ایران فاقد لیزینگ تخصصی در حوزه دریا| سهم ایران از تولید ناخالص از اقتصاد دریا ۲.۵ درصد

ایران فاقد لیزینگ تخصصی در حوزه دریا| سهم ایران از تولید ناخالص از اقتصاد دریا ۲.۵ درصد

بازار؛ گروه راه و مسکن: سازمان ملی کارآفرینی ایران در حالی در محل اتاق بازرگانی نشستی را با موضوع اقتصاد دریا محور برگزار کرد که تمامی سخنرانان دعوت شده به این نشست متفق القول به این موضوع تاکید داشتند که ایران فاقد لیزینگ تخصصی در حوزه دریا بوده و اگر می خواهیم سهم اقتصاد دریا از تولید ناخالص را که تنها ۲.۵ درصد است افزایش دهیم باید به سمت توسعه صنعت لیزینگ حرکت کنیم.

ایران با داشتن ۵۸۰۰ کیلومتر نوار ساحلی جنوبی و شمالی که ۴۰ درصد مرزهایش را تشکیل می‌دهد، کشوری دریایی محسوب می‌شود. با این حال هنوز نتوانسته تعریفی مشخص برای استفاده از این ظرفیت و نعمت خدادادی ارائه کند.

قرار است در آبان ماه امسال همایشی تحت عنوان همایش اقتصاد دریا محور با حضور مقامات مسئول و بخش خصوصی فعال در حوزه لیزینگ برگزار شود.

شرکت‌های لیزینگ به خاطر محدودیت‌هایی که در قوانین و مقررات و تامین سرمایه دارند هنوز مشکلات عمده‌ای را تجربه می‌کنند

سید شهاب الدین پورعباسی مدیر عامل لیزینگ توسعه تعاون در این گردهمایی با اشاره به اینکه در حال حاضر صنعت لیزینگ فعلا بیشتر در صنایع پایین دستی می‌تواند نقش داشته باشد گفت: شرکت‌های لیزینگ به خاطر محدودیت‌هایی که در قوانین و مقررات و تامین سرمایه دارند هنوز مشکلات عمده‌ای را تجربه می‌کنند.

او ادامه داد: آنچه که باید به آن تاکید بیشتری شود صنایع پایین دستی است. به عنوانه مثال در بحث شیلات، قایق‌های ماهیگیری و سردخانه‌ها و تجهیزاتی مثل تجهیزات بندری، ناوبری پیشرفته و رادارهای دریایی و حتی تامین قطعات شناورها، لیزینگ دریایی می‌تواند وارد شود.

پورعباسی تاکید کرد: امید است اتفاقاتی که در قوانین لیزینگ تا سال آینده رخ خواهد داد بتوانیم نقش مهمی در صنعت گردشگری نیز ایفا کنیم. یعنی هم تامین مالی گردشگران و هم تجهیزات مربوط به گردشگری را لیزینگ بتواند تامین کند.

صنعت لیزینگ نیازمند اصلاح قوانین و مقررات است. مدل لیزینگ به این شکل است که لیزینگ یک واسط میان تامین کننده کالا است و در حقیقت با آن شرکت یا فردی که می‌خواهد کالا خریداری کند قرارداد امضا می‌کند

مدیر عامل لیزینگ توسعه تعاون افزود: صنعت لیزینگ نیازمند اصلاح قوانین و مقررات است. مدل لیزینگ به این شکل است که لیزینگ یک واسط میان تامین کننده کالا است و در حقیقت با آن شرکت یا فردی که می‌خواهد کالا خریداری کند قرارداد امضا می‌کند. اما آنچه که مشخص و قطعی است این است که رویکرد صنعت لیزینگ باید به سمتی حرکت کند که با برنامه‌های کشور مثل اقتصاد دریا محور همسو باشد.

او ادامه داد: یکی از اقدامات و راهکارهای لیزینگ می‌تواند تامین مالی از خارجی‌ها باشد. چرا که در ایران سود خوبی نسبت به منطقه وجود دارد. پس لیزینگ‌ها می‌توانند پایه‌ای برای تامین مالی باشند. لیزینگ‌ها باید عامل اجرایی شوند.

