براساس خبرگزاری تاسنیم در استان تهران ، اربین روحیه دیگری بود. بوی نذر و اسپندکس ، صدای جادوگران و پرچم های سیاه و قرمز شهر را به کربلا گره زد. کاروان های مردم از خیابان ها و خیابان ها راه اندازی شدند.
کودکان با پرچم یا حسین ، مادرانی که نوزادان را با عشق به امام (AS) و افراد مسن که به عصا متکی هستند اما با قلب پرشور در آغوش می گیرند.
این مسیر مسیر غرب نبود ، بلکه راه اتصال بود. هر قدم اشک هایی بود که روی گونه ها گریه می کرد ، و هر نگاه تصویری از گنبد طلایی سید الشوهادا (ع) در قلب ها به ارمغان می آورد.
در طول راه ، ده ها نفر با چای داغ ، شربت خنک ، خرما و نذر مورد استقبال قرار گرفتند. بندگان ، جوان و سالخورده ، در گرما و ازدحام جمعیت سرو می کردند و لبخند آنها لذت می برد که فقط به زیارت حسین (AS) خدمت می کرد.
یکی از زائران گفت: “اگرچه پاهای من در یک شهر است ، اما لحظه ای را از دست می دهم.” در این پیاده روی ، ما با عشق حسین (AS) به کربلا مهاجرت می کنیم.
پیاده روی Arbaeen در شاهری ، امسال ، مانند سالهای گذشته ، تجلی منحصر به فرد از عشق و دلسوزی بود. تصویری ماندگار از ملت حسین که حتی اگر آنها از زیارت خارج شوند ، اما با اشک ، پله و دعا ، خود را به اربابان آورده اند.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
