در سال ۱۹۹۸، وقتی Pixar مشغول نهایی کردن Toy Story 2 بود، طی یک اشتباه فنی فاجعهبار، یکی از کارکنان به اشتباه دستوری را وارد سیستم کرد که باعث شد ۹۰ درصد فیلم حذف شود. این اتفاق به قدری جدی بود که به نظر میرسید فیلم به صورت کامل از بین رفته باشد.
معجزه این داستان، حضور یکی از اعضای تیم در مرخصی زایمان بود. گالین ساسمن، مدیر فنی پروژه که در کامپیوتر شخصیاش یک نسخه پشتیبان از فیلم داشت، سریعاً به کمک آمد. او و اورن جیکوب، مدیر فنی سابق Pixar، به خانه ساسمن رفتند و کامپیوترش را با دقت و احتیاط به استودیو آوردند.
جالب اینجاست که پس از نجات فیلم، بیشتر کارهای انجام شده در نسخه اولیه به دلیل نداشتن کیفیت کافی کنار گذاشته شدند. آنها تمامی انیمیشنها را از نو ساختند و طراحیها را دوباره انجام دادند. یکی از بزرگترین چالشها در طول این فرایند، ساخت شخصیتهای جدید و اضافه کردن جلوههای ویژه به فیلم بود. این حادثه به عنوان درسی بزرگ درباره اهمیت نسخههای پشتیبان و ضرورت حفظ اطلاعات در دنیای دیجیتال یادآوری شد.
چند سال پس از این حادثه، ساسمن به عنوان تهیهکننده فیلم Lightyear به Pixar برگشت و از همان تجربههای گذشته برای ساخت این فیلم استفاده کرد. این داستان نه تنها یک معجزه دیجیتال است بلکه به ما یادآوری میکند که در دنیای تکنولوژی، حتی یک اشتباه کوچک میتواند همه چیز را تغییر دهد، اما با تلاش و همکاری، میتوان از دل هر بحران، شاهکاری خلق کرد.
