به گفته گروه رسانه Tasnim ، ریاکارانه تر از غرب خود غرب است! غرب با غصب و جنایت در منطقه ما یک باند جنایتکار ساخته است. اکنون که این نهاد نامشروع مشروعیت و پذیرش خود را در هر دو افکار عمومی ، هم در فرایندهای حقوقی بین المللی و حتی با برخی از سیاستمداران غربی از دست می دهد ، بخشی از شناسایی فلسطین بوده است.
فرانسه ، انگلیس ، آلمان ، آمریکا و کانادا ، که حامیان مالی و جنایات این روزهای غزه هستند ، گفته اند که فلسطین را برای چند روز به رسمیت می شناسند. اگرچه نمادین است و به این صورت نخواهد بود که افراد مظلوم غزه نان و آب هستند ، اما در واقع نشان دهنده دخالت رژیم غاصب صهیونیستی است که شر ذاتی پس از ۷ اکتبر دیگر پوشانده نشده است.
جدا از همه اینها ، تنفس مصنوعی غرب به صهیونیست ها نیز توسط مسئله شناسایی فلسطین پرداخت می شود. شناسایی فلسطین به عنوان یک کشور مستقل توسط غرب دارای معنای متصل و ناخودآگاه است: شناسایی رژیم صهیونیستی به عنوان کشور دیگر و فلسطین همسایه.
۱- حقوق بین الملل برای شناسایی کشورها شواهدی دارد. وجود یک سرزمین ، همزیستی جمعیت قابل توجه و شاخه حاکی از آن که زمین و جمعیت بر آن حاکم است. این تنها با مجموع این سه شرط است که قوانین بین المللی یک کشور را مشخص می کند. هیچ یک از این سه شرط با وضعیت صهیونیستی سازگار نیستند: آنها نه متعلق به سرزمینی در غرب آسیا بودند ، و نه جمعیت کیسه ای در سرزمینی که اکنون غصب شده اند ، نداشتند ، و نه مطابق با قوانین بین المللی ، قدرت حاکمیتی نداشتند.
۲- شناسایی فلسطین نیازی به دوش غربی ندارد. اسناد حقوقی بی شماری فلسطین و فلسطینی ها را برای ده ها سال به رسمیت شناخته اند. در ۱۴ اکتبر ۱۹۷۴ ، مجمع عمومی سازمان ملل سازمان آزادسازی فلسطین را به عنوان نماینده فلسطین به رسمیت شناخت. قطعنامه ۳۲۳۶ مجمع عمومی سازمان ملل در ۲۲ نوامبر ۱۹۷۴ همچنین حق الهی را برای تعیین سرنوشت ، استقلال و حاکمیت در فلسطین برای فلسطینی ها به رسمیت شناخت و سازمان آزادسازی فلسطین را به عنوان تنها نماینده مردم سازمان ملل و سرپرست مجمع عمومی سازمان ملل انتخاب کرد. در ۱۸ نوامبر ۱۹۸۸ ، پس از انتشار بیانیه استقلال فلسطین ، تشکیل فلسطین به طور رسمی اعلام شد. این بیانیه به سرعت مورد استقبال قرار گرفت و تا پایان آن سال ، ۷۸ کشور فلسطینی به رسمیت شناخته شدند. در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۲ ، یوکول یون ، مدیر پروتکل سازمان ملل ، تصمیم گرفت که استفاده از نام فلسطینی در کلیه اسناد رسمی سازمان ملل لازم باشد. بعداً در سال ۲۰۱۵ ، دادستان بین المللی دادگاه کیفری نیز عضویت فلسطین را پذیرفت و آن را به عنوان دولت به رسمیت شناخت.
۳. استراتژی این دو کشور که برای ده ها سال مطرح شده است ، نمی تواند به طور قانونی اختلافات حقوقی در مورد شناسایی فلسطینی را پایان دهد. تنها یک روش عملی برای خارج شدن از این وضعیت وجود دارد: برگزاری انتخابات رایگان با حضور همه احزاب فلسطینی ، نه کسانی که به فلسطین فرستاده شده اند. فقط فلسطینی های اصلی ، کسانی که در فلسطین حضور داشته اند ، چه مسلمان ، مسیحی و چه یهودی ، باید سرنوشت خود را در انتخابات آزاد خود تعیین کنند. بازده این انتخابات ، که منجر به کاهش حقوقی باند جنایتکار صهیونیستی نیز می شود ، مناسب ترین شناسایی برای فلسطین است.
مسئله شناسایی فلسطین ، گرچه به دلیل تأثیر مقاومت فلسطین بر افکار عمومی و سیاستمداران غربی ، یک عمل فریب توسط پیروان آن است: غرب و خود صهیونیست ها دریافته اند که مشروعیت و پذیرش صهیونیست ها دیگر نمی توانند توانبخشی شوند. تنها راه برای تغییر موقت ذهن پیچیدگی صهیونیست ها و اجتناب ناپذیری آنها ، برنامه ریزی دروغ بزرگی به نام شناسایی فلسطینی توسط غرب است.
منبع: جوان
پایان پیام/
منبع:تسنیم
