منتشر شده در ۲۰ مرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۰:۰۰
بیش از یک چهارم رانندگان حاضر در جدول فرمول یک ۲۰۲۵ در ابتدای سال، اولین فصل خود را تجربه می‌کنند و به عنوان راننده تازه‌کار (rookie) شناخته می‌شوند. کیمی آنتونلی، گابریل بورتولتو (نامزد احتمالی بهترین rookie فصل) و ایزاک هاجار به علاوه رانندگان گمنامی مانند جک دوهان و اولی بیرمن این لیست را تشکیل می‌دهند. آنتونلی پتانسیل خود را با کسب مقام قهرمانی اسپرینت در میامی نشان داد، بیرمن به درخشش خود در هاس ادامه می‌دهد، هاجار لحظات چشم نوازی تا کنون داشته است، و بورتولتو در جایگاه حیرت‌انگیز ششم گرند پری مجارستان قرار گرفته است.
به گزارش آخرین خودرو، با توجه به امیدهای زیاد برای برخی از رانندگان حاضر در این فهرست تازه کارها و عملکرد برخی از آنها، در این مطلب مروری بر عملکرد رانندگان تازه‌کار (rookies) تمام دوران فرمول یک در قرن بیست و یکم می‌پردازیم.
۱۰: رانندگان تازه‌کار فصل ۲۰۲۳: اسکار پیاستری، لوگان سارجنت، لیام لاوسون، نیک دِ وریس
در حالی که نیک دِ وریس (Nyck de Vries) و لوگان سارجنت (Logan Sargeant) فقط دوران حرفه‌ای کوتاهی در فرمول یک داشتند، اسکار پیاستری و لیام لاوسون در سال ۲۰۲۳ تأثیرات بزرگی بر جای گذاشتند. در مک‌لارن، پیاستری یکی از چشمگیرترین دوران رانندگان تازه‌کار قرن بیست و یکم را داشت که باعث شد برخی آن را با کمی شور و شوق بیش از حد با دوره لوئیس همیلتون در مک‌لارن مقایسه کنند. در همین حال، لاوسون در خطر حذف شدن از فرمول یک قرار دارد؛ زمانی که مصدومیت دنیل ریکاردو باعث شد تا او برای پنج مسابقه به آلفاتائوری اضاف شود، لاوسون عملکرد خوبی ارائه کرد ولی این حضور کوتاه در ردبول به تلخی گرایید. شاید او بتواند به پیاستری بپیوندد و پرچم را برای گروه تازه‌کارهای سال ۲۰۲۳ برای دهه‌های آینده به اهتزاز درآورد. سرعت فوق‌العاده و بی‌رحمانه مک‌لارن به این معنی است که هیچ دلیلی وجود ندارد که اسکار نتواند تنها در سومین فصل حضورش در فرمول یک قهرمان جهان شود!
۹: رانندگان تازه‌کار فصل ۲۰۱۱: پل دی‌رستا، سرجیو پرز، پاستور مالدونادو، ژروم دی‌آمبروزیو، دنیل ریکاردو
هیچ‌کدام از رانندگان ورودی فرمول یک در سال ۲۰۱۱ نتوانستند در نهایت خود را به عنوان راننده‌ای شایسته برای قهرمانی ثابت کنند. اگرچه مطمئناً می‌توان از ریکاردو یا پرز به عنوان رانندگانی با استعداد نام برد، نباید از پاستور مالدونادوی همیشه مرموز که پیروزی‌اش در گرندپری اسپانیا در سال ۲۰۱۲ بسیار چشمگیر بود، پل دی‌رستا (Paul di Resta) که سبقت های عجیب می‌گرفت، و ژروم دی‌آمبروزیو (Jerome d’Ambrosio) غافل شد؛ این راننده تنها یک فصل حضور در فرمول یک را تجربه کرد و سپس در فرمول E رانندگی کرد. اما نکته جالب این است که دی‌آمبروزیو تنها راننده‌ای از این گروه است که به لطف نقش جدیدش به عنوان معاون مدیر (deputy team principal) تیم فراری، در فرمول یک باقی مانده است.
