آژانس خبری Tasnim گروه فرهنگی: در تاریخ اسلامی ، چهره ای کمتر وجود دارد که مانند امام علی ابن موسی الرزا (AS) ، توسط دوست و دشمن مورد احترام قرار می گیرد. حتی کسانی که در برابر سیاسی و ایدئولوژیک ایستاده بودند ، نتوانستند از وضعیت علمی و معنوی خود غافل شوند.
یکی از مهمترین نمونه های تاریخی این واقعیت ، رفتار عباسیان ماومون (AS) است. خلیفه ای که گرچه اهداف سیاسی خود را دنبال می کند ، در برابر عظمت علمی و معنوی امام فرود می آید.
خانم مون ؛ خلیفه با دانش اما درگیر قدرت است
Mamun Abbasid را می توان یکی از باهوش ترین و دانشمندان خلیفه های عباسی در نظر گرفت. بر خلاف بسیاری از خلیفه های خود ، وی به خوبی با علوم مذهبی ، فقه و حدیث آشنا شد و مستقیماً در بحث های علمی شرکت داشت.
نقل قول های تاریخی نشان می دهد که حتی در مواردی مانند توهین به برخی از همراهان ، مامون با فقها و قضات با بورس تحصیلی و استدلال برخورد کرده بود. وی در پاسخ به حکم قاضی بغداد ، که شخصی را به دلیل توهین به خلیفه اول مجازات کرده بود ، بر اساس استدلال های فقه ای با قاضی رفتار کرد و قصد داشت وی را بازیابی کند. دانشمندان فقط با دانشمندان تصمیم ، تصمیم به حفظ ظاهر دستگاه علمی را نادیده گرفتند.
میمون شیعه بود؟
سؤالی که در برخی از منابع تاریخی و آثار محققان شیعه مطرح شده است ، گرایش های شیعه است. شیخ مفید ، یکی از برجسته ترین متکلمان و فقه های شیعه ، معتقد بود که مامون به Ahlul -Bayt Al -Islam اعتقاد دارد و بنابراین او را قاتل امام رضا (AS) نمی دانست. با این حال ، این دیدگاه با انتقاد جدی روبرو شده است.
لازم به ذکر است که “تمایل به Ahlul -Bayt” یا حتی دانستن مشروعیت آنها لزوماً “به معنای شیعه بودن” نیست. تاریخ اسلام مملو از شخصیت هایی است که علی رغم آگاهی از موضع عالی Ahlul -Bayt (AS).
به عنوان مثال ، منصور داوی ، که علت شهادت امام صدیق (ع) بود ، به صحت پیشگویی های خود اعتقاد داشت ، اما این اعتقاد هرگز ایمان پیدا نکرد و دنبال کرد.
مایمون نیز از این قاعده مستثنی نیست. وی در پاسخ به اینکه چرا او به Ahlul -Bayt گرایش پیدا کرد ، سخنان پدرش را به نقل از هارون نقل کرد و گفت: “اگر قدرت به خطر بیفتد ، من حتی شما را به عنوان فرزند خود حذف خواهم کرد! دولت رحم را نمی داند.” این عبارت معروف “استریل” (دولت ، نابارور) ، فراتر از هرگونه قلب یا اعتقاد علمی ، مسیر عمل را تعیین می کند.
کنفرانس ادیان ؛ نشان دادن قدرت علمی اسلام ، نه تهدیدی برای امام
یکی از مهمترین وقایع دوران MAMUN ، بحث بین امام رضا (AS) و سایر مذاهب است. برخی فکر کرده اند که خانم ماون این جلسات را برای به چالش کشیدن امام ترتیب داده است ، اما شواهد تاریخی چنین تصوری را رد می کند.
خانم به وضوح می دانست که امام رضا (ع) در علم و منطق بی نظیر است و هیچ یک از دانشمندان دین نمی توانند با آنها مقابله کنند.
هدف از این مباحث تقویت بیشتر برتری علمی اسلام و افشای قدرت فکری خلیفه و خلافت است ، نه نابودی امام. با این حال ، باید به خاطر داشت که قدرت شخصیتی است که به تدریج منجر به فساد و اقتدارگرایی انسان می شود.
مامون ، که امین را به قتل رساند ، برای رسیدن به خلافت و حتی سر خود را در ملاء عام قرار داد ، نشان داد که هیچ کس – برادرش یا امام معصوم – بی خطر نیست.
در حقیقت ، رفتار عباسی با امام رضا (ع) منعکس کننده تضاد عمیق بین عقلانیت و شهوت قدرت است. او عظمت امام را حتی به زبان علم و وضعیت Ahlul -Bayt (As) می دانست ، اما او باور نکرد. زیرا اگر او اعتقاد داشت ، هرگز اجازه نمی دهد ظلم و ستم نجیب باشد.
امام رضا (AS) نه تنها در طول زندگی توسط دوستان و دشمنان خود مورد احترام و تحسین قرار گرفت ، بلکه همیشه به عنوان “دنیای آل -موماماد” شناخته می شد. شخصیتی که هیچ سؤالی را از دست نداد و نور علم و حقیقت را در تاریکی سیاست و سلطه عباسی حفظ کرد.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
