اکو ایران: رشد اقتصادی کشور در دو فصل نخست سال جاری نسبت به مدت مشابه سال قبل کاهش شدیدی را تجربه کرده است. به طوری که حجم اقتصاد ایران در بهار ۱۴۰۴ نسبت به بهار ۱۴۰۳ کمتر شده است. این می تواند عواقب جدی بر سطح رفاه ایرانیان داشته باشد.
بانک مرکزی در روزهای پایانی ریاست جمهوری فرزین آمارهای زیادی را منتشر کرده است. یکی از این آمارها رشد اقتصادی کشور در دو فصل اول سال ۱۴۰۴ است.
ارقام منتشر شده از سوی اداره کل پولی کشور حاکی از آن است که رشد تولید ناخالص داخلی و سایر مولفه های اقتصاد در سال ۱۴۰۴ نسبت به دو فصل سال قبل کاهش چشمگیری داشته است.
همچنین پای اقتصاد ایران در نیمه نخست امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته حدود ۰.۶ واحد درصد کاهش داشته است.
در مجموع آمار و داده های منتشر شده از سوی بانک مرکزی با مرکز آمار مطابقت دارد و در نتیجه اقتصاد ایران در وضعیت نامناسبی قرار دارد. نامطلوب به این معنا که حتی اگر در یک فصل رشد منفی نداشته باشد، حتی یک رشد اقتصادی مثبت اندک هم بحران اقتصاد کشور را درمان نمی کند. به عبارت دیگر، رفاه و ثروت زمانی در جامعه پدید می آید که رشد اقتصادی قابل توجه و پایدار باشد.
پاییز رشد اقتصادی در بهار ۱۴۰۴
بررسی ها نشان می دهد رشد اقتصادی کشور که در بهار سال گذشته ۲.۹ درصد بود، امسال به منفی ۲ درصد رسیده است. می توان گفت چیزی شبیه به سقوط رشد اقتصادی در این مدت اتفاق افتاده است. در این بازه زمانی رشد بخشهای کشاورزی، صنعت و معدن افت شدیدی را تجربه کرده و بهار امسال به ترتیب معادل منفی ۲.۵ درصد و منفی ۶.۵ درصد برآورد میشود.
رشد بخش نفت نیز از ۷.۵ درصد به ۰.۱ درصد و رشد بزرگترین بخش اقتصاد ایران یعنی خدمات نیز در این مدت از ۲.۲ درصد به ۱.۱ درصد کاهش یافته است.
از سوی دیگر اگرچه رشد اقتصادی تابستان امسال مثبت است، اما نسبت به فصل مشابه سال گذشته کاهش یافته و از ۲.۶ درصد به ۰.۵ درصد رسیده است. در این مدت رشد کشاورزی از ۳.۶ درصد به منفی ۳.۱ درصد کاهش یافته و رشد نفت نیز از ۶.۱ درصد به ۲.۱ درصد رسیده است. همچنین رشد صنایع و معادن که در تابستان سال گذشته ۰.۹ درصد بود، در تابستان امسال منفی ۰.۴ درصد برآورد می شود. در نهایت رشد خدمات در سه ماهه دوم سال جاری ۲.۵ درصد محاسبه شد که نسبت به مدت مشابه سال قبل تنها ۰.۳ درصد کاهش داشته است.
پیامدهای کاهش رشد اقتصادی
اقتصاد ایران مدت هاست که با مشکلات عمیقی روبرو بوده است. به عنوان مثال می توان به تورم دو رقمی، افزایش نرخ فقر، پایین بودن نرخ مشارکت اقتصادی، رشد اندک اقتصادی و در نهایت تحریم های آمریکا اشاره کرد.
این موارد باعث شده قدرت خرید و رفاه مردم روز به روز کاهش یابد و شرایط اقتصادی کشور بدتر از گذشته شود. تنها راه غلبه بر این مشکلات ایجاد ثبات اقتصادی و رفع تحریم ها برای دستیابی به رشد اقتصادی پایدار است. زیرا بر اساس آموزه های علم اقتصاد، چیزی که راه رسیدن به رفاه و ثروت یک جامعه را فراهم می کند، رشد اقتصادی پایدار نامیده می شود.
از سوی دیگر، اگر کشوری از رشد اقتصادی مطلوب برخوردار نباشد، به سمت کاهش رونق پیش می رود. بنابراین لازم است سیاستگذاران بر رشد اقتصادی و رفع تحریم ها تمرکز کنند.
