به گزارش خبرگزاری تاسنیم ، شهید آیت الله حج آقا مصطفی خمینی ، فرزند امام خمینی (RA) ، یک مراسم جدی و جدی برای پیاده روی داشته است. وی موظف بود در تمام زیارت های امام حسین (AS) (اول و نیمی ، نصف -شبان ، عرفه و به ویژه آربین) از نجف به کربلا قدم بزند و گاهی اوقات در وسط جاده تاول زده و زخمی می شد.
اما او هنوز هم با اشتیاق مشتاق بود ، و او اصرار دوستان را برای سوار شدن به وسیله نقلیه ، حتی در بخشی از راه ، قبول نمی کرد ، و همانطور که به کربلا آمد و به گنبد و گلدان های امام حسین (AS) و پرچم قرمز خود نگاه کرد ، او نامناسب بود.
Hojjatoleslam Seyed Taqi در خاطرات خود ، که در Wadi Love منتشر شده است ، به نقل از آیت الله مصطفی Khomeini در مورد پیاده روی Arbaeen: ما چندین بار با Ayatollah Haj Agha Mustafa Khomeini از Najaf به Karbala رفتیم و گاهی اوقات سه تا چهار روز.
در طی این سفرها ، دوستانی مانند آقای اسلامی ، احسنی ، احسنی ، کیانی ، هالیمی کاشانی ، آقای موجتابا غمی ، آقای حاج آقا نصرالله شاه آبادی و آقای رضانی ، که در حال حاضر امام های حاج سید عذر عیززیزوله موسکه هستند ، همراه هستند.
حاج آقا مصطفی برهنه و حتی بدون جوراب در حال حرکت بود و همه صدای کوتاهی داشتند ، می خواست اشعار را به عظمت امام حسین (AS) بخواند و وقتی این اشعار را شنید ، خود چنان گریه می کرد که شانه هایش بالا و پایین می رفت.
حاج آقا مصطفی خمینی همیشه با شیخ محمد حسین غاراوی اسفاهانی همراه بود و وقتی به کنار دجله و سرخوشی در نزدیکی کربلا رسیدیم ، او به من زنگ می زد تا بخشی از آن را بخواند ، و به محض شروع ، او شروع به گریه مانند کسی کرد که گریه می کند.
در طی چند کیلومتری من زمزمه می کردم و جمعیت دوستان ، به خصوص حج آقا مصطفی ، گریه می کردند. ناگهان ، یکی از دوستان چشمانش روی گنبد امام حسین (AS) افتاد و به دنبال آن موجی از شور و شوق و گریه در جمع.
ما عجیب بودیم. پاهای برهنه و تاول زده ، خسته و تشنه ، زیر آفتاب سوزان و خون قرمز شده ، ما را به روحیه کربلا و اشورا ظهر برساند …
منبع: در وادی عشق ، Hojatoleslam و خاطرات مسلمانان از گفته تنگی موساوی
پایان پیام/
منبع:تسنیم
