اولین فصل قهرمانی جهان در فرمول یک در سال ۱۹۵۰ برگزار شد اما تا سال ۱۹۵۸ هیچ رقابتی برای کسب عنوان قهرمانی توسط تیم‌ها وجود نداشت. به هر روی موفق‌ترین تیم‌های F1 در طول تاریخ این ورزش کدام‌اند؟
۱. فراری: ۱۶ قهرمانی تیمی، ۱۵ قهرمانی رانندگان
قهرمانی‌های تیمی: ۱۹۶۱، ۱۹۶۴، ۱۹۷۵، ۱۹۷۶، ۱۹۷۷، ۱۹۷۹، ۱۹۸۲، ۱۹۸۳، ۱۹۹۹، ۲۰۰۰، ۲۰۰۱، ۲۰۰۲، ۲۰۰۳، ۲۰۰۴، ۲۰۰۷، ۲۰۰۸
قهرمانی‌های رانندگان: ۱۹۵۲، ۱۹۵۳، ۱۹۵۶، ۱۹۵۸، ۱۹۶۱، ۱۹۶۴، ۱۹۷۵، ۱۹۷۷، ۱۹۷۹، ۲۰۰۰، ۲۰۰۱، ۲۰۰۲، ۲۰۰۳، ۲۰۰۴، ۲۰۰۷
فراری تاکنون موفق‌ترین تیم فرمول یک در تاریخ بوده و اولین تیمی است که هزارمین مسابقه خود را در گرندپری توسکانی (Tuscan) در سال ۲۰۲۰ جشن گرفت. این تیم اولین عنوان قهرمانی تیمی خود را در سال ۱۹۶۱ با هدایت فیل هیل (Phil Hill)، و رانندگی ریچی گینتر امریکایی (Richie Ginther) و ولفگانگ فون تریپس آلمانی (Wolfgang von Trips) به دست آورد. در حالی که راننده آلمانی در صدر جدول رده‌بندی رانندگان تا گرندپری ایتالیا در مونزا قرار داشت، در مسابقه ماقبل آخر فصل کشته شد. نکته بحث‌برانگیز این است که مسابقه پس از تصادف متوقف نشد و به هیل اجازه داد تا پرچم شطرنجی و عنوان قهرمانی را با یک امتیاز اختلاف تصاحب کند! از آن زمان فراری موفقیت‌های چشمگیری داشته است و با مایکل شوماخر افسانه‌ای (۵ قهرمانی انفرادی پشت سر هم) ۶ فصل پیاپی قهرمانی تیمی را بدست آورد. آخرین قهرمانی این تیم به سال ۲۰۰۸ برمی‌گردد البته فیلیپه ماسا در آخرین دور گرندپری برزیل در آن فصل از دور مسابقات کنار رفت و قهرمانی را به لوئیس همیلتون واگذار کرد.
۲. ویلیامز: ۹ قهرمانی تیمی، ۷ قهرمانی رانندگان
قهرمانی‌های تیمی: ۱۹۸۰، ۱۹۸۱، ۱۹۸۶، ۱۹۸۷، ۱۹۹۲، ۱۹۹۳، ۱۹۹۴، ۱۹۹۶، ۱۹۹۷
قهرمانی‌های رانندگان: ۱۹۸۰، ۱۹۸۲، ۱۹۸۷، ۱۹۹۲، ۱۹۹۳، ۱۹۹۶، ۱۹۹۷
ویلیامز برای اولین بار در سال ۱۹۷۸ به عنوان یک سازنده تمام عیار وارد مسابقات فرمول یک شد اما با مالکیت فرانک ویلیامز (Frank Williams) در راس تیم و طراحی پاتریک هد (Patrick Head) که ماشین را توسعه می‌داد، این تیم اولین عنوان قهرمانی تیمی و رانندگان خود را تنها در سومین فصل حضور خود به دست آورد که آلن جونز و کارلوس روتمن (Alan Jones and Carlos Reutemann) در آن سال ترکیب رانندگان ویلیامز را تشکیل می‌دادند. در دهه ۱۹۹۰، دوران تسلط ویلیامز آغاز شد و این تیم در طول شش فصل، پنج عنوان قهرمانی تیمی به دست آورد. ویلیامز در سال ۱۹۹۷ به تاج قهرمانی تیمی را برای آخرین مرتبه به دست آورد اما این قهرمانی نقطه عطفی در سرنوشت تیم بود زیرا آدریان نیوی به مک‌لارن رفت و رنو به عنوان تأمین‌کننده موتور آنها کناره‌گیری کرد. همراه با مجموعه‌ای از تغییرات در قوانین، ویلیامز در آغاز قرن بیستم دچار افت شد و هرگز دوباره به اوج نرسید.
