آژانس خبری Tasnim گروه فرهنگی – مریم مرتضی؛ ؛ قرآن کریم در بسیاری از آیات ، از جمله در سورات آل -موهماد (ص) ، آیه ۲۴ از مؤمنان در آیای الهی: “َºََ اصطلب انتهای اصطمل تشکیل پرونده تشکیل پرونده ای آنها در قرآن مدیتیشن نشده است یا قلبشان قفل شده است؟؟»
تأمل قرآن صرفاً یک توصیه اخلاقی یا عمل فردی نیست ، بلکه یک تمدن فکری ، اجتماعی و تمدن است که ریشه در متن قرآن دارد و رهبر عالی انقلاب اسلامی بارها و بارها تأکید کرده است و به ویژه بر احیای آن در جامعه اسلامی تأکید کرده است. وی در سخنرانی های بی شماری ، از جمله در ملاقات با جامعه قرآنی کشور ، گفت: “کسانی که به قرآن مرتبط هستند ، تأمل قرآن ، تأمل در معانی قرآن را انجام می دهند تا در مورد مفاهیم قرآنی مدیتیشن شوند.”
تأمل حلقه گمشده آناس با قرآن
در سالهای اخیر ، تلاش های گسترده ای برای توسعه تلاوت ، حفظ و مفاهیم قرآن در کشور انجام شده است. با این حال ، همانطور که باید ، و شاید ، موضوع “تأمل سازمان یافته در قرآن” در سطح عمومی ، دانشگاهی و میدانی نهادینه نشده است.
بسیاری از فعالیت های قرآنی در مرحله “فرم” باقی مانده است ، و ورود به “محتوا” و عمق پیام های الهی نیاز به تغییر جدی در دید ، ساختار و برنامه ریزی قرآن کشور دارد.
مؤسسات مسئول تأمل در قرآن ؛ فعالیت ها و کاستی ها
برخی از نهادهای رسمی و محبوب کشور در سالهای اخیر تلاش کرده اند تا قرآن را ارتقا دهند. به عنوان مثال دارال القورن الکاریم وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی است و یکی از مقامات اصلی فعالیت های قرآنی این کشور است. علاوه بر تلاوت و مفاهیم ، این سازمان همچنین پروژه های مراقبه را اجرا کرده است ، اما اغلب در سطح محدود ، منطقه ای و منتشر نشده باقی مانده است.
معاون مدیر قرآن و وزارت فرهنگ و هدایت اسلامی نیز برخی از جشنواره ها ، جلسات و محصولات محتوا را در مورد موضوع تأمل برگزار و منتشر کرده است ، اما به دلیل محدودیت منابع و غیر اسیرگی با سایر نهادها ، نتوانسته است نقش استراتژیک و پخش کند.
مرکز فرهنگ و آموزش قرآن (انستیتوی علوم و فرهنگ اسلامی – دفتر تبلیغات حوزه علمیه QOM) همچنین یکی از معدود مراکز تحقیقاتی در کشور است که در زمینه مفاهیم و تفسیرهای قرآنی تخصص دارد. این مرکز تولید علمی ارزشمندی را در زمینه مراقبه ، موضوع و تفسیر عملی فراهم می کند ، اما دسترسی عمومی به این محتوا هنوز محدود است.
در عین حال ، در حالی که حوزه های علمیه مأموریت اصلی در تفسیر و دانش قرآنی دارند ، آموزش آموزش عملی در دوره های رسمی جایگاه کم رنگ دارد. البته فعالیت های مستقل و خلاقانه توسط برخی از اساتید انجام شده است که می توانند گسترش یابد.
موسساتی مانند موسسه مکاشفه و موسسه MOBIN از جمله فعالان برجسته در زمینه آموزش عمومی هستند. این مؤسسات دوره های ، کتاب و کارگاه آموزشی برای نوجوانان و بزرگسالان را در دوره های مجازی و مجازی برگزار می کنند ، اما توسعه آنها با موانعی مانند عدم پشتیبانی رسمی و محدودیت های زیرساختی روبرو است.
جای خالی نقشه ملی جامع ملی برای ترویج مراقبه در قرآن
علیرغم ظرفیت های گسترده نهادی و محبوب ، یک نقشه جامع ملی ملی تاکنون برای ترویج تعمق در قرآن تدوین نشده است. مؤسسات پراکنده ، بدون هم افزایی و گاهی با دیدگاه سنتی در مورد آموزش مفاهیم هستند. در حالی که تأمل نیاز به یک دیدگاه تحول گرا ، عملی و مرتبط با نیازهای اجتماعی روز دارد. تأمل پلی بین تلاوت و عمل است. حلقه ای که اگر ایجاد نشود ، منجر به سطحی با قرآن خواهد شد.
در همین راستا ، تدوین سند ملی در قرآن با مشارکت شورای توسعه فرهنگ قرآنی ، حوزه علمیه ، وزارت علوم ، آموزش و پرورش و نهادهای فرهنگی می تواند در این مسیر مفید باشد.
همچنین ، از طریق تولید بسته های آموزشی برای گروه های سنی مختلف به زبان ساده ، گرافیک قوی و گرافیک مبتنی بر روایت و همچنین ایجاد یک کتاب درسی در قرآن در دانشگاه ها و زمینه ها ، می تواند به طور رسمی پایه و اساس ترویج تأمل را فراهم کند.
رونق در دوره های مربیگری با حمایت از سازمان های دولتی ، گسترش رسانه های تخصصی مبتنی بر رسانه ها در فضای مجازی ، و برگزاری جشنواره های عمومی در قرآن با مشارکت در نوجوانان ، معلمان و فعالان فرهنگی راه حل های دیگری هستند.
تقاضای رهبر عالی برای تأمل در قرآن نه تنها یک توصیه اخلاقی بلکه یک استراتژی اساسی برای شکل گیری یک جامعه قرآن و تمدن مبتنی بر وحی است. تحقق این تقاضا مستلزم هم افزایی مؤسسات ، آموزش مربیان ، تکامل محتوای آموزشی و نگاه رسانه های هوشمندانه است.
در زمانی که با حملات فرهنگی و فکری روبرو هستیم ، تنها بازگشت به “تفکر قرآنی” و “مراقبه عمیق” می تواند ما را به سمت راست ، مقاومت و رشد سوق دهد.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
