به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ، سینا ولی الله سال ها یکی از چهره های ثابت شبکه های سرگرمی ماهواره ای بود; مجری که به خاطر برنامه های سبک، مونولوگ های طنز، مصاحبه با هنرمندان مخالف و برنامه هایی که عمدتاً بر اساس واکنش و هیجان است، شناخته می شود. اما نکته مهمی که سال ها در تحلیل آثار او نادیده گرفته می شد، چیزی است که امروز به وضوح خود را نشان می دهد: فقدان «مسئولیت رسانه ای» و گمنامی فکری در آثار او. اخراج او از MBC Persia دقیقاً محصول همین مسیر طولانی است. مسیری که نمایش جای تحلیل را گرفت، هیجان جای تفاهم را پر کرد و موج سواری جای جهان بینی را گرفت.
ولی الله در تمام سال هایی که در ام بی سی بود نتوانست از قالب «ارتجاعی» فراتر برود. برنامه‌های او بر پایه‌هایی سطحی و زودگذر بنا شده بودند: ترکیبی از جوک‌های لحظه‌ای، واکنش‌های تند، انتخاب ویدیوهای با رتبه‌بندی بالا و سپس زدن برچسب «تحلیل». این سبک در نگاه اول سرگرم کننده بود، اما واقعیت این بود که بیشتر یک موتور هیجان انگیز بود تا یک برنامه رسانه ای. هیچ طرح بزرگی پشت این آثار وجود نداشت. بدون روایت طولانی، بدون تحقیق، بدون تحلیل، بدون پاسخگویی به مخاطب.
ام بی سی پرشیا به عنوان یک شبکه با سیاست سرگرمی طبیعتا مجری می خواست که بتواند با ریتم تند و نمایش های جوان پسند مخاطب ایرانی را حفظ کند. سینا دقیقاً در این چارچوب قرار می گیرد. اما با گذشت زمان همین سبک نقطه ضعف اصلی او شد: تکرار، کم عمقی و تکیه بر تفاوت های سطحی به جای تولید محتوای جدی تر. بسیاری از برنامه نویسان از همان سال ها هشدار داده اند که نام تجاری شخصی ولی الله فاقد عمق است و در لحظه ای که شبکه دیگر نیازی به این نوع محتوا نداشته باشد حذف خواهد شد. تمام: MBC روابط دیپلماتیک با ایران را جدی‌تر کرد و او را برکنار کرد و این اخراج یک اتفاق ناگهانی نبود، بلکه نتیجه طبیعی راهی بود که او انتخاب کرده بود.
اخراج از MBC نقطه عطفی بود که بسیاری انتظار داشتند ممکن است به بازنگری جدی در مسیر شغلی او منجر شود. اما مهاجرت سریع او به یوتیوب نشان داد که مشکل اصلی همچنان باقی است: ولی الله پلتفرم را تغییر داد، نه طرز تفکر. همان لحن، همان فرم، همان واکنش های عجولانه. حتی در فضای بازتری مانند یوتیوب، او سعی نکرد از دام محتوای احساسی فاصله بگیرد یا ساختار جدیدی ایجاد کند. همچنان با امواج بالا و پایین می‌رود، همچنان تیتر تند می‌گذارد و همچنان برای کلیک و بازدید اجرا می‌شود. این بدان معنی است که حتی آزادی عمل بیشتر نمی تواند او را به یک مجری با هویت تبدیل کند.
نکته مهم دیگری که باید مورد نقد قرار گیرد ارتباط او با مخاطب است. ولی‌الله سال‌هاست که به جای کمک به توسعه درک سیاسی یا رسانه‌ای مخاطبان، آن را در سطح نگاه داشته است. او بحران ها را به شوخی تقلیل می دهد و شخصیت های مهم سیاسی یا اجتماعی را به سوژه های مصرفی تبدیل می کند. در نتیجه نه قدرت تحلیل به مخاطب می رسد و نه نگاه عمیق تر. تنها چیزی که باقی می ماند احساسات آن لحظه است. این ضعف کوچکی برای مدیران رسانه نیست. این نشانه یک خطای اساسی است.
در مورد انتقال وی به یوتیوب باید گفت که این تصمیم زمانی قابل احترام است که منجر به تغییر محتوا شود. اما تاکنون هیچ نشانه ای از چنین تغییری دیده نشده است. بسیاری از تولیدکنندگان محتوا در سال‌های اخیر نشان داده‌اند که یوتیوب می‌تواند مکانی برای تولید برنامه‌های باکیفیت، پژوهش محور و داستانی باشد. خدایا اما در همان دایره قدیمی «واکنش + شوخی + تیتر جنجالی» گیر کرده است. در نتیجه او در سطح می ماند و نمی تواند از گذشته خود فاصله بگیرد.
در نهایت اخراج سینا ولی الله از MBC را نباید یک اتفاق حاشیه ای، بلکه آیینه حقیقتی عمیق تر دانست: مسیر رسانه ای بدون هویت، بدون تحلیل و بدون جهان بینی، همیشه به بن بست می رسد. سینا ولی الله سال ها فرصت داشت تا خود را از یک مجری ساده به یک چهره جدی رسانه ای تبدیل کند. اما او ترجیح داد در منطقه امن تریلرها بماند. امروزه مهاجرت او به یوتیوب بدون تغییر ظاهر و روش تنها یک تغییر صحنه است، نه شروع یک فصل جدید.
او سال ها در هیاهو بود. اما این هیاهو هرگز میراثی ایجاد نمی کند.
منبع: مشرق
انتهای پیام/
منبع:تسنیم