۳. مک‌لارن: ۹ قهرمانی تیمی، ۱۲ قهرمانی رانندگان
قهرمانی‌های تیمی: ۱۹۷۴، ۱۹۸۴، ۱۹۸۵، ۱۹۸۸، ۱۹۸۹، ۱۹۹۰، ۱۹۹۱، ۱۹۹۸، ۲۰۲۴
قهرمانی‌های رانندگان: ۱۹۷۴، ۱۹۷۶، ۱۹۸۴، ۱۹۸۵، ۱۹۸۶، ۱۹۸۸، ۱۹۸۹، ۱۹۹۰، ۱۹۹۱، ۱۹۹۸، ۱۹۹۹، ۲۰۰۸
مک‌لارن توسط بروس مک‌لارن (Bruce McLaren) نیوزیلندی در سال ۱۹۶۳ تأسیس شد و این تیم اولین حضور خود در مسابقات فرمول یک را در سال ۱۹۶۶ در گرندپری موناکو تجربه کرد. راننده بنیانگذار این تیم، دو سال بعد اولین پیروزی خود را در گرندپری بلژیک به دست آورد، اگرچه اولین عنوان قهرمانی تبمب آنها تا سال ۱۹۷۴ به دست نیامد. بهترین دوران مک‌لارن در فرمول یک بین سال‌های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱ بود زیرا این تیم چهار عنوان قهرمانی تیمی را به طور متوالی بین سال‌های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱ به دست آورد؛ این اولین باری بود که چنین موفقیتی در این سری مسابقات به دست می‌آمد. مک‌لارن در ۳۰ سالی که از دوران اوجش می‌گذرد، تنها دو عنوان قهرمانی تیمی را در سال های ۱۹۹۸ و ۲۰۲۴ کسب کرده است و آخرین عنوان قهرمانی رانندگان این تیم توسط لوئیس همیلتون در سال ۲۰۰۸ بدست آمده است.
۴. مرسدس: ۸ قهرمانی تیمی، ۹ قهرمانی رانندگان
قهرمانی‌های تیمی: ۲۰۱۴، ۲۰۱۵، ۲۰۱۶، ۲۰۱۷، ۲۰۱۸، ۲۰۱۹، ۲۰۲۰، ۲۰۲۱
قهرمانی‌های رانندگان: ۱۹۵۴، ۱۹۵۵، ۲۰۱۴، ۲۰۱۵، ۲۰۱۶، ۲۰۱۷، ۲۰۱۸، ۲۰۱۹، ۲۰۲۰
اگر زمانی را که مرسدس بر فرمول یک تسلط نداشت به یاد نیاورید، عذر شما پذیرفته است! زیرا این تیم سابقه نسبتاً کمی در مسابقات فرمول یک دارد و تنها در سال‌های ۱۹۵۴ و ۱۹۵۵ وارد مسابقات شده و سپس در سال ۲۰۱۰ دوباره به این مسابقات بازگشته است. خوان مانوئل فانجیو (Juan Manuel Fangio) در هر دو سال عنوان قهرمانی رانندگان را کسب کر اما از آنجایی که در آن دوران عنوان قهرمانی تیمی اعطا نمی‌شد، مرسدس ۶۰ سال صبر کرد تا اولین قهرمانی تیمی خود را کسب کند. مرسدس در سال ۲۰۱۰ با توافق برای خرید تیم براون (Brawn) که در فصل قبل عنوان قهرمانی جهان فرمول یک را به طرز شگفت‌انگیزی کسب کرده بود، به مسابقات بازگشت. شوماخر در سال ۲۰۱۳ صندلی خود را به لوئیس همیلتون داد و روند بی‌سابقه این تیم یک سال بعد با آغاز قوانین جدید در دوران موتورهای V6 توربو هیبرید آغاز شد. هفت عنوان قهرمانی متوالی مرسدس در بخش تیمی و رانندگان یک رکورد جاوادانه است که در این مدت همیلتون شش بار قهرمان جهان شده و تنها یک بار به هم‌تیمی خود، نیکو روزبرگ، باخته است. مرسدس در ادامه عنوان قهرمانی تیمی سال ۲۰۲۱ را از آن خود کردند اما به طرز غیرقانونی و غیراخلاقی در آخرین مسابقه فصل ۲۰۲۱ عنوان قهرمانی رانندگان را از دست دادند که البته هشتمین عنوان قهرمانی تیمی، آنها را به سومین تیم موفق فرمول یک در تاریخ تبدیل کرده است.
