به گفته خبرگزاری Tasnim ، رابطه ای بین زائران و زیارت با خدای متعال وجود دارد. رشته ای به هم پیوسته که از زائران شروع می شود و با مسیر زیارت به نزدیکی الهی ختم می شود.
این رشته درخشان به عنوان استاد جاواد حدیث توصیف شده است:
“هر زمان که زیارت انجام شود ، هر زمان که انجام شود ، مقبره در هر کجا و هر سرزمینی است ، کانونی برای رشد معنویت و زمینه ای برای رشد ارزشهای الهی در انسان است. چه زیارت به خانه خدا. خواه زیارت پیامبر باشد ، چه زیارتی برای پیامبر ، چه زیارتی برای ذخایر از مذهبی پدری و بارهای دفن شده و بارهای باری را بر عهده دارد ، یا و سرزمین آرمیدگان در شهرهای مختلف حرم های دور و نزدیک و ناشناس.
آنها تمام قلب ها و روح ها را روشن می کنند و امید ، حتی زیارت قبرهای مؤمنان و صالحان ، انسان آخرت را به یاد می آورد و یاد و خاطره خدا را در قلب ها از خواب بیدار می کند. این می درخشد و از قبرهای خدا می درخشد. اماکن مقدس و مذهبی انسان را به خدا نزدیک می کند و وضعیت فروتنی ایجاد می کند و روح را پر از خلوص پر از امید ، پر از زندگی و عشق می کند.
زیارت به زیارت معصوم (AS) گامی در دوره کشت است. این جلسات مقدمه ای برای نزدیکی معنوی است. این پایه و اساس را برای هماهنگی با آن انسانهای متعالی و کمال فراهم می کند. زیارت یک عمل تکراری نیست. زائران نباید به ظواهر و اشکال ساختمانها ، دیوارها ، نور و ایوان نگاه کنند و عظمت و معنویت معصوم را نادیده بگیرند. حرم ها محیط های تمیز هستند که صداقت و کمال را به یاد می آورند و با شرارت و افزایش فضایل مهار می شوند.
هرچه میزان الهیات ، پیامبران و الهیات بیشتر بیشتر باشد ، نعمت این قبرهای درخشان و مقبره های مبارک نیز بیشتر می شود.
زائران ، هنگامی که با اقتدار خدا و امام معصوم و رهبر شهید و در قبر رهبران دین ، با دانش و بینش ، با دانستن اینکه آنها کمال و فضیلت تبلور هستند و به عنوان تجلی نور خدا و چشمه فیض و ایمان و ایمان و اعتقاد روبرو می شوند. در اینجا است که “زیارت” کلاس برای خود شناسی و خودآموزی و زائران ، دانش آموز در این مدرسه و اربابان و جایگاه اوست. حرم ها …
نتیجه این است که سفر زیارتی مؤثرتر خواهد بود که یکی به عنوان یک زائر چنین ارتباطی با زیارتگاه ها داشته باشد و با توجه به وجود آنها ، به دنبال نور باشید و به دنبال نزدیک شدن به خدای متعال باشید.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
