به گفته خبرگزاری تاسنیم کردستان ، رسانه ها ، به عنوان چهارمین ستون دموکراسی و زبان مردم ، نقش بی نظیری در افزایش آگاهی عمومی ، شفافیت و ترویج جامعه دارند. مأموریت رسانه ای شامل اطلاعات دقیق ، نظارت بر عملکرد مؤسسات قدرت ، منعکس کننده خواسته های عمومی ، دفاع از آزادی بیان و توضیح روندهای اجتماعی و اداری ، از جمله دسترسی آزاد به اطلاعات و آزادی بیان ، مهمترین ابزارهای انجام این کارها است. اما این مسیر در واقع یک محدودیت و موانعی است که فعالیت حرفه ای روزنامه نگاران و روزنامه نگاران را به چالش می کشد.
رسانه ها با تمام پیچیدگی ها و حساسیت های خود ، پلی بین مردم ، نهادهای عمومی و حاکمیت است. اما در کردستان به دلیل حساسیت ، تنوع فرهنگی ، شکاف های توسعه و غیره ، کار رسانه ها به مراتب دشوارتر و پرخطر تر است ، نه تنها تضعیف فعالیت رسانه ها بلکه تهدیدی برای دموکراسی نیز به نقش مستقیم در رسانه ها تبدیل شده است. در همین حال ، خبرنگاران شهر بیشترین آسیب را متحمل شده اند. آنها با فشارهای رسمی و غیررسمی روبرو هستند.
در جامعه ای که انتشار رایگان اطلاعات ، آگاهی ، حقیقت و انتقاد غیرقابل پیش بینی و ناشناخته است ، روزنامه نگاران و رسانه ها از اولین قربانیان این حوزه هستند. در جامعه ، و به ویژه در کردستان ، آنها نه تنها نشان دهنده رنج مردم هستند ، بلکه خودشان بخشی از این رنج مداوم و منظم هستند ، بنابراین قدم زدن در مسیر تقاضا و انتقاد مانند حرکت در لبه تیغ و فشارهای استرس زا و پنهان پذیرش سانسور قانون و صنایع است. زندگی
کاهش
یکی از دلایل اصلی این وضعیت کاهش آستانه برخی از مقامات و ترجیح فرهنگ چاپلوسی است. در بسیاری از موارد ، پاسخ به یک گزارش مهم شفاف یا گفتگو نبوده است ، بلکه یک شکایت قضایی و تهدیدی برای سکوت است. متأسفانه ، برخی متخلفان انتقاد را نه به عنوان یک عامل اصلاح طلب ، بلکه به عنوان یک تهدید امنیتی در نظر گرفته اند و با ایجاد فضایی از ترس ، آنها هرگونه بررسی رسانه ای از عملکرد خود را با نگهبان امنیتی کاذب تحریم کرده اند.
رسانه های مستقل در مورد غرفه بی خانمان ها
در مقابل ، رسانه ها همچنین به دلیل ضعف ساختاری ، عدم وجود سازمان های حمایتی ، محدودیت های مالی و خلاء اتحادیه های کارگری مؤثر نتوانسته اند نقش مؤثر خود را ایفا کنند. برخی از سازمان ها ، مانند خانه مطبوعاتی ، عمدتاً واسطه و هماهنگی شده اند و فاقد اثربخشی و اقتدار در سیاست گذاری و نقش بازی به عنوان یک نهاد رسانه ای خصوصی هستند و اثربخشی و اثربخشی این سازمان یا سایر سازمان های مشابه یافت نشده است.
وزارت هدایت و رسانه های رسانه ای آن به عنوان متولی رسانه ای در کشور و هیئت نظارت بر مطبوعات بالا متشکل از نمایندگان سه موسسه خصوصی و دانشگاهی ، برنامه های سیاست گذاری و پشتیبانی و مؤثر در زمینه رسانه های رسمی در سالهای اخیر و ممکن است در سالهای اخیر تسریع شده باشد. این جو متروکه باعث ایجاد وابسته ، تمسخر و گاهی اوقات فاقد هویت فعالیت بدون نگرانی می شود ، در حالی که رسانه های بحرانی یا مستقل با اتهاماتی مانند دروغ ، افترا و افکار عمومی روبرو هستند.
