آژانس خبری Tasnim ؛ در زمانی که جامعه با چالش های پیچیده و چند جانبه روبرو است ، مسئله نقش اجتماعی و سیاسی روحانیت از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. چگونه می توان حوزه های علمیه را با تحولات اجتماعی و سیاسی حرکت کردند. برای پاسخ به این سؤال ، تجدید نظر در زندگی و فعالیت شخصیتی مانند آیت الله سید محمود طالغانی (RA) می تواند مفید باشد.
اول از همه ، باید به تمایز بین روحانیت انقلابی و دو جریان انحرافی دیگر توجه کرد: یک روحانی و دیگر روحانیت سکولار. این دو ، با وجود اختلافات ظاهری ، در واقع به یک نقطه مشترک می رسند ، و این این است که دین را از سیاست و عدالت رها کنیم. درست همانطور که امام خمینی از این دو رویکرد آسیب زا تحت مفهوم “اسلام آمریکایی” انتقاد کرده است. اسلام که یا به آیین ها و آیین های سطحی و جامد کاهش می یابد ، یا به روشنفکران غربی که نسخه شفابخش این بخش سکولاریسم و لیبرالیسم و برخی دیگر از انسان شناسی ها است! او می داند! به قول امام خمینی:
“” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” “” (Sahifah Imam ، جلد ۱۹ ، p. 21)
در برابر این دو جریان ، روحانیت انقلابی است. فرایندی که هم در علم و هم در iJtihad و هم در زمینه جهاد و عدالت فعال است. از مقامات تقلید از دانشمندان جوان که در زمینه های فرهنگی ، اجتماعی و جهادی نقش دارند ، همه آنها در همان مسیری حرکت می کنند که مرحوم طالغانی یکی از پیشگامان تاریخ معاصر بود.
آیت الله سعید محمود طالغانی نمونه ای برجسته از روحانیت بود که نه تنها به عنوان تفسیر قرآن و نهج البلاغا ، بلکه به عنوان اقدام اجتماعی نیز از دین استفاده می کرد. آثار تفسیری او ، به ویژه “پرتو قرآن” ، پر از اجتماعی ، مظلوم و عدالت است. او قرآن را به عنوان کتابی برای مبارزه با ظلم و ستم ، دعوت از آزادی و محافظت از عزت بشر می دید. نه فقط مجموعه ای از احکام فردی و آیینی.
Talghani همچنین در زمینه عمل حضور پررنگی داشت: از منبر مسجد Hedayat گرفته تا زندان های رژیم پهلوی و عضویت در شورای انقلابی گرفته تا امامات نماز جمعه در تهران. دینداری وی تجلی درک قرآن ، تعهد مسئول ، عقلانیت روشن و معنویت عمیق بود. الگویی که بیش از هر زمان دیگری به آن احتیاج داریم.
صحبت های Talghani نشان می دهد که از نظر وی ، وظیفه روحانیت این است که در برابر فساد ، تبعیض و بی عدالتی بایستد. وی منبر را به عنوان ابزاری برای آگاهی و بیدار شدن از جامعه ، نه پایه و اساس محتوای خنثی و تکرار ، و همچنین این زمینه نه مکانی برای انزوا و راحتی ، بلکه بستری برای روشنگری و تحول اجتماعی دانست. او نوشت:
“زمانی که من در قوم تحصیل می کردم ، روزهایی بود که مردم این کشور تحت فشار استبداد قرار گرفتند. مردم از یکدیگر می ترسیدند. زندگی ، املاک و افتخار مردم به زنان و روسری زنان توسط استبداد غارت شده و مورد حمله قرار می گرفتند. این به روح و اعصاب من فشار می آورد که تأثیر آن به نظر می رسد که این مباحثات و بیماری هایی است که فکر می کند که من برای بقیه روزهای زندگی آنها باقی می ماند. نه برای تمرین فرد و جامعه؟
نقش اجتماعی دین ، ضرورت زمان را تازه کنید
امروز ، گسترش تفکر و عمل انقلابی در بین دانشمندان دین یک ضرورت اجتماعی است. حوزه های علمیه نه تنها باید نقش آموزشی داشته باشند ، بلکه باید اساس آموزش انسانهایی باشد که هم جهان ، مسئول و هم بینایی هستند. یادآوری Talghani یک دلتنگی تاریخی نیست ، بلکه فرصتی برای خواندن نقش اجتماعی و سیاسی روحانیت است. یک روحانی که چالش های جامعه خود را از منبر به میدان می شناسد و توضیح می دهد و با تکیه بر قرآن و سنت شجاع و خستگی ناپذیر ، قدم هایی برای حل آنها دارد. Talghani الگویی برای منطقه ای است که می خواهد هم یک دین باشد ، شنیدن رنج مردم و پرچمدار عدالت در دوران انقلاب اسلامی.
۱. اللام و تانزیه المالی ، آلامه میرزا نائینی ، با مقدمه و توضیحات آیت الله محمود طالغانی ، مقدمه /۵-۶ ، انتشار شرکت سهام مشترک
پایان پیام/
منبع:تسنیم
