تالار مشاهیر رانندگان این مسابقات، اسامی مختلفی را به زعم کارشناسان در خود جای داده است. در ادامه به بخش دوم این مطلب به نقل از آخرین خودرو می پردازیم.
پیشنهاد می شود پیش از خواندن این مطلب، بخش اول تالار مشاهیر رانندگان F1 را مطالعه کنید.
۷ آیرتون سنا: ۳ قهرمانی جهان (۱۹۸۸، ۱۹۹۰، ۱۹۹۱)
یکی از افسانه‌ای‌ترین چهره‌های ورزش این مسابقات، آیرتون سنا است. او همچنان معیار استعداد و کاریزمای ناب است. تعهد عمیق او به مسابقه و تمایل مداومش برای فراتر رفتن از مرزها به این معنی است که سنا جایگاه ویژه‌ای در قلب بسیاری از طرفداران این ورزش موتوری دارد. سه عنوان قهرمانی او نشان می‌دهد که اگر او در گرندپری سن مارینو در سال ۱۹۹۴ بر اثر شدت تصادف فوت نمی‌کرد، فراتر از یک افسانه می‌توانست باشد. ترکیبی از سرعت طبیعی و جاه‌طلبی بی‌وقفه به سنا برتری‌ای داده بود که به ندرت در فرد دیگری دیده شده است.
اولین مسابقه: گرندپری برزیل ۱۹۸۴
تعداد مسابقات: ۱۶۱
تعداد بردها: ۴۱
تعداد مقام‌های اول تا سوم: ۸۰
امتیازات دوران حرفه‌ای: ۶۱۰
۶ آلن پروست: ۴ قهرمانی جهان (۱۹۸۵، ۱۹۸۶، ۱۹۸۹، ۱۹۹۳)
سبک دقیق و ظرافت آلن پروست بود که به او اجازه داد تا در مقابل آیرتون سنا قرار بگیرد البته دشمنی تلخ این دو راننده عجوبه است که در اذهان مردم پررنگ باقیمانده است. سلاح مخفی او قدرت مغز و همچنین سرعت بود و او از دقت طبیعی در رانندگی برخوردار بود که به پروست اجازه داد تا در سال ۱۹۸۵ اولین قهرمان جهان فرانسه شود. در سال ۱۹۸۷ او رکورد ۲۷ برد جکی استوارت را شکست و یک سال بعد مک‌لارن در طول فصل ۱۵ مسابقه از ۱۶ مسابقه را برد که گواهی بر مهارت پروست است. پروست تا زمان بازنشستگی‌اش در اوج بازی خود باقی ماند و در ۳۸ سالگی چهارمین و آخرین عنوان قهرمانی خود را برای ویلیامز کسب کرد.
اولین مسابقه: گرندپری آرژانتین ۱۹۸۰
تعداد مسابقات: ۱۹۹
تعداد بردها: ۵۱
تعداد مقام‌های اول تا سوم: ۱۰۶
امتیازات دوران حرفه‌ای: ۷۶۸.۵
۵ سباستین فتل: ۴ قهرمانی جهان (۲۰۱۰، ۲۰۱۱، ۲۰۱۲، ۲۰۱۳)
حرفه F1 فتل از سال ۲۰۰۷ آغاز شد و در سه سال اول حضورش، ۹ بار روی سکو رفت و پنج بار برنده شد، هرچند این در مقایسه با آنچه قرار بود در آینده اتفاق بیفتد، ناچیز بود! در طول چهار سال بعد، او به چهره ای در F1 تبدیل شد که چهار عنوان قهرمانی متوالی فصل را کسب کرد و به جوان‌ترین قهرمان جهان در این فرآیند تبدیل شد (و این افتخار را از لوئیس همیلتون اسطوره ای گرفت). او همچنین در آن زمان، رکوردهای بیشترین سکو در یک فصل، بیشترین برد در یک فصل، بیشترین موقعیت پول پوزیشن در یک فصل، بیشترین دور پیشتازی در یک فصل، بیشترین بردهای متوالی، بیشترین حضور در گرندپرندی های متوالی و بیشترین برد از موقعیت پول پوزیشن در یک فصل را از آن خود کرد.
اولین مسابقه: گرندپری ایالات متحده ۲۰۰۷
تعداد مسابقات: ۳۰۰
تعداد بردها: ۵۳
تعداد مقام‌های اول تا سوم: ۱۲۲
امتیازات دوران حرفه‌ای: ۳۰۹۸
۴ مکس ورشتپن: ۴ قهرمانی جهان تا سال ۲۰۲۵ (۲۰۲۱، ۲۰۲۲، ۲۰۲۳، ۲۰۲۴)
مکس ورشتپن، پسر راننده سابق فرمول یک یعنی جوس ورشتپن، قبل از اولین حضورش در فرمول یک، تنها یک سال را در مسابقات اتومبیل‌رانی گذراند. ورشتپن که پس از پنج مسابقه در فصل ۲۰۱۶ به تیم بزرگسالان ردبول دعوت شد و جایگزین دنیل کویات شد، بلافاصله اولین پیروزی خود را در گرندپری اسپانیا به دست آورد که زمینه ساز قهرمانی های او در سال های بعدی شد.
اولین مسابقه: گرندپری استرالیا ۲۰۱۵
تعداد مسابقات: ۲۰۹
تعداد بردها: ۶۳
تعداد مقام های اول تا سوم: ۱۱۱
امتیازات دوران حرفه ای: ۳۰۲۳.۵
۳ خوان مانوئل فانجیو: ۵ قهرمانی جهان (۱۹۵۱، ۱۹۵۴، ۱۹۵۵، ۱۹۵۶، ۱۹۵۷)
فانجیو در مسابقات F1 زمانی که مسابقات قهرمانی جهان در مراحل ابتدایی خودش بود، شکوفا شد که البته او نسبتاً یک «پیرمرد» بود! این نابغه سالخورده آخرین عنوان قهرمانی رانندگی خود را در سال ۱۹۵۷، زمانی که ۴۶ ساله بود، به دست آورد. اکثر رقبای او تقریباً از خانواده‌های متمولی بودند که از خاستگاه فانجیو در گوشه‌ای دورافتاده در آرژانتین بسیار فاصله داشتند. فانجیو قهرمانی های خود را مدیون والدینش می دانست زیرا متعقد بود که آنها فضایل صداقت و درستکاری، انضباط شخصی، احترام به دیگران و حس مسئولیت‌پذیری را به او القا کرده اند.
اولین مسابقه: گرندپری انگلستان ۱۹۵۰
تعداد مسابقات: ۵۸
تعداد بردها: ۲۴
تعداد مقام‌های اول تا سوم: ۳۵
امتیازات دوران حرفه ای: ۲۷۷.۶۴
۲ مایکل شوماخر: ۷ قهرمانی جهان (۱۹۹۴، ۱۹۹۵، ۲۰۰۰، ۲۰۰۱، ۲۰۰۲، ۲۰۰۳، ۲۰۰۴)
وقتی به بهترین راننده فرمول یک فکر می‌کنیم، مایکل شوماخر بلافاصله به ذهن خطور می‌کند. او تا زمان ظهور همیلتون، چهره مسلم در فرمول یک بود: هفت عنوان قهرمانی (پنج تای آنها متوالی)، تعداد پیروزی‌های متوالی، رقابت بی‌وقفه – شوماخر با ترکیبی از فداکاری، اشتیاق و البته استعداد ناب، قوانین بازی را در F1 تغییر داد. در حالی که او دو عنوان قهرمانی را با تیم بنتون کسب کرد اما بیشتر به خاطر دوران حضورش در فراری شناخته می‌شود. او در سال ۱۹۹۶ به این تیم پیوست و پس از فراز و نشیب‌هایی در سال‌های بعد، این ترکیب در سال ۲۰۰۰ به اوج خود رسید. در پنج سال بعدی، پنج عنوان قهرمانی جهان، ۴۸ برد و رکوردهای بسیاری که نام مایکل شوماخر تقریباً در هر زمینه‌ای در آن وجود دارد.
اولین مسابقه: گرند پری بلژیک ۱۹۹۱
تعداد مسابقات: ۳۰۸
تعداد بردها: ۹۱
تعداد مقام‌های اول تا سوم: ۱۵۵
امتیازات دوران حرفه‌ای: ۱۵۶۶
۱ لوئیس همیلتون: ۷ قهرمانی جهان (۲۰۰۸، ۲۰۱۴، ۲۰۱۵، ۲۰۱۷، ۲۰۱۸، ۲۰۱۹، ۲۰۲۰)
از نظر تعداد برد و مجموع امتیازات، لوئیس همیلتون بهترین راننده فرمول یک است که تا به حال در پیست حضور داشته است. این راننده بریتانیایی در ۳۰ کشور مختلف پیروز شده، تقریباً در هر فصلی که در آن شرکت کرده، یک مسابقه را برده و در حال حاضر در تعداد قهرمانی جهان با مایکل شوماخر مشترک است. هرچند او هشتمین قهرمانی خودش را در سال ۲۰۲۱ توسط اشتباهات تعمدی با اختلاف کمی از رقیبش بدست نیاورد اما همیلتون تقریبا بسیاری از رکوردهای فرمول یک را در اختیار دارد.
اولین مسابقه: جایزه بزرگ استرالیا ۲۰۰۷
تعداد مسابقات: ۳۵۶
تعداد بردها: ۱۰۵
تعداد مقام‌های اول تا سوم: ۲۰۲
امتیازات دوران حرفه‌ای: ۴۸۶۲.۵
البته در میان این اسامی افرادی همچون نینو فارینا (اولین قهرمان جهان در F1)، آلبرتو آسکاری جنگجو، جیمز هانت مهار نشدنی و جنسن باتن بریتانیایی را نباید فراموش کرد که نقش زیادی در جذابیت و ارتقای این ورزش داشته اند.
