براساس خبرگزاری تاسنیم ، محمد آیین ایمانژانی ، مدیر روزنامه Farhikhhtan ، نوشت: یکی از سایت های خبری نامزد رقیب (جالی) خواستار استیضاح رئیس جمهور شد. در این مقاله ، استیضاح رئیس جمهور به عنوان راهی برای جلوگیری از انحراف و نماد شجاعت و صریح ماجلیس تأیید شده و تأکید می شود که بدون شک با کار سیاسی جناح مخالفان دولت سازگار است و دچار مشکل نیست.
اما این متن از دو جنبه مرتبط است. یکی این است که در این پست ، استیضاح رئیس جمهور با خواندن منطق رهبر انقلابی در استیضاح بنی صدر نشان داده می شود. در حقیقت ، عمل رهبری در استیضاح بنی -ساد و اظهارات وی در روز استیضاح به عنوان معیار تعیین شده است و به طور ضمنی نشان می دهد که این استیضاح با منطق و عمل رهبری سازگار است.
نکته دوم این است که ایده سیاسی این سایت خبری به اشتراک گذاری و همگرایی برخی از موسسات و برخی رسانه ها و رسانه ها است ، با تأثیرات این همگرایی اندکی پس از متوقف کردن درگیری ۱۲ روزه ظاهر می شود.
در این رابطه چند برداشت و گمانه زنی وجود دارد:
درک این متن که نویسنده یا نویسندگان می دانند که رهبر انقلاب با استیضاح روسای جمهور از جمله پزشکان مخالف است و این سیاست های عمومی و استثنایی وی در همه دوره ها بوده است ، و جالب اینجاست که رهبری یکی از همکاری های فعلی مجلس با دولت پزشکی حتی باعث شده است تا در احضار مقامات ، این امر را کاهش دهد. با این حال ، استفاده از رهبری برای توجیه استیضاح پزشکی ، فریب افکار عمومی برای همراهی با علاقه مندان به رهبر انقلاب است.
تصور دوم دانستن اینکه رهبر انقلاب مخالف استیضاح رئیس جمهور است ، رهبری در برابر رهبری است. بر اساس معیارهای جنگ با صدام ، رئیس جمهور رئیس جمهور وقت را با سخنرانی آتشین استیضاح کرد و اکنون ما با رئیس جمهور روبرو هستیم که براساس سخنرانی رهبری در استیضاح همان معیارها را دارد.
چرا این بار با استیضاح مخالفند؟ در حقیقت ، مخالفت رهبری با استیضاح پزشکی ، مخالفت آنها با منطق و معیارهای آنهاست. این درک با مسیری که این گروه در انتخابات بعد از انتخابات انجام شده است برای بی اعتبار کردن نهادهای سیاسی ، نظامی و دیپلماتیک ، به ویژه برای هواداران ایدئولوژیک سیستم ، سازگار است و این بار توسط نهادها و در امتداد آنها هدایت شده است.
درک سوم این است که این گروه قادر به استیضاح رئیس جمهور نیست ، با دانستن اینکه رهبری قادر به استیضاح رئیس جمهور نیست ، اما فکر می کند که با این موضع و در امتداد مواضع قبلی ، آنها با رئیس جمهور و دولت برای استفاده از پایگاه اعتراضی دولت در جناح مخالف قرار دارند.
با این حال ، این عمل فقط به معنای رادیکال و عاری از عقل ، اخلاق و انصاف است که ثبات ، امنیت و اصلاحات کشور مهم نیست و از نظر آنها ، همه چیز ، از جمله رهبری ، می تواند برای خواسته های آن هزینه شود.
در عین حال ، لازم به ذکر است که حامل ها ، عاملان و همراهان فراتر از یک سایت خبری هستند. کسی که نشان داده است هر کجا که باشد ، کشتی کشتی می تواند به ثمر برسد. تجربه برخی از نیروهای سیاسی و تحول آنها از مدافع مطلق سیستم به مخالفت مطلق سیستم از ما جلوتر است و این شخصیت رادیکالیسم است.
این رادیکالیسم فقط نمی تواند در بهبود امور و کمبودها و ضعف ها نقش داشته باشد ، بلکه پایه و اساس رادیکالیسم را ایجاد می کند ، یک روش منطقی برای مخالفت و نقد سیاست ها ، تصمیمات و فرآیندهای حاکمیت وجود دارد.
این دو رادیکالیسم پس از جمهوری اسلامی ، تجربه طولانی در ایران و ایران دارند که نتیجه پی در پی آنها در غلبه بر درگیری های سیاسی و حاکمیت بوده است.
این یک هشدار برای نیروهای سیاسی و اجتماعی است که می خواهند با ایده های مختلف از هر نوع رادیکالیسم با ایده های مختلف ، سیاسی سازی را به عهده بگیرند ، آنها باید صریح تر و منسجم تر برای جامعه و دولت کشور باشند تا منافع عمومی را ایجاد کنند.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