صنعت لیزینگ ظرفیت‌هایی را که می‌تواند برای اقتصاد دریا محور حاضر شود دارد، اما محدودیت‌های قوانین و مقررات و نبود سندیکای لیزینگ کار را سخت‌تر کرده است

پورعباسی خاطر نشان کرد: صنعت لیزینگ ظرفیت‌هایی را که می‌تواند برای اقتصاد دریا محور حاضر شود دارد، اما محدودیت‌های قوانین و مقررات و نبود سندیکای لیزینگ کار را سخت‌تر کرده است. لیزینگ در بین تولیدکننده کالا و مصرف کننده قرار می‌گیرد و مصرف کننده کالا تسهیلات دریافت می‌کند و در نهایت یک قرارداد توسعه فروش امضا می‌شود.

او با تاکید بر اینکه با لیزینگ سندیکایی می‌توان بسیاری از مشکلات را برطرف کرد ادامه داد: شرکت‌هایی که به اقتصاد دریا متصل هستند و در زیر مجموعه این بخش از اقتصاد قرار دارند در ایران متاسفانه لیزینگ تخصصی دریا وجود ندارد و اگر شرکت‌ها بتوانند این موضوع را ایجاد کنند کمک خوبی به آنها خواهد شد. چرا که لیزینگ یک بار بازرگانی دارد و کالا را تامین و به مصرف کننده به فروش برساند؛ و یک بار انتقالی دارد که می‌تواند کالا را به صورت اعتباری و تسهیلاتی و با نرخ سودی که قانونگذار آن را تعیین کرده است سود را به دست بیاورد.

پورعباسی تاکید کرد: لیزینگ‌ها می‌توانند یک نقش خوبی را در شرکت‌هایی که در حوزه اقتصاد دریا فعالیت می‌کنند داشته باشد. هم تامین مالی و هم تامین کالا را انجام دهد و هم نقش بازرگانی را به خاطر مجوزهایی که دارد انجام دهد.

سهم ایران از تولید ناخالص از اقتصاد دریا تنها ۲.۵ درصد است

در این گردهمایی علی شاکری مدیر عامل لیزینگ آرمان اقتصاد با تاکید بر اینکه لیزینگ به جای سوداگری پول را به عرضه کننده کالا و متقاضی می‌دهد و موجب رونق و افزایش قدرت خرید می‌شود گفت: ایران با داشتن ۵۸۰۰ کیلومتر نوار ساحلی جنوبی و شمالی که ۴۰ درصد مرزهایش را تشکیل می‌دهد، کشوری دریایی محسوب می‌شود. اما سهم ایران از تولید ناخالص از اقتصاد دریا تنها ۲.۵ درصد است.

او افزود: لیزینگ و صنعت لیزینگ به عنوان یکی از شرکت‌های مولد در توسعه اقتصادی کشورها است و حتی کشورهای توسعه یافته به گواه آمار و اطلاعاتی که انتشار یافته است و رشد دهنده تولید ناخالص داخلی است. چرا لیزینگ برای این نقش آفرینی ایجاد شده است؟ برای اینکه می‌تواند بین دو کفه تقاضا و عرضه تعامل و تعادل ایجاد کند. در حقیقت به جای سوداگری در صنعت پولی، پول را به تولیدکننده کالا و یا عرضه کننده کالا به صورت مستقیم ارائه می‌کند و باعث رشد اقتصادی و افزایش قدرت خرید متقاضیان می‌شود.

شاکری تصریح کرد: سوال این است که چرا در اقتصاد دریا محور برای صنعت لیزینگ دارای اهمیت است. چون سهم ایران از تولید ناخالص از اقتصاد دریا تنها ۲.۵ درصد است و قطعا اگر این تعامل سازنده بین صنعت لیزینگ و اقتصاد دریا محور ایجاد شود این یک بازی برد- برد و افزایش تولید ناخالص داخلی خواهد شد.

