محمود شاهمرادی ، محمود شاهمورادی ، محیط زیست منطقه سولج ، عصر چهارشنبه توسط شکارچیان غیرمجاز هدف قرار گرفت ، در حالی که وی برای محافظت از زیستگاه های حیات وحش زنده مانده بود. مأموریتی که فقط یک کار شغلی نبود ، بلکه بخشی از ایمان و تعهد وی به ماهیت این سرزمین بود.
او دیگر برنگشت. پدر این دو فرزند و پسر خود شهید و مردی با ۱۲ سال تجربه در خط مقدم دفاع از طبیعت ، در برابر قانون و خشونت ایستاد.
یک نبرد نابرابر ؛ متخصصان محیط زیست فقط در خط مقدم
درست است که ماهیت پارک ملی گلستین به دلیل منظره های بکر و گونه های منحصر به فرد حیوانات شناخته شده است ، اما این زیبایی در سالهای اخیر صحنه های پنهان تلخ و خشن دارد. نبرد ساکت اما خطرناک با شکارچیان غیرمجاز.
حادثه برای شاهمرادی تازه نیست. در ژوئن سال جاری ، کاظم موساج ، یکی دیگر از محیط زیست منطقه ، در یک درگیری مشابه در منطقه کویل به شهادت رسید. این روند نگران کننده نشانه خلاء جدی است. عدم پشتیبانی عملی و تجهیزات کافی از محیط زیست برای مقابله با تهدیدهای مسلح.
از Ghul Tapth گرفته تا گلوله های شکارچیان
محمود شاهمرادی از روستای Quli Tipph در شهر گالیکش بود. او نه تنها یک محیط زیست حرفه ای بلکه یکی از نیروهای مشهور و مشهور بخش محیط زیست استان گلستان بود. به ویژه ، پدرش سالها پیش در دفاع از میهن نیز به شهادت رسید. شاهمرادی راه پدر خود را ادامه داد ، اما این بار نه در جلوی جنگ ، بلکه در قلب جنگل ، در برابر تهدید دیگری. انسانهایی که با حرص و آز قانون را نقض کرده اند.
در روز حادثه ، مأموران پس از دیدن ردپای شکارچی در منطقه Solgerd وارد تور شکارچی در منطقه Solgerd شدند. اما یکی از متخلفین ، قبل از هر مکالمه ، سلاح گرم را شلیک کرد. شلیک مستقیم به قلب شخصی که جان خود را به خاطر طبیعت قربانی کرد.
دستگیری نگهبانان ؛ اما آیا عدالت کافی است؟
در کمتر از ۲۴ ساعت پس از حادثه ، نیروهای امنیتی و واحد حفاظت از محیط زیست دو متهم اصلی را شناسایی و دستگیر کردند. یکی از نگهبانان آن شب دستگیر شد و شخص دوم در یک عمل غافلگیرانه در استان ایلام به دام افتاد. روند قضایی در حال انجام است ، اما سوال اصلی باقی مانده است: آیا با دستگیری و مجازات چندین شکارچی حل می شود؟
این دومین شهادت زیست محیطی در پارک ملی گلستان در ماه های اخیر است. متخصصان محیط زیست در ایران ، برخلاف بسیاری از کشورها ، با کمترین امکانات و پشتیبانی قانونی با مجرمان روبرو هستند. آنها حتی مجاز به استفاده از سلاح نیستند ، در حالی که شکارچیان غیرمجاز مجهز به سلاح گرم هستند.
شهادت شاهمرادی نه تنها یک فاجعه انسانی بلکه یک زنگ جدی است. اگر امروز تجهیز نیروهای زیست محیطی ، بهبود معیشت آنها و اصلاح قوانین پشتیبانی ، ما باید فردا منتظر این سناریو باشیم. باز هم ، یک صدای تیراندازی ، دوباره بدن سبز و هنوز هم در محیط زیست عزاداری می کند.
نام محمود شاهمرادی اکنون به یاد زمین در کنار ده ها شهید دیگر ثبت شده است. اما اگر حافظه آنها را تنها با یک پرچم یا نامگذاری زنده نگه داریم و از اصلاح ساختارهای پشتیبانی محیط زیست نادیده بگیریم ، در واقع او و او را دو بار قربانی کرده ایم: یک بار با گلوله و دوباره با بی تفاوتی.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
