سریال Platonic با هنرنمایی ست روگن توانسته با فصل دوم خودش توجه منتقدان را جلب کند و نمرات خوبی بگیرد.
فصل دوم سریال Platonic با همان ترکیب دوست‌داشتنی و طنزآمیز فصل اول بازگشته است، اما این‌بار با چالش‌های عمیق‌تر در روابط میان شخصیت‌ها. رز بیرن و ست روگن بار دیگر در نقش دو دوست صمیمی اما به‌شدت متفاوت ظاهر می‌شوند که سعی دارند میان دوستی قدیمی‌شان و زندگی شخصی پیچیده‌شان تعادل برقرار کنند.
در این فصل، با عمیق‌تر شدن رابطه بین این دو، سوالات تازه‌ای درباره مرز دوستی و احساسات شکل می‌گیرد. آیا می‌توان تا ابد “فقط دوست” باقی ماند؟ و آیا نزدیکی بیش از حد می‌تواند به قیمت از دست رفتن زندگی شخصی تمام شود؟ سریال Platonic همچنان با دیالوگ‌های تند و تیز، موقعیت‌های طنز اجتماعی و بازی‌های درخشان دو بازیگر اصلی‌اش، موفق می‌شود بین کمدی و درام تعادلی جذاب برقرار کند. فصل دوم نشان می‌دهد که دوستی‌های بزرگسالانه می‌توانند هم پیچیده و هم به‌شدت خنده‌دار باشند.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۸ نقد برای فصل دوم سریال Platonic منتشر شده که امتیاز ۱۰۰ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۸۴ از صد برای این سریال به ثبت رسیده که بر اساس ۵ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این سریال را مشاهده می‌کنید.
نظر منتقدان درباره فصل دوم سریال Platonic
- راتن تومیتوز | ۸ نقد – امتیاز ۱۰۰ درصد
- متاکریتیک | ۵ نقد – امتیاز ۸۴ از صد
«۹۱/۱۰۰ The Playlist | منتقد: کریستین گالیچیو»
به‌طور خلاصه، تصمیم برای ادامه تمرکز بر روی این دو شخصیت ویل و سیلویا باعث شده که سریال Platonic به یکی از بهترین سریال‌های گروهی حال حاضر تبدیل شود.
«۹۰/۱۰۰ Collider | منتقد: جف اوینگ»
این فصل قوی و موفق، جایگاه سریال Platonic را به‌عنوان یکی از بهترین، سبک‌ترین و لذت‌بخش‌ترین کمدی‌های تلویزیونی تثبیت می‌کند.
«۹۰/۱۰۰ New York Magazine | منتقد: نیکلاس کواه»
در سریال لایه‌ای از جزئیات ملموس و زندگی‌شده وجود دارد که به آن بافتی غیرمنتظره، عمق و فضای رشد می‌دهد. سریال با مهارت میان ژرفا و سبکی، معنا و راحتی حرکت می‌کند و حسی از پایداری دارد؛ انگار که می‌تواند سال‌ها ادامه پیدا کند. خوش‌به‌حال من: با کمال میل پنج فصل دیگر از این سریال را تماشا خواهم کرد.
«۸۰/۱۰۰ RogerEbert.com | منتقد: ریچارد روپر»
سریال Platonic شیرین و سبک‌روح است و تماشای آن برای اواخر تابستان کاملاً ایده‌آل است.
«۷۵/۱۰۰ The A.V. Club | منتقد: سالونی گاجار»
این سریال درنهایت با ریتمی روان پیش می‌رود و ریشه‌اش در لحظات خنده‌دار است، در حالی که داستانی بی‌دغدغه و آرام را شکل می‌دهد. تماشای رفتارهای خودمحورانه ویل و سیلویا گاهی دشوار است، اما آن‌ها در عین حال جذاب، صادق و قابل‌درک‌اند و همین باعث می‌شود که ارزش دنبال کردن داشته باشند.
