به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم ، دین شاموئل الماس، تحلیلگر روزنامه گلوبس در این رابطه نوشت، سوریه در روزهای اخیر و همزمان با برگزاری جشن اولین سالگرد کودتا علیه بشار اسد، شرایط تکان دهنده ای را تجربه کرد.
با وجود اینکه جانشین بشار اسد، یکی از اعضای سابق گروه القاعده که نام خود را از ابومحمد الجولانی به احمد الشورا تغییر داد، در غرب و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس به گرمی مورد استقبال قرار گرفت و ایالات متحده راه درازی برای بازگرداندن این کشور به جامعه بینالمللی دارد، اما او برخلاف ادعای قبلی خود در مورد پیوستن ابراهیم به این موضوع صحبت میکند. از تحریم های سوریه، در این زمینه یک گام به عقب برداشت.
در بخشی دیگر از این مقاله آمده است: اوضاع داخلی رژیم وخیم است. رژیم تنها حدود ۶۰ درصد از خاک کشور را کنترل می کند، در حالی که منطقه باقی مانده شامل قبایل در صحرای سوریه است. کردها در شمال شرق که کنترل بیشتر میادین نفتی را در اختیار دارند. و دروزی ها به رهبری حکمت هجری در جنوب. همچنین نباید از حضور اسرائیل غافل شد که روز به روز در کوه هرمون (جبل الشیخ) و منطقه السویداء در حال گسترش است (و برای جلوگیری از حمله احتمالی گروه های جهادی که تا همین اواخر در جنگ داخلی سوریه مورد حمایت اسرائیل بودند، تا شهرک های صهیونیست نشین جولان دمشق حتی پشت دیوارهای جولان پیشروی کرده است).
در اواخر نوامبر که عملیات تیپ ۵۵ در شهر بیت جن منجر به مجروح شدن ۶ افسر و ذخیره شد که حال سه تن از آنها وخیم بود، اطلاعاتی در مورد سوء استفاده کنندگان از خلاء قدرت در سوریه منتشر شد که در ۱۱ کیلومتری مرز (فلسطین اشغالی) قرار داشت.
این رسانه در ادامه به نقل از کارمیت والنسی، یکی از اعضای ارشد موسسه مطالعات امنیتی اسرائیل (INSS) و رئیس برنامه سوریه این موسسه مدعی شد که ترکیه از جهادگران خارجی حمایت مالی می کند. او می افزاید: «جنگجویان خارجی سازماندهی شده اند، به همین دلیل تام برک، سفیر آمریکا در ترکیه با ادغام ۳۵۰۰ جنگجوی خارجی در ارتش سوریه موافقت کرد».
هی اتان کوهن یانرجاک، کارشناس امور ترکیه در مرکز موشه دایان در دانشگاه تل آویو و مؤسسه استراتژی و امنیت قدس در این زمینه می گوید: «سرمایه گذاری در قوانین اسلامی در طول جنگ داخلی سوریه و حمایت آنکارا از مخالفان به وضعیتی منجر شده است که ترکیه خود را جایگزین روسیه و ایران در آنجا می یابد.
والنسی توضیح می دهد که در حالی که کردها در ماه مارس با آتش بس و ادغام تدریجی موافقت کردند، هنوز اجرا نشده است. آنها خواهان حفظ خودمختاری هستند که با دیدگاه ساختار حاکم سوریه در تضاد است، زیرا تقسیم قدرت برای آنها دشوار است. درست است که اقلیت ها در دولت و مجلس نماینده دارند، اما این نمایندگی ناقص است.
خشم در میان اقلیت های تحت رژیم شریعت در مواجهه با موجی از قتل عام که جهان عمدتاً نادیده گرفته شده است، تشدید شده است. در مرحله اول، در ماه مارس، حدود ۱۷۰۰ علوی، اعضای همان فرقه خانواده اسد، در غرب سوریه کشته شدند.
در ماه ژوئیه، سربازان رژیم شروع به نابودی دروزی ها در حومه دمشق کردند، از جمله تراشیدن سبیل برخی از روحانیون را تحقیر کردند.
این اتفاقات دروزی ها را به سمت اسرائیل سوق داد (رژیم اسرائیل به این بهانه تجاوزات خود را به سوریه گسترش داد).
بر اساس گزارش این رسانه، تا کنون، وضعیت نسبتاً باثبات باقی مانده است، اگرچه منطقه سویدا همچنان در محاصره است، که نشان می دهد رویارویی نظامی بین دولت اسلامی و اسرائیل یک سناریوی محتمل است.
این احتمال با رد مکرر هرگونه توافقنامه امنیتی موقت توسط رئیس جمهور سوریه (رئیس ساختار حکومتی سوریه) و مردمش افزایش می یابد تا زمانی که اسرائیل از سرزمین هایی که تقریباً یک سال پیش اشغال کرده بود عقب نشینی کند.
والنسی خاطرنشان میکند که «مذاکرات رژیم با دروزیها پس از کشتار در ژوئیه شکست خورد». وی می افزاید: از زمان خشونتی که در ماه مارس رخ داد، بی اعتمادی نسبت به او در میان علویان گسترش یافته است.
انتهای پیام/
منبع:تسنیم