۸: رانندگان تازه‌کار فصل ۲۰۱۸: چارلز لکلرک، سرگئی سیروتکین
چارلز لکلرک در سال ۲۰۱۸ در میان هیاهوی فراوان به عنوان قهرمان F2 با تیم سائوبر وارد فرمول یک شد. پس از سه مسابقه اول، برخی تعجب می‌کردند که این همه سر و صدا برای چیست اما او فصل تازه‌کاری خود را با یک مسابقه عالی تا مقام ششم در آذربایجان آغاز کرد و به پیشرفت ادامه داد. از آن زمان، لکلرک به تنهایی و به لطف نوسانات فراری!، همچنان در حال پیشرفت است و به نظر می‌رسد آینده درخشانی داشته باشد. اما سرگئی سیروتکین (Sergey Sirotkin) در ویلیامزِ در حال تقلا برای بازسازی در آن سال‌ها، فقط موفق به کسب یک امتیاز در گرندپری ایتالیا شد و شاید جنگ روسیه و اکراین دلیلی برای کنار گذاشته شدن او و استعدادش از فرمول یک بوده است.
۷: رانندگان تازه‌کار فصل ۲۰۰۲: فیلیپه ماسا، تاکوما ساتو، مارک وبر، آلن مک نیش
نام رانندگان تازه‌کار سال ۲۰۰۲ بسیار درخشان است. مارک وبر (Mark Webber) جایگاه پنجم خاطره‌انگیزی را در استرالیا کسب کرد ولی هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که او باید هفت فصل دیگر صبر کند تا به آن ماشین پیشتازی که شایسته‌اش بود، برسد. نام فیلیپه ماسا (Felipe Massa) در سال ۲۰۰۲ نیز بسیار درخشان است! تصادف او با جگوار پدرو دلاروسا (Pedro de la Rosa) در مونزا و رانندگی جسورانه او در طول فصل بسیار جذاب بود. تاکوما ساتو (Takumo Sato) تازه‌کارترین راننده سال ۲۰۰۲ بود اما اگر فقط به فینال قهرمانانه او در سوزوکا نگاه کنید (جایی که او به مقام پنجم رسید تا به تیم Jordan کمک کند تا از تیم‌های BAR و Jaguar در جدول تیمی پیشی بگیرد)، متقاعد می‌شوید که او شروع فوق‌العاده‌ای در فرمول یک داشته است. دوران حضور آلن مک‌نیش (Allan McNish) در تیم‌های اسپرت نشان داد که او شایسته‌تر از آن است که یکی از اولین قربانی‌های تویوتا برای شکستی باشد که تاریخ نشان داد به ترکیب رانندگان مربوط نبوده است.
۶: رانندگان تازه‌کار فصل ۲۰۰۰: جنسن باتن، نیک هایدفلد، گاستون مازاکان
انتخاب جسورانه جنسن باتن (Jenson Button) ۱۹ ساله توسط تیم ویلیامز در آغاز دوران بی‌ام‌و در سال ۲۰۰۰، یک معامله الهام‌بخش بود. از کار افتادن موتور در آخرین لحظات مسابقه، چهارم شدن در هوکنهایم بارانی، سوم شدن در خط شروع در اسپا و پنجم شدن در تعیین خط برای اولین حضورش در سوزوکا، هر آنچه را که باید در مورد پتانسیل باتن می‌دانستید، به شما عرضه می‌کند ولی تنها نقطه تعجب این است که تقریباً یک دهه طول کشید تا او صاحب عنوان قهرمانی در فرمول یک شود. نیک هایدفلد (Nick Heidfeld) دیگر راننده تازه‌کار سال ۲۰۰۰ بود که با توجه به حمایت طولانی‌مدت مرسدس/مک‌لارن از آلن پروست افسانه‌ای، اعتماد به نفس خود را از دست داد و اگرچه او در نهایت ۱۳ بار به سکو رسید اما دوران حرفه‌ای فرمول یک او هرگز انتظارات را برآورده نکرد. انتظارات از گاستون مازاکان (Gaston Mazzacane)، راننده‌ی حرفه‌ای میناردی نیز بسیار پایین‌تر بود و او تقریباً به آنها عمل کرد.
