گروه دانشگاه Tasnim-Zainab Omid: ترور ناجوانمردانه از شهید سید سید آسغر هاشمی تابر و همسرشان ، شهید طاهره طاهری ، بار دیگر جنایات رژیم صهیونیستی را در قلب ملت ایران کاهش داد. شهید ، که زندگی خود را وقف تعالی علمی و فرهنگی این کشور کرده بود ، به بازدید از بت که بناهای ارزشمندی را ترک کرده بود ، آمد. در مکالمه ای با آژانس خبری Tasnim ، پسر -در -law شهید شهید هاشمی تابر در مورد ویژگی های برجسته اخلاقی و رفتاری این شهدا ، عشق و علاقه نمونه آنها به یکدیگر و فعالیت های خیرخواهانه آنها صحبت کرد. در این گزارش ، ابعاد جدید زندگی مولد و شهادت مظلوم این زوج فداکار را بررسی می کنیم ، با استناد به این گفتگو و روایت همسر شهید رضایجاد.
شهید سید عاشار هاشمی تابر ، دکتری در علوم دفاع استراتژیک ، متولد ۱ سپتامبر ۱۹۷۳ در روستای طاهره طاهری ، متولد ۳۰ سپتامبر ۱۹۷۹ در صابزوار ، ۳۰ ژوئن ۱۴۰۴ در اثر حمله رژیم صهیونیستی در تهران. شهید سید هاشمی به همراه ۱۳ نفر دیگر در سال ۱۳۹۸ ، توسط وزارت خزانه داری ایالات متحده به بهانه فعالیتهای تحقیق و توسعه هسته ای و موشکی ذکر شد.
از جدول غدیر گرفته تا خون شهادت/ روایت زندگی عاشقانه دانشمند هسته ای
پسر -در شهید شهید هاشمی تابر در مورد ویژگی های این شهید محبوب گفت: “او بیشتر مراقب علم بود و همیشه به من می گفت که آموزش را در کنار کار ادامه دهم.”
وی افزود: شهید هاشمی تابر و همسرشان بسیار صبور و مهربان بودند. همه افراد محلی مهربانی خود را می دانستند. آنها در تمام مراسم فرهنگی شرکت می کردند و همیشه خوب بودند.
تصویری از شهید سعید عاشار هاشمی طاهری با همسر شهید خود طاهره طاهری
پسر شهید با اشاره به ارادت مردم به شهید و همسرش ، گفت: “در این روزها پس از شهادت ، من هرکسی را دیدم که با این دو شهید عزیز سر و کار داشته است ، فقط یک جمله گفت که نباید به جز شهادت به این عزیزان داده می شد و اگر کسی می توانست شک داشته باشد.
وی افزود: “سه سال پیش ، هنگامی که من به پسر این خانواده افتخار کردم ، آنها در مورد تهدیدهای آنها به من گفته بودند و مرا از شرایط زندگی آنها مطلع کرده بودند.”
شهید هاشمی تابر و همسر شهید آنها به همراه گروه دیگری از شهدای هسته ای در امامزاده صالح ، تهران
پسر -در اثر شهید هاشمی تابر ، گفت که او هیچ زوجی را برای زندگی خود مانند شهید هاشمی تابر و همسرشان ندیده است ، گفت: “این عزیزان چقدر در کنار هم زندگی می کردند و تمام لحظاتشان در کنار هم بودند.”
وی با اشاره به اینکه شهید هاشمی تابر ، مانند سادات ، همیشه موظف بود در هنگام عید آلغدیر ، میز را برپا کند ، وی افزود: “امسال آنها قبلاً شهادت داده بودند.
در پایان ، پسر شهید -در -law گفت: “همسرم ، تنها فرزند این خانواده ، در خانه خانه پدرشان بود ، و پس از آن متأسفانه شهید هاشمی تابر و همسر محبوب آنها را گم کردیم. همسرم نیز در کما بود ، اما اگرچه او به تازگی آگاهی پیدا کرده است ، اما او به دلیل شدت صدمات ، در شرایط خوبی نیست و ما در حال بازیابی هستند و ما از صدمات ویژه ای برخوردار نیستیم.
*داستان همسر همسر شهید رضایجاد از دوستی همسرش با ۳ شهید هسته ای اخیر
به دنبال جنایات رژیم صهیونیستی ، همسر شهید داریوش رضای نژاد ، دانشمند هسته ای ، همچنین پستی را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد که دوستی همسرش با شهدای سید هاشمی تابر ، علی باکوی و سید محمد ریز سادیگی صابر را روایت می کند.
Shohreh Pirani در این پست نوشت که دو عکس قدیمی نیز به آن پیوست.
“روایت این دوازده روز و آنچه برای ما گذشت ، برای چند ماه آینده بمانید تا با ویرانه های خانه های دوستانم از چهره ها صحبت کنید. اما من نمی خواستم این عکس ها را منتشر کنم.
عکس ارسال شده در صفحه همسر شهید رضهجاد
اولین عکس از جلسه دفاعی استاد ، شهید سید اسگر هاشمی (درست ایستاده) است که به همراه دوست عزیزم طاهرا طاهری به شهادت رسید. نشستن در سمت چپ شهید “سید محمد رضا سدیقی صابر” است که شهادت او با اعضای خانواده اش در آستانه اشرفیه کسی نیست که نشنیده است. وسط داریوش است.
دوستان داریوش به داریوش پیوستند و من باید در دوستانم بسوزم … “
Shohreh Pirani ادامه می دهد: “من این افراد را تحت پیگرد قانونی قرار می دهم ، این نسل ، ایران دوستان ایده آل گرا بودند که هدف آنها چیزی جز غرور ایران نبود. آنها زندگی راحت نبودند ، اما آنها تعهد خود را به این سرزمین ترجیح می دادند.
در پایان ، او نوشت که “برای فهمه دعا کنید ، یک دختر ۵ ساله شهید هاشمی تابر ، دختری با استعدادی که او نیز استاد دانشگاه شریف است. به دختر من فهیمه دعا کنید تا به زندگی برگردد …”
*انتشار اشعار شهدا برای اولین بار/الهی بنده من را ببینید ، خدای ناکرده …
به گفته اعضای خانواده ، شهید هاشمی تابر اشعاری را برای انتشار زندگی خود نوشته بود و پس از ترور همکارانش مانند شهید آلیموهمدی ، شاهیاری ، احمدی روشن ، فخری زاده ، و غیره. زیر شعری است که وی برای این شهرهای هسته ای نوشت: “
پایان پیام/
منبع:تسنیم