در ایران لیزینگ‌ها در سال ۸۳ و ۸۴ گریزی به صنعت دریایی و شناورها زدند

او ادامه داد: در ایران لیزینگ‌ها در سال ۸۳ و ۸۴ گریزی به صنعت دریایی و شناورها زدند. یک سری از شرکت‌های محدودی که زیر نظر بانک‌ها بودند. در گذشته تقسیم بندی‌ها به این شکل بود که لیزینگ ها، یکی از شرکت‌های گروه مالی بانک‌ها محسوب می‌شدند و بانک‌ها با شرکت‌های لیزینگ تعامل کرده و این امر را تسهیل می‌کردند.

وی افزود: در حال حاضر شرکت‌های لیزینگ هم شرکت‌های تولیدکننده‌ای آمده‌اند که سهام دار شدند و شرکت‌های لیزینگ خصوصی که فعالیت خود را آغاز کرده‌اند که در حقیقت در بازار سرمایه‌ای هستند.

او تاکید کرد: عدم وجود تخصص و دانش لازم در این حوزه نیز بسیار حائز اهمیت است. یکی از موانع شناورهایی هستند که در آب‌های بین المللی حرکت می‌کنند. صنعت لیزینک بحث مالکیت را دنبال می‌کند و اینکه چگونه شناور را پیدا کند به همین دلیل در دنیا صنعت لیزینگ در سه بُعد مالی، عملیاتی و پروژه‌ای فعالیت می‌کنند. در ایران مثلا لیزینگ خودرو به خوبی جا افتاده است و بعد از پرداخت اقساط مالکیت خودرو به مالک خودرو منتقل می‌شود. یا لیزینگ عملیاتی که در دنیا مرسوم است مالکیت اجاره در اختیار بهره بردار است. لیزینگ پروژه‌ای هم بیمه اتکایی است و منابعی در اختیار قرار می‌گیرد.

وی افزود: در ایران فقط لیزینگ مالی مرسوم است. فقط از سه عقود مبادله‌ای، مشارکت و قرض الحسنه، عقود مبادله‌ای دو نوع عقد است و فروش اقساطی و اجاره به شرط تملیک است. به هر حال محدودیت‌هایی هست که خیلی ما را با اقتصاد دریا محور خیلی نزدیک نکرد. اما در پایین دست این فعالیت انجام شده است مثل سردخانه‌های کانتینری و تجهیزات بندری انجام شده است. اما در اقتصاد اقیانوسی هنوز شرکت‌های لیزینگی وارد نشده‌اند.

در این گردهمایی همچنین غلامرضا فرساد امان الهی دبیر کل انجمن ملی لیزینگ ایران معتقد است که شرکت‌های لیزینگ دو نوع لیزینگ را انجام می‌دهد گفت: اجاره به شرط تملیک و فروش اقساطی دو نوع لیزینگی است که انجام می‌شود و خوشبختانه در بانک مرکزی پیشنهاداتی برای ایجاد لیزینگ‌های جدید صورت گرفته است که امید است مجوزات اخذ شود.

او ادامه داد: چالش‌ها و محدودیت‌هایی مطرح شد که متاسفانه چارچوب قانونی و ضمانت‌ها را داریم که با پیگیری‌های صورت گرفته امید است به نتیجه برسد. بحث استانداردها نیز مطرح است که ما استاندارد ۴۴ را در سازمان حسابرسی در حال بررسی داریم که امید است به نتیجه برسد.

وی تصریح کرد: افشای اطلاعات مالی می‌تواند راهگشا باشد. به هر حال در دهه گذشته لیزینگ مظلوم واقع شده است و امید است با خرد جمعی به راهکارهای مناسبی برسیم.

در پایان محمد هادی موقعی رئیس کمیسیون تامین مالی سازمان ملی کارآفرینی ایران نیز گفت: سرمایه گذاری سنگین اقتصادی که نیازمند تجهیزات سنگین هستند مثل معادن و صنایع زیرساختی و صنعت حمل و نقل ریلی و جاده‌ای و دریایی، مستلزم همزمان ورود و جذب سرمایه گذاری جدید و اصلاح یک سری مقررات و تسهیلگری و تنظیم گری این فعالیت‌ها در اقتصاد کشور است.

او ادامه داد: بدون این ملزومات و پیش فرض‌هایی که اعلام کردیم ورود به این بخش‌ها امکان پذیر نخواهد بود.

منبع:تحلیل بازار

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *