Mehrdad Seedpash در یادداشتی نوشت ؛ یکی از بزرگترین مزایا و ویژگی های اصلی رسانه های اجتماعی ، قدرت و توانایی آنها در عمل جمعی است. امروز ، حرکات نرم افزاری به عنوان حرکات اجتماعی تبدیل شده است که از طریق فناوری های ارتباطی ادامه داده اند تا رفتار و دیدگاه های خود را تغییر دهند. حمایت از چنین دیدگاهی می تواند بر اساس تئوری های “بسیج منابع” باشد. غالباً در این تئوری ها فرض می شود که تغییر خواسته ها و نگرش ها برای ایجاد تحولات اجتماعی کافی نیست و باید زمان زیادی ، پول زیادی و مهارت ها و ابزارهای ارگانیک وجود داشته باشد. در حقیقت ، بسیج به عنوان فرایندی شناخته می شود که از طریق آن رهبران و رهبران و فعالان اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی درگیر می شوند.
امروز ، در جریان بسیاری از مطالعات در مورد تأثیر رسانه های اجتماعی بر تغییرات رفتاری ، انقلاب مردم مصر در سال ۲۰۱۱ در حال بررسی دیکتاتوری رئیس جمهور پیشین ، حسنی مبارک ، به عنوان یکی از نمونه های رسانه های اجتماعی و مداخله شدید آنها در بسیج مردم است. انقلابی که با استفاده از ابزارهای رسانه ای برای ایجاد تغییر سیاسی اتفاق افتاد ، اما سرنوشت دیگری پیدا کرد. در حقیقت ، این ابزارهای ارتباطی بود که عملکرد مردم مصر را در برابر حاکمیت مبارک و عدم وجود رهبری متحد و نوآورانه و همچنین محتوای مطلوب و جمعی تسهیل می کرد. اما متأسفانه ، در این میان ، انقلاب اسلامی مردم ایران هنوز نمونه ای بسیار مهم و متمایز در زمینه الگوهای بسیج در بسیاری از تحقیقات و تفکر اجتماعی و رسانه ای است. شاید مسئله اساسی این باشد که “اتفاقی که برای انقلاب در غیاب رسانه های اجتماعی متنوع و کثرت افتاد ،” توده های عظیم مردم را در برابر سخت افزار و نرم افزار سیستم خشن و خائن ایران “بسیج کرد”؟ “
مطمئناً یکی از مؤلفه های اصلی این موضوع نقش ، موقعیت و عملکرد رهبری امام خمینی است.رختالله علیه این در حال بسیج ملت ایران است. در یک فرآیند بسیج عمومی ، اصحاب که آماده عمل هستند باید انگیزه و اراده کافی داشته باشند و در “ارتباط” باشند. امام ، که ممکن است در هر فرآیند این فرآیند ، یعنی بسیج ، ایمان و دخالت الهی ، از برخی جهات ، گسترده ترین و منحصر به فرد ترین الگوی بسیج مردمی را تشکیل داده باشد. اول ، او توانست در قلب اعتقادات ، نیازها و رنج های مردم و فراتر از همه خیالات و نظریه های فکری و غیر روشنفکرانه ، یک عقل سلیم را به اشتراک بگذارد و آنها را با معنای واقعی برادری و منسجم معرفی کرد. دوم ، بر خلاف آنچه در تاریخ باستان این سرزمین قابل درک است ، باعث شده است که مردم از گوشه مسجد ، مدرسه و خانه به اراده و انگیزه- بدون سلاح و پول- و “جامعه سازی” ، به طور فعال آماده و آماده شوند. عنصر سوم ، که ممکن است الگوی بسیج امام را از الگوهای متفاوت و متمایز امروز متمایز کند ، راه حل امام برای مؤلفه های این عمل جمعی عظیم بود. امام نه پول زیادی بود ، و نه رسانه های متنوع ، و نه ابزارهای مبتنی بر جامعه متعارف را استخدام نکرد ، بلکه براساس برنامه ریزی خود هر یک از مردم در جنبش یک جنبش “رسانه” بود. در حقیقت ، جنبش ملت ایران از میلیون ها رسانه تشکیل شده است که تولید و توزیع محتوای انقلاب را از شعاع خانوادگی به محله و از محله به محله ، شهر ، کشور و حتی فراتر از مرزها آورده است. در حقیقت ، در عصر عدم وجود رسانه های اجتماعی ، امام “اجتماعی از رسانه ها” را تشکیل داد.
در کنار این سه مؤلفه ، یکی دیگر از عناصر مؤثر در بسیج امام همچنین “استمرار” وی در مدل سازی بسیج افرادی را نشان می دهد که از ثبات ایمان و هویت امام ناشی می شوند. در متون باستانی ما ، مرد پایدار قدم راه را برای نگرانی وسوسه برداشته و از سنت بت پرستی و نادان ، که “رفیق نجات” است ، منحرف می شود. نه تنها در اوج جنبش اسلامی ، امام حتی پس از پیروزی انقلاب و در لحظه رهبری الهی خود ، به ادامه و ادامه این روش ادامه داد. همدلی مداوم ، آمادگی برای عمل در صحنه و برقراری ارتباط با ملت مکانیسمی را فراهم می کند که در طول وحدت منحصر به فرد همه رسانه های غربی ، شرقی و شمالی و جنوبی در برابر انقلاب و ایران ، اندیشه و ایده آل از امام و انقلاب و مرزهای انقلابی و مرزهای انقلابی.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
