرا مسکو نیمی از جنگ را گذرانده است. دارایی های آن در خارج از کشور نیز به دلیل تحریم های غربی مسدود شده است.

جانیس کاو ، یک متخصص اقتصاد روسیه در انستیتوی امور بین الملل و امنیت آلمان گفت: “در سال ۲ ، چالش هایی وجود دارد که قبلاً وجود نداشته است.” “برای اولین بار ، در بودجه روسیه بدهی واقعی وجود دارد.”

به گفته Firdedo ، مشکلاتی که از سال ۵ ایجاد شده است شامل کمبود شدید نیروی کار ، مشکلات پرداخت خارجی پس از تحریم های غربی و تورم تورم است.

در برخی بخش ها ، فشارهای اقتصادی با چالش های خاص صنعت تشدید شده است. با توجه به گسترش زیرساخت های ریلی و هدایت جریان تجاری به شرق ، صنعت ذغال سنگ روسیه از دهه ۱۹۸۰ بدترین آسیب خود را متحمل شده است.

روبل قوی ، که از ژانویه تقریباً ۲۰ درصد در برابر دلار آمریکا افزایش یافته است ، به این فشار افزوده است. اما تضعیف ارزش ارز روسیه برای افزایش درآمد بودجه تورم را تشدید می کند. مشکلی که مقامات روسی اخیراً در مهار آن موفق شده اند.

تصمیم بانک مرکزی برای نگه داشتن نرخ بهره ، تورم را در ماه ژوئیه در مقایسه با سال گذشته به زیر ۹ ٪ افزایش داد. این رقم در آوریل ۲۰۲۲ به ۱۷.۸ درصد رسیده است. اما این باعث شده است که مشاغلی که با هزینه های بالای استقراض روبرو هستند و یکی از عوامل رکود اقتصادی است.

علیرغم فشارهای رو به رشد ، مقامات روسی به “همه چیز برای جبهه ، همه چیز برای پیروزی” جوزف استالین پایبند هستند. بنابراین هزینه های زمان جنگ از ابتدای حمله به اوکراین تقریباً دو برابر شده است. ناظران کرملین بر این باورند که حتی اگر مسکو و کیف نوعی آتش بس به دست آورند ، این ذهنیت لزوماً یک شبه تغییر نخواهد کرد.

در طول جنگ ، روسیه وسایل نقلیه زرهی خود را تخلیه کرده است به طوری که کارخانه های مخزن آن برای سالها با ظرفیت کامل کار می کنند تا ذخایر را دوباره تهیه کنند.