۵. لوتوس: ۷ قهرمانی تیمی، ۶ قهرمانی رانندگان
قهرمانی‌های تیمی: ۱۹۶۳، ۱۹۶۵، ۱۹۶۸، ۱۹۷۰، ۱۹۷۲، ۱۹۷۳، ۱۹۷۸
قهرمانی‌های رانندگان: ۱۹۶۳، ۱۹۶۵، ۱۹۶۸، ۱۹۷۰، ۱۹۷۲، ۱۹۷۸
نام لوتوس (Lotus) مترادف با فرمول یک است، همانطور که مهندسی نوآورانه بنیانگذار این تیم یعنی کالین چپمن (Colin Chapman) نیز با این نام گره خورده است. اولین حضور لوتوس در گرندپری موناکو در سال ۱۹۵۸ بود و اولین عنوان قهرمانی تیمی آنها پنج سال بعد به دست آمد. در آن سال، این تیم به جز سه عنوان قهرمانی از ۱۰ مسابقه قهرمانی، همه مسابقات با جیم کلارک (Jim Clark) برد و این اسکاتلندی را به اولین عنوان قهرمانی از دو قهرمانی رانندگان خود با این تیم رساند. لوتوس دوباره با کلارک در سال ۱۹۶۵ پیروز شد و سپس تا حد زیادی به لطف شاهکارهای گراهام هیل در سال ۱۹۶۸، سه پیروزی و سه سکو دیگر را در مسیر خود به عنوان قهرمانی رانندگان ثبت کرد. موفقیت لوتوس تا سال ۱۹۷۰ ادامه یافت، اگرچه پیروزی آن با مرگ غم‌انگیز یوخن ریندت (Jochen Rindt) که در گرندپری ایتالیا درگذشت و پنج مسابقه را برای تیم در آن فصل برده بود، خدشه‌دار شد. پیشتازی ریندت در قهرمانی رانندگان در چهار گرندپری پس از مرگش تغییر نکرد و او را به تنها راننده‌ای تبدیل کرد که تا به امروز پس از مرگش قهرمان شده است. پیروزی‌های تیمی آنها در سال‌های ۱۹۷۲ و ۱۹۷۳ به رهبری امرسون فیتیپالدی (Emerson Fittipaldi) ادامه یافت اما شاید مشهورترین پیروزی آنها در سال ۱۹۷۸ حاصل شد که آنها در اواسط فصل، تیم لوتوس ۷۹ را معرفی کردند که آیرودینامیک بسیار نوآورانه ای داشت و عملکرد خودرو را به طرز چشمگیری بهبود بخشید.
۶. ردبول: ۶ قهرمانی تیمی، ۸ قهرمانی رانندگان
قهرمانی‌های تیمی: ۲۰۱۰، ۲۰۱۱، ۲۰۱۲، ۲۰۱۳، ۲۰۲۲، ۲۰۲۳
قهرمانی‌های رانندگان: ۲۰۱۰، ۲۰۱۱، ۲۰۱۲، ۲۰۱۳، ۲۰۲۱، ۲۰۲۲، ۲۰۲۳، ۲۰۲۴
ردبول برای اولین بار در سال ۲۰۰۵ وارد فرمول یک شد و بقایای Milton Keynes را به دست گرفت. نکته مهم این است که این تیم در سال ۲۰۰۶ از نبوغ آدریان نیوی – که نقش کلیدی در موفقیت ویلیامز در دهه ۱۹۹۰ و مک‌لارن در سال ۱۹۹۸ داشت – بهره برد و این تیم از آن زمان تاکنون هموارع پیشرفت داشته است. ردبول در سال ۲۰۱۰ اولین قهرمانی تیمی خود را به دست آورد که البته ردبول در یک رقابت نزدیک بر مک‌لارن غلبه کرد! و سباستین فتل (Sebastian Vettel) در ابوظبی، اولین عنوان قهرمانی خود را به دست آورد. ردبول برای سه فصل بعدی سرعت مسابقات را تعیین کرد و در حالی که برتری آن بر زمین مسابقه واضح بود، رانندگان آنها چه در داخل و چه در خارج از پیست، رابطه پرتنشی را تحمل کردند و البته در طی این سه سال، سه عنوان قهرمانی تیمی و رانندگان ا توسط فتل به خودشان اختصاص دادند. ردبول اولین عنوان قهرمانی راننده خود را بدون فتل در سال ۲۰۲۱ به دست آورد و مکس ورشتپن در پایان فصل پرآشوب عنوان قهرمانی را به شکل غیرقانونی از آن خود کرد. سپس آنها در سال ۲۰۲۲، دوباره با ورشتپن، دومین عنوان قهرمانی راننده متوالی خود را کسب کردند و در همان سال اولین عنوان قهرمانی تیمی خود را پس از نه سال به دست آوردند و این قهرمانی را در سال ۲۰۲۳ برای آخرین مرتبه تکرار کردند.
