سریال All’s Fair جدیدترین اثر با هنرنمایی کیم کارداشیان است که نمرات بسیار پایینی از منتقدان گرفته است.
سریال All’s Fair یک درام حقوقی است که توسط رایان مورفی ساخته شده و بازیگرانی چون کیم کارداشیان، نائومی واتس، نیسی نش-بتس، تی‌یانا تیلور، متیو نوشکا، سارا پالسون و گلن کلوز در آن حضور دارند. با وجود فهرست بلندبالای ستارگان، سریال All’s Fair با واکنش‌های بسیار منفی منتقدان روبه‌رو شد.
بیشتر نقدها به ضعف فیلم‌نامه، ناهماهنگی لحن سریال و بازی ضعیف کیم کارداشیان اشاره داشتند. منتقدان معتقدند که این اثر، برخلاف انتظارات از سازنده‌ای چون مورفی، نتوانسته جذابیت یا عمق لازم برای یک درام حقوقی تأثیرگذار را ارائه دهد.
منتقدان بر این باور هستند که سریال All’s Fair به‌قدری بد است که نمی‌توان دوستش داشت و به‌قدری خسته‌کننده است که ارزش بحث ندارد.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۲۰ نقد برای سریال All’s Fair منتشر شده که امتیاز ۵ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۱۹ از صد برای این سریال به ثبت رسیده که بر اساس ۱۲ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این سریال را مشاهده می‌کنید.
نظر منتقدان درباره سریال All’s Fair
- راتن تومیتوز | ۲۰ نقد – امتیاز ۵ درصد
- متاکریتیک | ۱۲ نقد – امتیاز ۱۹ از صد
«۷۰/۱۰۰ – Decider | منتقد: جوئل کلر»
در قسمت اول سریال All’s Fair دیالوگ‌های زیادی وجود داشت که باعث شد چشم‌هایمان را بچرخانیم، اما بعضی از آن‌ها واقعاً خنده‌دار بودند. بخش زیادی از این واکنش به خاطر بازیگرانی است که این جملات را ادا می‌کنند، اما بخشی دیگر به خودِ اغراق‌آمیز بودن سریال مربوط می‌شود. پرونده‌هایی که در هر قسمت بررسی می‌شوند، سرگرم‌کننده‌اند و هنوز به سطح اغراق‌آمیز و غیرقابل‌باور سریال ۹-۱-۱ نرسیده‌اند.
«۴۲/۱۰۰ – Consequence | منتقد: لیز شانون میلر»
این سریال ممکن است گران‌قیمت به نظر برسد، اما در تمام جنبه‌هایی که واقعاً اهمیت دارند، ارزان است.
«۳۰/۱۰۰ – Collider | منتقد: تیلور گیتس»
سریال All’s Fair از آن نوع سریال‌هایی است که بیشترین میزان ناامیدی را به‌همراه دارد، چون منابعی در اختیار دارد که بیشتر سازندگان فقط در رویا می‌توانند به آن دست یابند، اما با این حال تقریباً همه را هدر می‌دهد (شاید به‌جز بودجه طراحی لباس که بدون شک بهترین بخش سریال است).
«۲۰/۱۰۰ – The Telegraph | منتقد: اد پاور»
تنها دلیل ادامه دادن تماشای سریال، حضور پی‌درپی بازیگران مهمان است. … بازگشت اِد گِین را به‌یاد آورید، درامی درباره مردی که پوست قربانیانش را به‌عنوان لباس زیر می‌پوشد، حتی نصفِ این نمایش آشفته و پرزرق‌وبرق هم ترسناک نیست.
«۱۰/۱۰۰ – The Hollywood Reporter | منتقد: انجی هان»
شخصیت‌ها به‌قدری سطحی‌اند، داستان‌ها به‌قدری سست و انگیزه‌ها به‌قدری ناپخته که هیچ احساس واقعی‌ای در پس آن‌ها وجود ندارد؛ بنابراین تماشای سریال هیچ واکنش احساسی برنمی‌انگیزد. گویی دارید به مجموعه‌ای از گیف‌های تصادفی از سریالی نگاه می‌کنید که هرگز ندیده‌اید.
«۱۰/۱۰۰ – Variety | منتقد: آلیسون هرمان»
سریال All’s Fair تفسیری دست‌وپاگیر و از خود راضی از فمینیسم ارائه می‌دهد؛ حتی با استانداردهای رایان مورفی که همراه با جو بیکن و جان رابین بیتز سازندگان سریال‌اند، هم اثری نیم‌پز محسوب می‌شود. این سریال چنان دیدگاه تحقیرآمیزی نسبت به بینندگان خود دارد که گویی تصور می‌کند با دادن چند شوخی بی‌ربط، لباس‌های براق و جملات کلیشه‌ای ضد مرد می‌تواند آن‌ها را سرگرم کند.
«۰/۱۰۰ – The Guardian | منتقد: لوسی منگان»
به‌شکلی شگفت‌انگیز، غیرقابل‌درک و به‌صورت وجودی، فاجعه‌بار است.
