به گفته خبرگزاری تاسنیم ، رحیم ماخدومی ، نویسنده کتاب “کجای یار است” ، در روایت خود از زیارت و نوشتن Travelogue گفت: “من آخرین یادداشت های سفر خود را می نوشتم. من بی دقتی بودم و نوت بوک خود را در یک توری صندلی قرار می دادم. آشفتگی نه یک موبایل و نه راهی برای یافتن اتوبوس یا راننده ، من از دست دادن یادداشت ها به عنوان یک آزمایش الهی دیدم.
پس از بازگشت به ایران ، غم از دست دادن این خاطرات ، دیدار خانواده را کاهش داده بود و من این داستان را با پشیمانی می گفتم. چند روز بعد ، خواهرم ، ری ، خوشحال شد که شخصی از اصفهان را صدا کرد و بلوغ پیدا کرد. این مرد رئیس کاروان دیگری بود که حاجی آن نوت بوک را در اتوبوس پیدا کرده بود و آن را به او تحویل می داد. او ارزش دیدن حجم یادداشت ها را داشت. خوشبختانه ، من شماره تلفن خانه خواهرم را در صفحه بلوغ نوشتم. همین خط ارتباطی بلوغ را نجات داد و سفر من را به دست آورد.
بشر
پایان پیام/
منبع:تسنیم