۷. کوپر: ۲ قهرمانی تیمی، ۲ قهرمانی رانندگان
قهرمانی‌های تیمی: ۱۹۵۹، ۱۹۶۰
قهرمانی‌های رانندگان: ۱۹۵۹، ۱۹۶۰
تیم کوپر (Cooper) اولین تیمی بود که به طور متوالی دو عنوان قهرمانی تیمی را در سال‌های ۱۹۵۹ و ۱۹۶۰ توسط کسب جک برابهام (Jack Brabham) استرالیایی کرد. او با پیروزی در دو گرندپری در سال ۱۹۵۹ و پنج مسابقه متوالی در سال ۱۹۶۰، عنوان قهرمانی رانندگان را از آن خود کرد. کوپر اولین تیمی بود که با یک خودروی موتور عقب، قهرمان جهان شد و در اواخر دهه ۱۹۵۰ پیشگام این طرح بود.
۸. برابهام: ۲ قهرمانی تیمی، ۴ قهرمانی رانندگان
قهرمانی‌های تیمی: ۱۹۶۶، ۱۹۶۷
قهرمانی‌های رانندگان: ۱۹۶۶، ۱۹۶۷، ۱۹۸۱، ۱۹۸۳
برابهام در سال ۱۹۶۰ توسط جک برابهام تأسیس شد؛ سالی که راننده استرالیایی دومین عنوان قهرمانی جهان فرمول یک خود را با کوپر به دست آورد. اولین حضور برابهام در مسابقات در اواسط فصل ۱۹۶۲ بود و چهار سال بعد، اولین عنوان قهرمانی تیمی خود را با موتوری که توسط شرکت استرالیایی Repco ساخته شده بود، به دست آورد. این پیروزی یک سال بعد نیز تکرار شد، اگرچه دنی هولم (Denny Hulme) نیوزیلندی در سال ۱۹۶۷ قهرمانی رانندگان را از آن خود کرد و به اولین راننده از دو راننده‌ای تبدیل شد که تا به امروز (دیگری نیکی لادا در سال ۱۹۸۴) بدون کسب حتی یک مقام اول در طول فصل، عنوان قهرمانی را کسب کرده‌اند. در همین حال، مردی که این شرکت را تأسیس کرد، در رده‌بندی دوم قرار گرفت! برابهام در ادامه مسیرش در مسابقات، قهرمانی تیمی دیگری را به دست نیاورد اگرچه در ربع قرن حضورش در فرمول یک چندین موفقیت برجسته داشت از جمله اینکه این تیم، نلسون پیکه را به ترتیب در سال‌های ۱۹۸۱ و ۱۹۸۳ به اولین و دومین قهرمانی از سه قهرمانی رانندگان جهان رساند.
۹. رنو: ۲ قهرمانی تیمی، ۲ قهرمانی رانندگان
قهرمانی‌های تیمی: ۲۰۰۵، ۲۰۰۶
قهرمانی‌های رانندگان: ۲۰۰۵، ۲۰۰۶
موتورهای رنو (Renault) تعداد قابل توجهی عنوان قهرمانی رانندگان و تیمی را به دست آورده‌اند؛ آنها این کار را برای ویلیامز و بنتون (Benetton) در دهه ۱۹۹۰ و سپس برای ردبول (Red Bull) بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ انجام داده‌اند. با این حال، این تیم تنها دو عنوان قهرمانی را به عنوان یک تیم در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ به دست آورده است. اولین قهرمانی آنها در پایان دوران موتورهای ۳.۰ لیتری V10 به دست آمد و دومین قهرمانی آنها در اولین فصل تغییر به موتورهای ۲.۴ لیتری V8 به دست آمد. رقابت برای عنوان قهرمانی تیمی هر دو بار به آخرین مسابقه فصل کشیده شد و رنو در سال ۲۰۰۵ با اختلاف نه امتیاز از مک‌لارن و ۱۲ ماه بعد با اختلاف تنها پنج امتیاز از فراری قهرمان جهان شد.
