به گفته خبرنگار اقتصادی آژانس خبری TASNIM ، چهاردهمین نمایشگاه بین المللی فرصت های سرمایه گذاری در صنایع معدن و معدن ایران (Mondex 2025) در اکتبر سال جاری در تهران برگزار شد. در همین حال ، حداقل دو رویداد مهم دیگر ، ایران کانمین و نمایشگاه های تخصصی منطقه ای نیز طی یک سال گذشته در این زمینه برگزار شده است. بنابراین ، ایران هر سال میزبان ۲ تا ۳ نمایشگاه اصلی مواد معدنی است. آمار در نگاه اول توجه مقامات و بخش خصوصی را به این منطقه نشان می دهد.
اما سوال اصلی این است: چه مقدار از این حجم از نمایشگاه ها به حل مشکلات واقعی استخراج در کشور کمک کرده است؟
نمایشگاه ها و ظرفیت های جهانی
می توان گفت اگر اجاره از بین برود ، بسیاری از معادن ایران ، به ویژه در بخش پردازش ، از نظر قیمت های تمام شده قادر به رقابت در بازار جهانی نخواهند بود. یکی از ابزارهای متداول برای جبران این ضعف ، شرکت در نمایشگاه ها و کنفرانس های معدنی است. جایی که فعالان سراسر جهان با هم جمع می شوند ، آنها فناوری و ماشین آلات مدرن را ارائه می دهند و قراردادهای انتقال سرمایه گذاری ، تأمین مالی و فناوری را ارائه می دهند.
با این حال ، منتقدین می گویند این ابزار به درستی در ایران استفاده نشده است. به جای تمرکز بر کیفیت و اعتبار نمایشگاه ها ، سالانه چندین رویداد با یک بازه کوتاه برگزار می شود ، غالباً از حضور مارک های متعلق به جهان.
وعده های روی کاغذ ، مشکلات در عمل
نمایشگاه های معدنی معمولاً با شعارهایی مانند جذب سرمایه گذاری خارجی ، انتقال فن آوری های جدید و تقویت تولید داخلی برگزار می شود. در معادن ۲۰۲۵ ، مقامات همچنین در مورد “نیاز به نگاه کردن به معدن” و “جذب سرمایه گذاری های بزرگ” صحبت کردند.
با این حال ، فعالان معدن می گویند بسیاری از توافق نامه ها و قراردادهای امضا شده در این نمایشگاه ها در عمل اجرا نمی شوند. تحریم ها ، بی ثباتی ، عدم حمل و نقل و زیرساخت های انرژی و مشکلات مالی منجر به بخش قابل توجهی از توافق نامه ها فقط روی کاغذ شده است.
دیدگاه فعالان: هزینه بالا ، دستاورد پایین
یکی از فعالان معدن در مصاحبه با Tasnim گفت: “ما امسال در Minux شرکت نکردیم.” هزینه حضور در نمایشگاه وحشتناک زیاد است و کارآیی قابل توجهی ندارد. این نمایشگاه منسجم نیست و بیشتر از یک فرصت واقعی برای بخش معدن است.
منتقدین می گویند تعدد نمایشگاه ها گیج شده و اعتبار وقایع را کاهش داده اند. در حالی که در کشورهای پیشرو معدن ، نمایشگاه های بزرگ هر دو سال یک بار با مشارکت شرکت های معتبر جهان ، در ایران فقط در نیمه اول سال جاری ، حداقل هشت نمایشگاه معدن و استانی برگزار می شود.
سعید صمدی ، دبیر انجمن ذغال سنگ ایران ، همچنین هشدار داد: “وقتی نمایشگاهی هر چند ماه یکبار برگزار می شود ، دارایی آن ناپدید می شود. اساساً ، این نمایشگاه ها برای سازمان دهندگان به یک تجارت تبدیل شده اند ، در حالی که این کار برای کارگران معدن بار بالایی دارد و هیچ خروجی ملموس وجود ندارد.
عدم وجود مارک های معتبر بین المللی
کارشناسان تأکید می کنند که حضور شرکت های متعلق به جهان برای موفقیت یک نمایشگاه معدن ضروری است. اما بسیاری از نمایشگاه های ایران فاقد چنین حضور مؤثر هستند.
به گفته فعالان معدن ، هزینه یک میلیارد و چند میلیون تومان برای یک نمایشگاه پسر عموی بود. با ادامه این روند ، املاک نمایشگاه از بین می رود. این نمایشگاه باید یک رویداد حرفه ای و هدفمند باشد ، نه دایره ای که سالانه چندین بار اتفاق می افتد و تأثیر ملموس در بخش معدن ندارد.
صمدی تأکید می کند: اساساً این نمایشگاه ها به یک تجارت تبدیل شده اند. برخی از مشاغل آنها نمایشگاه و رویدادهایی بوده است ، در غیر این صورت برگزاری بسیاری از نمایشگاه های معدن معنی ندارد.
منتقدین بر این باورند که ناکارآمدی نمایشگاه های معدن ایران کمیت و عدم انسجام است. در حالی که در کشورهای پیشرو در نمایشگاه ها ، برنامه ریزی دوسالانه و بلند مدت برگزار می شود ، وقایع در فواصل کوتاه و بدون تقویم خاص اتفاق می افتد.
نتیجه این وضعیت:
-و شک و تردید از سرمایه گذاران خارجی ،
-اعتبار بین المللی نمایشگاه ها را کاهش دهید ،
هزینه میلیارد میلیارد دلار ،
-اعتماد به نفس فعالان داخلی در مورد تأثیر نمایشگاه ها.
کارشناسان توصیه می کنند که تمرکز روی کیفیت ، انسجام و حضور مارک های متعلق به جهان ، به جای افزایش کمی ، می تواند موقعیت ایران را در نقشه نمایشگاه های جهان معدن تقویت کرده و نمایشگاه ها را از یک ویترین پرهزینه به موتور توسعه معدن کشور تبدیل کند.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
