فیلم سینمایی Hallow Road جدیدترین اثر بابک انوری به شمار می‌رود که نمرات بسیار خوبی از منتقدان گرفته است.
فیلم Hallow Road یک اثر دلهره‌آور روان‌شناختی به شمار می‌رود که توسط بابک انوری کارگردانی شده و فیلمنامه‌ی آن را ویلیام گیلیز نوشته است. در این فیلم رزمند پایک، متیو ریس و مگان مک‌دانل ایفای نقش می‌کنند. داستان فیلم در جاده‌ای دورافتاده و مرموز اتفاق می‌افتد، جایی که واقعیت و توهم در هم می‌آمیزند و ذهن شخصیت‌ها درگیر شک، ترس و احساس گناه می‌شود.
بابک انوری که پیش‌تر در ساخت آثار روان‌کاوانه و پرتنش مهارت خود را نشان داده، در فیلم Hallow Road بار دیگر فضایی تاریک و پرتعلیق خلق کرده است؛ فیلمی که مخاطب را تا آخرین لحظه در مرز میان عقل و جنون نگه می‌دارد.
منتقدان بر این باور هستند که فیلم Hallow Road با ارائه‌ای مینیمالیستی و بهره‌گیری چشمگیر از بازی‌های درخشان رزمند پایک و متیو ریس، یک تریلر اعصاب‌خردکن است که تماشاگر را در مسیری تسخیرکننده پیش می‌برد.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۵۱ نقد برای فیلم Hallow Road منتشر شده که امتیاز ۹۰ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۶۹ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۱۸ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده می‌کنید.
نظر منتقدان درباره فیلم Hallow Road
- راتن تومیتوز | ۵۱ نقد – امتیاز ۹۰ درصد
- متاکریتیک | ۱۸ نقد – امتیاز ۶۹ از صد
«۹۰/۱۰۰ Screen Rant | منتقد: مای عبدالباکی»
این فیلم ترکیبی از درامی اخلاقی و روان‌شناختی با ضرب‌آهنگی نفس‌گیر است؛ اثری که از همان ابتدا سرعت می‌گیرد و تا پایان متوقف نمی‌شود. نتیجه، نمایانگر گامی تازه و تحسین‌برانگیز در مسیر حرفه‌ای بابک انوری به عنوان فیلم‌سازی تواناست.
«۹۰/۱۰۰ Variety | منتقد: سیدهانت ادلاکها»
فیلم با دو نیمه‌ی کاملاً متفاوت، روایتی منحصربه‌فرد و پرکشش ارائه می‌دهد که همین تضاد درونی، به جذابیت آن می‌افزاید.
«۸۰/۱۰۰ The Hollywood Reporter | منتقد: دیوید رونی»
فیلم Hallow Road به‌طرز درخشانی میان تریلر روان‌شناختی و وحشت فولکلوریک تعادل برقرار می‌کند؛ ابهام‌های ناآرام‌کننده‌ی داستان نیز پس از افشای غیرمنتظره‌ای در پایان تیتراژ، معنا و عمق تازه‌ای پیدا می‌کنند.
«۸۰/۱۰۰ The Guardian | منتقد: پیتر بردشاو»
این فیلم اثری پرهیجان و آزاردهنده است که بر نوشتار دقیق و بازی‌های درخشان تمرکز دارد.
«۸۰/۱۰۰ Empire | منتقد: آمون هرمان»
فیلم Hallow Road جاده‌ای پوشیده از بازی‌های خیره‌کننده، فیلمنامه‌ای هوشمند و غیرقابل پیش‌بینی، و کارگردانی دقیق و حساب‌شده از انوری است ، سفری ناآرام که ارزش پیمودن دارد.
«۷۵/۱۰۰ The A.V. Club | منتقد: جیکوب اولر»
فیلم زمانی در اوج قرار می‌گیرد که به سادگی خود وفادار می‌ماند: نماهای ثابت و بسته از درون خودرو، تمرکز بر چهره‌های پایک و ریس، و حذف هر عنصر اضافی باعث می‌شود وزن فیلم بر دوش بازیگران قرار گیرد و آن‌ها به بهترین شکل ممکن از پس این وظیفه برمی‌آیند.
«۶۰/۱۰۰ Collider | منتقد: مت دوناتو»
نمایش‌های بازیگران، نقطه اوج فیلم است؛ هر دو به‌طرزی تکان‌دهنده، بدترین حس ممکن را برای هر والدینی به تصویر می‌کشند. با این حال، میزان تأثیر فیلم تا حد زیادی به صبر مخاطب برای وحشت‌های کندسوز بستگی دارد و اینکه آیا سوخت کافی برای ادامه این کابوس را در خود دارد یا نه.
«۴۰/۱۰۰ The Telegraph | منتقد: تیم رابی»
در حالی‌که ۸۰ دقیقه برای چنین اثری زمان مناسبی است، فیلم در نیمه دوم بیش از آنکه ترسناک شود، اندکی اغراق‌آمیز و غیرمنطقی به نظر می‌رسد.
«۳۸/۱۰۰ RogerEbert.com | منتقد: مت زولر سایتز»
در نهایت، فیلم Hallow Road تلاشی صادقانه برای ساخت فیلمی متفاوت است، تلاشی که شاید در نهایت به اثری تبدیل شود که تماشاگران، کمتر تمایل به دیدن دوباره‌اش داشته باشند.
