چگونه سازمان همکاری شانگهای ناکارآمد بود؟

رئیس جمهور مسعود مدزیان امروز (یکشنبه – ۵ سپتامبر) برای شرکت در اجلاس همکاری شانگهای به پکن سفر خواهد کرد.

سید روح الله لطیفی ، سخنگوی کمیسیون توسعه تجارت مجلس صنعت ، معدن و تجارت در مصاحبه ای با ایسنا ، توضیح داد: “ما با همه اعضای سازمان همکاری شانگهای تعامل داریم ، اما برخی از آنها رابطه گسترده ای دارند.” سیاست های این سازمان مطابق با سیاست های جمهوری اسلامی ایران است. از جمله توسعه حمل و نقل ، ترانزیت ، دلار ، گسترش تولید و تجارت. اعضای شانگهای از لحاظ جغرافیایی با هم جمع می شوند و بخشی از جغرافیای مهم جهان را تشکیل می دهند. همچنین قدرتهای بزرگی مانند روسیه ، چین و هند وجود دارد که یکی از مهمترین قدرتهای اقتصادی جهان است.

وی با اشاره به حضور قدرتهای اصلی در سازمان ، اظهار داشت: دو عضو سازمان ، روسیه و چین ، اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل هستند و هند به دلیل جمعیت زیاد و رشد سریع اقتصادی ، یکی از گزینه های عضویت دائمی در شورای امنیت بوده است. کشورهایی مانند قزاقستان ، قرقیزستان ، پاکستان ، روسیه ، تاجیکستان ، افغانستان و بلاروس نیز حضور دارند که برخی از آنها اعضای ایران در سایر سازمان های بین المللی هستند. به عنوان مثال ، قزاقستان ، قرقیزستان و ازبکستان نیز عضو اکو و اتحادیه اوراسیا هستند. این تعدد روابط را تقویت می کند و بازارهایی را که نیاز به همکاری دارند ، همپوشانی می کند.

مزایای سازمان شانگهای برای کشورهای تحریم

در پاسخ به این سؤال ، مزایای عضویت در این سازمان برای تجارت و اقتصاد ایران چیست؟ در زمینه انرژی ، ایران و روسیه می توانند بازارهای هند ، چین و پاکستان را تأمین کنند. در بخش مواد غذایی ، کشورهایی مانند قزاقستان ، قرقیزستان و روسیه به همراه پاکستان و هند این امکان را دارند که بخش بزرگی از نیازها را برآورده کنند و در زمینه فناوری ، هند و چین می توانند نیازهای اعضا را برآورده کنند. سیاست لذت بخش همچنین می تواند به کشورهای تحت تحریم ها مانند ایران و روسیه کمک کند. همچنین در مناطق دفاعی و امنیتی ، ایران ، روسیه ، چین ، هند و پاکستان کشورهای قابل توجهی هستند. علاوه بر این ، برخی از این کشورها مانند هند ، چین و روسیه نیز توانایی هسته ای دارند که توانایی دفاعی این سازمان را تقویت می کند.

وی ادامه داد: یکی از فرصت های مهم توسعه تجارت و سرمایه گذاری است ، وی ادامه داد: برای ایران ، که تحت تحریم های ما و غربی ها قرار دارد ، حضور چنین بلوک ها و سازمان ها فرصتی طلایی برای فعال بودن در معادلات خارج از غرب است. چین به تنهایی بیش از ۵ ٪ از تجارت خارجی ایران را مستقیماً و غیرمستقیم پوشش می دهد. بازار هند نیز در حال گسترش است و با پاکستان و روسیه در حال رشد است. تجارت ایران با کشورهای آسیای میانه نیز یک روند صعودی است و تحت تحریم ها ، این بازارها برای تأمین نیازهای داخلی و ایجاد فضای تنفسی برای کشور از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند.

اهمیت بازار شرقی برای ایران

سخنگوی کمیسیون تجارت تجارت مجلس ، معدن و تجارت افزود: “هرچه بازار اروپا برای ایران کوچکتر باشد ، بازار شرق بسیار مهمتر است. بسیاری از کارشناسان اقتصادی در جهان نیز معتقدند که آینده اقتصاد جهانی در شرق خواهد بود و ایران بزرگترین آن است. پاکستان و افغانستان همچنین شرکای مهمی در ایران در زمینه نفت و گاز هستند.

وی گفت که روند فعلی اکنون نشان می دهد که حضور ایران در سازمان هایی مانند شانگهای عملاً بر سیستم تحریم تأثیر گذاشته و اهداف را برآورده نکرده است. حتی در حداکثر فشار بعد از سال ۲ ، ایران توانست سوابق تجارت را ثبت کند. بیش از ۵ میلیارد دلار صادرات نفت و ۵ میلیون تن حمل و نقل کالا بی سابقه بود. فروش نفت ایران نیز به سطح بالایی رسید و این نشان داد که با وجود فشارها ، می توان آن را با تقویت روابط داخلی و خارجی و حضور در بازارهای مختلف و گسترش تولید و تجارت مدیریت و حتی ثبت کرد.

افزایش سه برابر در تعامل مالی با کشورهای عضو

در پاسخ به این سؤال ، هدف ایران برای افزایش تجارت بین المللی خود با پیوستن به سازمان چقدر است؟ وی گفت: “هدف ما افزایش تعامل مالی ایران با کشورهای عضو شانگهای دو تا سه بار است.” توافق برای از بین بردن تعرفه ۵ ٪ بین کشورهایی مانند روسیه ، بلاروس و ازبکستان با ایران می تواند تجارت فعلی را دو تا سه برابر افزایش دهد. بر این اساس ، مبادلات ایران با اعضای شانگهای باید به بیش از ۵ میلیارد دلار برسد ، که به دست می آید ، به شرط توجه جدی به زیرساخت های داخلی. تجارت ایران با اعضای شانگهای در حال حاضر حدود ۵ میلیارد دلار تخمین زده می شود.

در پاسخ به این سؤال ، چند عضو سازمان شانگهای مالی و تجاری دارند؟ اظهار داشت: ما با همه اعضا تعامل داریم. با برخی از کشورها بیشتر و با برخی کمتر. بالاترین حجم با چین و پس از آن روسیه ، هند و پاکستان است. مغولستان سهم کمتری دارد و قزاقستان ، قرقیزستان و ازبکستان نیز در سطوح مختلف با ایران همکاری می کنند.

تاریخ سازمان همکاری شانگهای

گفتن است سازمان همکاری شانگهای (SCO) در ۷ آوریل با مشارکت پنج کشور ، چین ، روسیه ، قزاقستان ، قرقیزستان و تاجیکستان برای تقویت اعتماد و امنیت مرزی تأسیس شد. پس از الحاق ازبکستان در سال ۲ و تکمیل ساختار سازمان در سال ۲ ، این بلوک اکنون بیش از ۲ ٪ از اوراسیا و بیش از ۲ درصد از جمعیت جهان را در بر می گیرد.

ایران به مدت سه سال عضو این سازمان بوده است و عضویت رسمی ایران در شانگهای در سال ۶ تصویب شد. این عضویت نتیجه روند دیپلماتیک چند ساله از ۱ تا ۲ و تصویب قانون الحاق در مجمع مشورتی اسلامی بود که نشانگر تقویت موقعیت دیپلماسی ایران در منطقه بود.