به گفته خبرگزاری Tasnim در Tabriz ، طبل ها و زمزمه های “یا حسین” در کوچه های Tabriz پاشیده می شوند ، و قلب دوستداران سید الشوهادا در حال عزاداری در التهاب عزاداری کربلا است.
امروز ، میدان ساعت شهر باستان شاهد یکی از باشکوه ترین و معنوی ترین گردهمایی های عزاداران حسینی بود. اما این بار ، به همراه پرچم های سیاه حسین (AS) ، تصویر فرماندهان و فرماندهان نظامی شهدا که در حمله به رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدند ، از دستان محکم مردم نیز صعود کردند تا “مرگ به اسرائیل” را با صدای “لوبیک یا حسین” مخلوط کنند.
عزاداری مردم Tabriz امروز صرفاً عزاداری برای شهید دشت نینوا نبود. در عوض ، این یک جمله عملی برای دفاع از مظلوم جهان بود.
به نظر می رسد که زمزمه های حسینی مشهودترین فریادها علیه اشغال ، جرم و ظلم صهیونیسم جهان است.
حرکت دستگیره های عزاداری با پرچم های مقاومت
از ساعات اولیه عصر ، خیابان های منتهی به شهدای تبریز پر از شوراهای عزاداری و مذهبی بودند. عزاداری مردم ، پرچم های سیاه ، تصاویر شهدا ، مضامین پلاکارد حمایت از فلسطین و مبارزه با استکبار جهانی و تصاویر رهبر انقلابی در حال انجام اقدامات برای برداشتن مسیر شهدا به ساعت بود.
این بار به همراه صدای شیردهی و ذکر فاجعه ، دیگری در فضا پیچیده شد. صدای بلند “مرگ بر اسرائیل” از اعماق قلب های داغ و بی رحمانه مردم تبریز فریاد می زند. فریادی که نشان داد نمایندگان حسینی شهر نه تنها پایگاه عزاداری بلکه سنگرهای بیداری و مقاومت هستند.
اشورا مدرسه بیداری است
مردم تبریز در این تجمع باشکوه نشان دادند که برای آنها ، عزاداری محرم فقط اشک نیست. در عوض ، این مکانی برای تجدید میثاق با آرمان های کربلا است.
آنها گفتند که آنها درس حسین (AS) را درک کرده اند. درسی که به هر یزیدی می آموزد باید بایستد ، خواه در سال ۶۱ آه و چه در سال ۱۴۰۴ میلادی.
این افراد از ستاره Sattarkhan و Baqir Khan هستند. افرادی که پیشینه آنها با قیام و مقاومت مخلوط شده است. امروز ، فرزندان آنها هنوز با همان روحیه در برابر ظلم جهانی ایستاده اند. از نظر آنها ، صهیونیسم ادامه ستمگر است که توسط حسین (AS) و همراهانش غرق شد و فریاد علیه این رژیم روان کننده دیگری برای اشورا است.
زن و مرد ، پیر و جوان ؛ همه یک صدا در برابر صهیونیسم
در این جامعه عظیم ، هیچ مکانی احساس نمی شد. زنان چادر ، کودکانی که دارای پیشانی لوبیک یا حسین هستند ، نوجوانان با پرچم فلسطین و مردانی که دارای پلاکارد هستند ، همه برای فریاد زدن به وحدت امت اسمی ، با اشک و شعارها فریاد زدند.
شعارهای مردم بازتابی از آگاهی و ایمان آنها بود که “اسرائیل باید از بین برود” ، “صفا اولین قیبه ماست” ، “نه سازش ، بدون تسلیم ، نبرد با اسرائیل” و “از اشورا تا غزه ، یکی یکی است”.
این شعارها تنها کلمات نبودند. ترجمه معرفتی وجود داشت که از اعماق اشورا آمده و به زندگی مردم Tabriz می رسید.
تبریز ؛ همیشه در خط مقدم مقاومت
شهر Tabriz ، که همیشه پیشگام بیداری و مقاومت در ایران بوده است ، همچنین در مبارزه با رژیم جعلی صهیونیستی نقش پیشگامانه ای داشته است. این تجمع فقط یک واکنش عاطفی نبود. در عوض ، این یک آشتی عملی یک تاریخ مداوم بود. تاریخی که از قانون اساسی آغاز شده است به انقلاب اسلامی و دفاع مقدس گسترش یافته است و امروز در جلوی مقاومت اسلامی به اوج خود رسیده است.
در اینجا ، مردم نه تنها در تصمیمات و مواضع خود از حسین (AS) پیروی می کنند. به همین دلیل است که وقتی رژیم دوران کودکی صهیونیستی خون انسان را بر روی زمین ریخت ، آنها ساکت نمی شوند و فریاد می زنند “اگر دین ندارید ، به عنوان یک منشور جهانی برای جهان آزاد باشید.
اشورا ، زنده تر از همیشه
امروز در مربع ساعت تبریز ، اشک و فریادها پیوستند. قلبهای عزاداری در عزاداری شهدای ایران اسلامی ، ضمن ذکر فاجعه اشورا ، سوزانده شد.
در هر فریادی ، مردم تبریز ابراز افشاگری های خود از جنایات رژیم صهیونیستی و تأکید بر حمایت از محور مقاومت ، پیروی از رهبری و ادامه مسیر شهدای مقاومت.
جمعیت با “Lubik یا Khamenei” و “Lubik یا Hussein” و مشت های گره خورده نشان دادند که این ملت هنوز بیدار است.
تبریز ، صدای وجدان بیدار شده ایمما اسلامی
در زمانی که برخی سکوت کرده اند یا به خطر افتاده اند ، تبریز نشان داد که هنوز افرادی بودند که درک نکرده و از طریق پیام اشورا عبور کرده اند. افرادی که هرچند هزاران کیلومتر از میدان کربلا ، اما به همان روش حرکت می کنند.
این صدای تبریز بود. صدای وجدان بیدار شده ایمما اسلامی ، صدای ظلم و ستم علیه زور ، صدای اشورا در برابر زمان یزید.
Tabriz امروز نشان داد که حسین بودن فقط قلب متعلق نیست. یک مسئولیت است مسئولیتی که نیاز به ظلم و ستم در هر کجا که ظلم باشد ، نیاز دارد. هر کجا که یک کودک بی گناه سقوط کند ، شما بلند می شوید ، و هر کجا می شنوید “من را به ناصر فشار دهید” ، بگویید لوبیک ؛ و این بدان معنی است که اشورا هنوز زنده است ، زیرا غیرت تبریز هنوز در حال جوش است.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