نیاز به ایجاد مکانیسم های قانونی و صنفی
از وزارت هدایت ، پارلمان و دولت انتظار می رود که توجه ویژه ای به سازوکارها و سیاست های خود برای توسعه سیستم عامل های کار فضا و رسانه ای و تجدید نظر در اقدامات منفعل خود داشته باشند. مجلس مطبوعات با همکاری شعبه نظارت و قضایی برای ایجاد و فعال کردن کمیته های حقوقی تخصصی. این کمیته ها می توانند مسیرهایی مانند میانجیگری ، صلح و مراجعه به متخصص را به عنوان اشاره به اختلاف بین رسانه ها و آژانس ها دنبال کنند. چنین استراتژی هایی ضمن کاهش حجم دعاوی ، همچنین به ارتقاء فرهنگ نقدینگی و تقویت رسانه ها کمک می کند.
ضروری است که قوه قضاییه ، با همکاری موسساتی مانند مطبوعات مطبوعات ، وزارت مطبوعات و متخصصان متخصص برای ایجاد شاخه های تخصصی اتهامات رسانه ای در دادستان و دادگاه در شهرها و مراکز استان ، برای پاک کردن تفاوت بین افکار عمومی و تشویق به اصلاح امور.
از این نظر ، جای خالی هیئت منصفه ، که در کردستان رسمی تر است ، قابل توجه است. این هیئت باید از موقعیت رسانه ای دفاع کند و با ایفای نقش فعال در آزمایشات و فعالیت های رسانه ای ، از تفسیر ناعادلانه از اتهامات رسانه ای و کاهش ممنوعیت جلوگیری کند.
نقش نهادهای اجرایی و مسئولیت دولت
فرمانداران و فرمانداران ، به عنوان نمایندگان ارشد دولت ، باید در ایجاد محیط تعامل بین رسانه ها و نهادها نقش موثری داشته باشند ، از سلیقه برخی از موسسات جلوگیری کنند و با عدم پاسخگویی برخی از مقامات و جلوگیری از شکایات غیر ضروری روبرو شوند. سکوت یا بی تفاوتی نسبت به فشار بر رسانه ، به ویژه هنگامی که ریشه در ملاحظات جناحی دارد ، غیرقابل قبول است.
چه باید کرد؟
در چنین شرایطی ، رسانه های مستقل باید محافظه کار باشند و از رسالت خود عاری باشند ، یا با یک رویکرد حرفه ای ، مسئول و صنفی برای حفظ خواسته های اجتماعی. رسانه ها باید با هشدارهای به موقع ، از گسترش انحرافات و ایجاد دعاوی برای مقامات جلوگیری کنند و نقش اصلاح طلب خود را در جامعه بازی کنند. در پایان ، باید تأکید کرد که مقامات باید به جای واسطه و فرار از مسئولیت پذیری ، رسانه ها را به عنوان همراهان خود تشخیص دهند.
در این میان ، رسانه هایی که به اصول حرفه ای پایبند هستند ، همراه با خواسته های قانونی مردم ، مستحق حمایت و هم افزایی هستند. این رسانه ها نباید تنها باشند. وقت آن است که روزنامه نگاران مستقل ، رایگان و محترم ؛ صرف نظر از تفاوت ها و رویکردهای فکری ؛ متحد ، منسجم و مقاوم در برابر فشارها و عناصر اجرایی ناکارآمد ، برای فراهم کردن فضایی برای طراحی شفاف ، منصفانه و مؤثر انتقادات اجتماعی و فرهنگی.
هنوز برای گفتن ؛ هنوز خبرنگاران هستند که نه برای منافع شخصی یا انگیزه های مالی ، بلکه برای دفاع از حقیقت ، آزادی بیان ، سعادت و حل مشکلات مردم ، عدالت و کرامت انسانی می نویسند. آنها هنوز بخشی از وجدان جامعه بیدار هستند. صدای سکوت ، چشمان بیدار و خاطره حافظه مردم.
در پایان ، یادآوری می شود که روز خبرنگار فقط یادآوری یک مناسبت تقویم نیست. در عوض ، این یک حقیقت و آگاهی از مدافعان آزادی بیان است که گاهی اوقات حق شناخت و فکر کردن با زندگی خود را حفظ می کند. حمایت از این روز یادآور مسئولیت عمومی است: این صدای عدالت و آزادی گرایی نباید خاموش شود ، رنج این قلم ها نباید بی ثمر باشد.
یادداشت ها از: Fardin Mostafaei
پایان پیام/۴۸۱
منبع:تسنیم
