رایان کوگلر به تازگی دلیل خودش را برای رد کردن دعوت آکادمی اسکار بیان کرده است.
نزدیک به یک دهه از زمانی میگذرد که رایان کوگلر دعوت آکادمی علوم و هنرهای سینمایی برای عضویت را رد کرد و حالا این کارگردان تحسینشده توضیح میدهد که تصمیم او هیچ ارتباطی با نادیده گرفته شدنهایش در گذشته نداشته است. او در گفتوگویی تازه با نیویورک تایمز گفت:
این کار از روی دلخوری نبود.
کوگلر توضیح داد که تعهداتش نسبت به پروژههای کارگردانی، اتحادیهها و فعالیتهایش در مدرسه فیلم باعث میشود فرصت زیادی برای انجام چنین مسئولیتهایی نداشته باشد. او ادامه داد:
من در قضاوت کردن اصلاً خوب نیستم. اینکه از آدم بخواهند بهترین گزینه را انتخاب کنی برای من کار استرسزایی است، حتی وقتی پای هیچ مسئله مهمی در میان نباشد.
کوگلر که در شبکههای اجتماعی حضور ندارد و معمولاً خارج از رویدادهای رسمی هالیوودی دیده نمیشود، اعتراف کرد که جذابیت فصل جوایز و زرقوبرق صنعت سینما برایش کمتر از جنبههای روزمره کارش جذابیت دارد. او گفت:
مردم فقط تاکسیدو و فرش قرمز را میبینند، اما واقعاً این آدمهای کارگر و زحمتکشاند که باعث ساخته شدن فیلمها میشوند. بیشتر روزها من لباس کار و پوشاک Columbia میپوشم و دنبال پیدا کردن راهحلهایی هستم که در نهایت تبدیل به یک داستان میشوند. و همین باعث شد که هیچوقت درگیر روایتهایی که درباره کار ما ساخته میشود نشوم.
آکادمی در سال ۲۰۱۶ از کوگلر دعوت کرد به عضویت آن درآید؛ یک سال بعد از اینکه او فیلم Creed با بازی مایکل بی. جردن را کارگردانی کرد. سیلوستر استالونه تنها نامزد اسکار این فیلم بود و نقشآفرینیاش در فیلم برای او نامزدی به همراه داشت، در حالی که کوگلر، جردن و تسا تامپسون از رقابتهای بهترین فیلم، کارگردانی و بازیگری جا ماندند. بعد از اینکه آکادمی فیلم موفق Fruitvale Station ساخته او را هم بهطور کامل نادیده گرفت، برخی رد دعوت او را واکنشی نسبت به این رفتار دانستند.
حتی زمانی که بلاکباسترهای مارول او یعنی فیلم Black Panther و فیلم Black Panther: Wakanda Forever چندین نامزدی اسکار دریافت کردند و اولی به نخستین فیلم ابرقهرمانی تبدیل شد که در بخش بهترین فیلم نامزد شد، او باز هم از فهرست نامزدهای بهترین کارگردان جا ماند.
اکنون کوگلر با پنجمین همکاری خود با مایکل بی جردن، یعنی فیلم Sinners دوباره در مرکز توجه قرار گرفته است؛ تریلری چندژانره که بهطور گسترده بهعنوان یکی از شانسهای اصلی نامزدی بهترین فیلم و چند بخش دیگر شناخته میشود؛ از جمله احتمالیترین فرصت رایان کوگلر برای نخستین نامزدی اسکار بهترین کارگردانی.
