گروه سیاسی آژانس خبری Tasnim- احمد تاواکولی ، مردی که سالها به سیاست ، اقتصاد و رسانه ها افتخار کرده بود ، امروز پرچم مبارزه با فساد بوده است.
در آخرین روزهای زندگی ، وی علی رغم بیماری و ضعف جسمی ، از پیگیری عدالت اجتماعی و نظارت بر مأمورین قدرت خودداری کرد. مردی که زمانی وزیر کار دولت بود ، بعداً منتقد صریح همان ساختار شد و تا آخرین روح ، وجدان بیدار شده بخش هایی از حاکمیت نامیده می شد.
Tavakoli نه تنها با کرسی های Majlis و مرکز تحقیقات آن ، بلکه با قلم آن ، با کلمات تند و با نهاد محبوب “شفافیت و عدالت” شناخته شده است. موسسه ای که وی با نگرانی واقعی برای مبارزه با فساد و دفاع از حقوق محرومیت تأسیس کرد.
سالهای آخر عمر او ، به ویژه پس از بیماری ، برای بسیاری از افراد وقتی انتظار می رفت که به سکوت پناه ببرد ، اما تاوکولی آرام نشد. این نامه نوشت ، هشدار داد و همچنین خواستار اصلاح ساختاری و ضد و تبعیض شد.
اکنون با مرگ وی ، صحنه سیاست ایرانی یکی از چهره های مختلف خود را از دست داده است. چهره ای که ریشه در جناح بنیادگرایانه داشت ، اما سخنان وی فراتر از تقسیمات سیاسی شنیده می شد.
احمد طواکولی در سال ۱۳۳۰ در بهههر متولد شد. پدربزرگ وی تاجر بود که در پایان حکومت تساریستی با قفقاز و روسیه رابطه تجاری داشت و برای تجارت به مازندران آمده بود که انقلاب بلشویک به نتیجه رسید و او پس از انقلاب در شمال ایران شکست خورد.
در سال ۱۳۴۸ او تحصیلات خود را در زمینه برق الکتریکی در دانشگاه فعلی پهلوی – دانشگاه فعلی شیراز – اما در سال ۱۳۵۰ قبل از فارغ التحصیلی از دانشگاه اخراج شد.
احمد تاواکولی یکی از مبارزان سیاسی پیش از انقلاب است و در دانشگاه شیراز علیه رژیم پهلوی ، فعالیت هایی از قبیل اعتصاب ، اختلال در سخنان مقامات دانشگاه ، اعلامیه ای علیه جشن های ۲۵۰۰ ساله. بنابراین او بارها دستگیر و زندانی شده است.
در طول تحصیلات خود در دانشگاه شیراز ، وی با برخی از اعضای MEK آشنا شد و از طریق Aghasid Reza Dibaj با این سازمان در ارتباط بوده است. وی عضو سازمان موژدین خالق بود و با مهندس رجابالی طاهری (فرمانده نگهبانان انقلابی و دور اول ماجلیس از کازرون) و اکبر حدادی در تماس بود.
Dibaj یکی از بازداشت شدگان در سپتامبر ۱۹۷۰ بود که تحت شکنجه درگذشت. آنها همچنین گروهی به نام مجاهدین اسلام را راه اندازی کرده بودند که از طریق آقای Dibaj و Saeed Shaedavand با MEK در ارتباط بودند.
Tavakoli چهار بار توسط ساواک دستگیر شد و بازداشت سوم و چهارم وی طولانی مدت بود ، سومین بار بار سوم و بار چهارم در حدود دو سال زندانی شد. در زندان ، او هویت واقعی MEK را به رسمیت شناخت و به همین دلیل در فعالیتهای سازمانی آنها درگیر نبود و از آنها جدا شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، وی رئیس پلیس ، رئیس کمیته انقلاب اسلامی و دادستان و دادستان انقلاب بود. در دوره اول مجمع مشورتی اسلامی ، وی نماینده مردم بهشتر و عضو هیئت مدیره و در سال ۱۳۵۹ وزیر پیشنهادی شهید رجائی به بنی صدر بود.
Tavakoli در کابینه میر حسین موسوی ، وزیر کار و سخنگوی دولت و پس از استعفای وی ، روزنامه Resalat بود.
وی در گفتگو با روزنامه Etemad ، حضور خود را در دولت میر حسین موسوی و دلیل استعفای وی توصیف می کند: “یک روز کابینه خود را معرفی کرد. من مهندس ID IS INTORY ، شب گذشته در شورای مرکزی حزب به من گفته بود که در مورد وزیر خود بحث و گفتگو کند و شما را به عنوان وزیر کار معرفی کند ، نه این که من آن را قبول کنم. آقای هاشمی ، در مقابل آقای هاشمی بود و گفت که موسووی به دنبال شما است.
نامه نخست وزیر به آقای آلویری گفت: ارسال آن برای جایگزینی نخست وزیر. نامه برگردانده شد. آنها نام قبلی را صدا کردند و نام من را نوشتند. در پاسخ به این سؤال که به راحتی پذیرفته شده اید ، چرا بعد از مدتی در کابینه استعفا دادید؟ وی پاسخ داد: “این فکر که آقای موسوی و دوستانش دنبال می کردند وضعیت همه امور اقتصادی است. ما مخالف بودیم ، گفتیم که این مخالف قانون است و مردم نمی توانند محدود باشند. هر کجا که لازم باشد ، دولت نباید در هر کجا که لازم باشد دخالت کند. داستان بسیار طولانی است …
ما الزامات جنگ را پذیرفتیم. به عنوان مثال ، من قصد داشتم کالایی را بیان کنم. من همچنین سخنگوی دولت بودم و مؤثر بودم. اما به عنوان مثال ، ما با برنج مخالفت کردیم. کابینه تصویب شد. من برنج را ترک کردم که کالای غیر ضروری است و جیره بندی امکان پذیر نیست. آنها گوش نکردند و شکسته شدند و نمایندگان مجلس مجبور به عقب نشینی شدند. بنابراین چیزها متفاوت بودند.
