به گزارش خبرگزاری تسنیم ، سایپا برای تامین نقدینگی مورد نیاز خود به جای اینکه به سراغ وام های گران بانکی برود، وارد «فاز تأمین مالی ارزان» شده است. مسیری که هدف اصلی آن پاسخگویی به مطالبات معوق قطعه سازان و جلوگیری از مسدود شدن مجدد خطوط تولید است. فروش املاک و داراییهای مازاد، نه از سر اضطرار، بلکه به عنوان راهی ارزانتر و سریعتر برای تزریق پول به چرخه تولید در دستور کار است. پولی که سود بانکی ندارد و تعهد بازپرداخت بر دوش نارنجی پوشان جاده مخصوص گذاشته نمی شود.
دارایی هایی که تولید نمی کنند، اما پول قفل شده دارند
بخش قابل توجهی از مشکلات نقدینگی در شرکتهای بزرگ به دلیل کمبود دارایی نیست، بلکه به دلیل نوع داراییها است. زمین، املاک و شرکتهایی که سالها بیکار بوده یا عملکرد ضعیفی داشتهاند، به طور موثری پول نقد شرکت را مسدود میکنند. داشتن چنین دارایی هایی نه تولید خودرو را افزایش می دهد و نه بدهی را کاهش می دهد. آزادسازی این منابع دقیقاً همان کاری است که سایپا امروز انجام داده است. تبدیل دارایی های راکد به پول نقدی که بتوان از آن برای تولید استفاده کرد.
در شرایط فعلی اقتصاد، استقراض بانکی برای خودروسازان بیشتر شبیه به وزن بیشتر خودرویی است که از قبل تحت فشار قرار گرفته است. سود تسهیلات، طولانی بودن مدت دریافت و تعهد بازپرداخت، هزینه تولید را افزایش می دهد و دست شرکت را در مدیریت نقدینگی می بندد. اما فروش دارایی های مازاد پولی را برای شرکت به ارمغان می آورد که نه سود دارد و نه سررسید. این تفاوتی است که این مسیر را به گزینه ای منطقی تر تبدیل می کند. به خصوص زمانی که اولویت تسویه بدهی قطعه سازان و ثابت نگه داشتن زنجیره تامین است.
سایپا همچنان میراث فروش آینده را دارد
چالش مالی امروز سایپا یک شبه ایجاد نشد. طی سالهای گذشته، پیش فروش بدون تطابق با ظرفیت تولید، منابعی را وارد شرکت کرد که زودتر از موعد مقرر مصرف شد. ماشین فروخته شد، پول خرج شد، اما تولید عقب افتاد. اکنون خودروساز موظف است خودرو را بدون داشتن نقدینگی کافی تحویل دهد. در چنین شرایطی فروش اموال مازاد یکی از معدود ابزارهایی است که می تواند بخشی از این شکاف مالی را پوشش دهد و تعهدات زنجیره تامین را کاهش دهد.
تحلیل کارشناسی و واقعیت موجود نشان می دهد که واگذاری اموال یا دارایی که در نقشه راه آینده شرکت جایگاه کلیدی ندارد، لزوماً به معنای تضعیف توان صنعتی نیست، بلکه در مقایسه با دریافت منابع از بانک ها، منابع مالی ارزان و بدون بهره را در پی دارد و در بسیاری از خودروسازان بزرگ جهان نیز مرسوم است.
در میان همه این بحث ها، یک نکته کمتر دیده می شود و آن ریشه فشار مالی صنعت خودرو است، نه تنها در دارایی ها و نقدینگی. زیان انباشته، شکاف قیمت کارخانه و بازار و قیمت گذاری اجباری سال ها تولید را خفه کرده است. تا زمانی که این متغیرها اصلاح نشوند، خودروساز مجبور است برای زنده نگه داشتن تولید از ابزارهایی مانند فروش دارایی های مازاد استفاده کند. ابزاری که ارزان تر و شفاف تر از بدهی بیشتر است.
انتهای پیام/
منبع:تسنیم
