فصل سوم سریال «بازی مرکب» با بازگشت غیرمنتظره‌ی یکی از شخصیت‌های کلیدی گذشته، بینندگان را غافلگیر کرده است.
هشدار اسپویل فصل سوم سریال
شخصیتی که پیش‌تر نقش محوری در یکی از بزرگ‌ترین پیچش‌های داستانی فصل اول داشت و حالا، با وجود مرگش، حضورش در فصل سوم بُعدی تازه و معنادار به روایت می‌بخشد.
همان‌طور که طرفداران سریال می‌دانند، «بازی مرکب» همواره بی‌رحمانه و بی‌پروا با مرگ شخصیت‌های اصلی‌اش برخورد کرده است. بسیاری از شخصیت‌های محبوب فصل اول به پایان آن نرسیدند، و فصل دوم نیز با مرگ تعداد زیادی از شرکت‌کنندگان به پایان رسید. با این حال، فصل سوم راه‌های خلاقانه‌ای برای بازگرداندن چهره‌های آشنای درگذشته یافته است.
در فصل سوم، شخصیت‌هایی چون تانس و سِـ-می به‌عنوان تجسم‌های ذهنی از غم و عذاب وجدان مین‌سو ظاهر می‌شوند. اما مهم‌تر از همه، در سکانس‌های پایانی فصل سوم، ما شاهد بازگشت شخصیت مرموز و نمادین ایل-نام نه به‌عنوان مرد سالخورده‌ای که در فصل اول دیدیم، بلکه در قالب فلش‌بکی که نشان می‌دهد او چگونه مهره‌ای کلیدی در جذب فرانت‌من (این-هو) به سیستم بازی‌ها بوده است، هستیم.
در این فصل، فرانت‌من که اکنون کاملاً به سیستم بازی‌ها وفادار است، جیهون را در برابر یک آزمون اخلاقی قرار می‌دهد: او را با یک چاقو در برابر بازیکنان خواب‌شده قرار می‌دهد و به او می‌گوید اگر آن‌ها را بکشد، می‌تواند به بازی‌ها پایان دهد و جان خودش و نوزاد جون‌هی را نجات دهد.
اما جیهون برخلاف فرانت‌من، تن به این فاجعه نمی‌دهد و تصمیم می‌گیرد انسانیت خود را حفظ کند. این تصمیم، خاطره‌ای در ذهن فرانت‌من زنده می‌کند، زمانی که خودش برای اولین بار در بازی‌ها شرکت کرد و توسط ایل-نام وسوسه شد تا دیگر بازیکنان را بکشد. او برخلاف جیهون، این آزمون را باخت و به‌جای حفظ وجدان، راه بقا را از مسیر خشونت انتخاب کرد.
در این فلش‌بک، ایل-نام دیگر پیرمرد دوست‌داشتنی و مرموزی نیست؛ بلکه نماینده‌ای از طبقه نخبه و بی‌رحم VIPهاست که از روی بی‌حوصلگی و بی‌رحمی بازی‌ها را آغاز کرده‌اند. او با طراحی این آزمون، در واقع قصد داشت اثبات کند که انسان‌ها در شرایط بحرانی، اخلاق خود را رها می‌کنند. و فرانت‌من، یعنی این-هو، مهره‌ای بود که در این دام گرفتار شد و به تدریج، ایمانش به انسانیت را از دست داد.
اگر او همانند جیهون از کشتار سر باز می‌زد، شاید به دام این سیستم نمی‌افتاد. اما با پذیرش پیشنهاد ایل-نام، او انسانیت خود را با بقا و قدرت معامله کرد و همین سقوط اخلاقی، سرنوشت او را به عنوان چهره سرد و بی‌احساس فرانت‌من رقم زد.
بازگشت ایل-نام به شکل گذشته‌نگر، درک مخاطب از او را به شدت تغییر می‌دهد. اگرچه در فصل اول، او چهره‌ای پیچیده و تا حدی دلسوز داشت، اما حالا مشخص می‌شود که او همانند دیگر VIPها، تنها به‌دنبال سرگرمی از طریق رنج انسان‌های درمانده بوده است.
بدون او، بازی مرکب اصلاً به این شکل وجود نداشت.
فصل سوم با نشان دادن گذشته فرانت‌من و ریشه‌های فسادش، سؤالات مهمی درباره انتخاب، انسانیت، و بهایی که برای بقا باید پرداخت، مطرح می‌کند و به‌نوعی آینه‌ای می‌شود برای تصمیمات اخلاقی در دنیای واقعی.
منبع: SR