یکی انگیزه می دهد که اصل آزادی مردم و ضرورت را محدود می کند یا می گوید که کار باید دولت باشد و بگوید پدر در -law بسیار متفاوت است. ما هیچ تفاوتی در این واقعیت نداشتیم که دولت مجبور شد در طول جنگ مداخله کند. “چگونه وارد مسائل شویم و چقدر متفاوت بود.”
پس از اولین استعفای مشاور اقتصادی مورتزا نبوی ، که در آن زمان وزیر پست ، تلگراف ، عضو شورای تلفن و اقتصادی بود و سپس با وی ، روزنامه Resalat را راه اندازی کرد.
تاواکولی در سال ۱۹۸۹ دوباره به دانشگاه رفت و اقتصاد را تحصیل کرد.
وی پس از مدرک کارشناسی ، دکترای خود را در اقتصاد از دانشگاه ناتینگهام ، انگلیس به دست آورد و از پایان نامه خود دفاع کرد ، “دلایل تورم در اقتصاد ایران ، ۱۹۷۲-۱۹۹۰”.
وی پس از بازگشت به ایران در سال ۱۹۹۷ ، روزنامه فردا را تأسیس کرد. پیش از روزنامه های دوم ژوئن ، این روزنامه تجربه ای متفاوت و جدی از روزنامه نگاری مستقل و نخبه گرایانه پدیدار می کرد که اندکی پس از اصرار احمد تاواکولی بر استقلال روزنامه از حمایت از مراکز برق گرفته تا مشکلات مالی تعطیل شد.
تاواکولی در مصاحبه ای گفت که هدف از این روزنامه پیگیری شفافیت و تقاضای بیشتر مقامات است.
در سال ۲۰۰۶ ، وی با راه اندازی یک سایت خبری A ، فعالیت رسانه ای خود را به فضای دیجیتال گسترش داد.
احمد تاواکولی سه بار در انتخابات ریاست جمهوری بوده است. در سال ۱۹۹۳ و ۲۰۰۱ به عنوان رقیب اصلی اکبر هاشمی رافسانجانی و سید محمد خاتامی ، وی در هر دو دوره در رده دوم قرار گرفت.
در سال ۲۰۰۵ ، او برای اولین بار در این رقابت به رقابت پرداخت ، اما برای حفظ وحدت نیروهای انقلابی به نفع محمد بانگر غالیباف و سرانجام از محمود احمدی نژاد حمایت کرد. با این حال ، وی بعداً با موضع بحرانی در مورد عملکرد دولت خود شناخته شد.
تاواکولی در سال ۲۰۰۴ به مجمع مشاور اسلامی بازگشت و در سه دوره متوالی (هفتم ، هشتم و نهم) نماینده مردم تهران بود. وی همچنین ریاست مرکز تحقیقات ماجلیس را بر عهده داشت. با گذشت سالها ، وی به عنوان یکی از چهره های خواستار در جناح بنیادگرایانه شناخته شد ، که صریحاً برجسته و انتقاد از ویژگی های برجسته وی بود.
در سالهای اخیر ، احمد تاواکولی به چهره ای نزدیک به عدالت تبدیل شده است. تلاش برای مقابله با اجاره ، روشن شدن قدرت و روابط ثروت و تقویت نظارت عمومی ، رویکردهای مداوم وی بوده است. Tavakoli با ایجاد سازمان های غیردولتی در سال ۲۰۱۵ این مسیر را به صورت ساختاری و مستقل دنبال کرد.
در عین حال ، یکی از منتقدان اصلی جنبش اصلاح طلب باقی مانده است. وی بارها و بارها سیاست های اقتصادی دولتهای اصلاح طلب را تولید مثل نسخه های لیبرال توصیف کرد و از تضعیف ارزشهای انقلاب با این روند هشدار داد.
وی در مصاحبه ای با خبرگزاری فارس ، گفت: “آقای خاتامی همان سیاست های اقتصادی دولت هاشمی را به زبان نظری و فرهنگی ادامه داد که منجر به از بین بردن دین از حوزه حکومت شد.”
Tavakoli در سال ۱۳۹۶ به عنوان عضو واقعی شورای مصلحت منصوب شد و علی رغم برخورد با این بیماری ، به مدیریت سازمان عدالت و شفافیت ادامه داد.
در سال ۱۳۹۸ ، با ارسال نامه ای به رئیس آن زمان قوه قضاییه ، وی از دو مأمور امنیتی در استان قزوین رونمایی کرد و خواستار ورود آژانس های نظارتی شد. همچنین در پرونده ای به نام “زمین گل” ، وی خواستار پیگیری جدی قوه قضاییه در مورد نقش یک شخصیت مذهبی شد.
در طول سالهای فعالیت سیاسی و رسانه ای ، تاوکولی همواره بر این اصل تأکید کرده است که “حمایت از دولت ها به معنای نادیده گرفتن خطاها نیست” و به همین دلیل ، این یکی از معدود چهره هایی بوده است که با حفظ مواضع انقلابی ، انتقاد از جریانهای مختلف قدرت را شمارش کرده است.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
