به گفته خبرگزاری TASNIM Kermanshah ، قطع برق جهانی یکی از مهمترین چالش ها در مدیریت زیرساخت های حیاتی کشورها است و در میان آنها ، سیستم بهداشتی یکی از بخش هایی است که به شدت تحت تأثیر قرار می گیرد. این تأثیرات می تواند از اختلالات فوری در بیمارستان ها تا عواقب طولانی مدت بر سلامت عمومی و اعتماد اجتماعی باشد.
اختلالات فوری در عملکرد مراکز پزشکی
یکی از اولین و شدیدترین اثرات قطع برق ، فلج عملکرد تجهیزات حیاتی در بیمارستان ها است. دستگاه های تنفسی مصنوعی ، تجهیزات جراحی ، دستگاه های تصویربرداری مانند MRI و اسکن CT همه وابسته به الکتریکی هستند. کمبود برق عملکرد این تجهیزات را مختل می کند و می تواند زندگی بیماران را به خطر بیندازد. همچنین ، کمبود نور کافی در بخش های بهداشتی مانند اتاق عمل و اورژانس باعث کاهش کیفیت مراقبت های بهداشتی می شود.
تأثیر بر خدمات اضطراری و امداد
در شرایط قطع برق ، سیستم های کنترل ترافیک مختل می شوند و آمبولانس ها را به صحنه تصادف یا بیمارستان ها به تأخیر می اندازند. از طرف دیگر ، ممکن است رابطه بین مراکز پزشکی و نیروهای امدادی نیز مختل شود و این امر هماهنگی واحدها و پیچیده تر کردن مدیریت بحران را دشوار می کند.
تهدید مستقیم برای بیماران آسیب پذیر
بیمارانی که از وسایل پزشکی مانند اکسیژن یا دیالیز در خانه استفاده می کنند ، در صورت قطع برق در معرض خطر هستند. بیمارانی که مراقبت های ویژه در بیمارستان بستری هستند نیز ممکن است در صورت اختلال در آسیب های جبران ناپذیری دچار آسیب های جبران ناپذیری شوند.
فشار مضاعف بر زیرساخت ها
در شرایط بحرانی ، بیمارستان های دارای ژنراتورها با هجوم بیماران با مراکز کوچکتر روبرو هستند. این امر منجر به ازدحام بیش از حد و کمبود منابع مانند تختخواب بیمار ، تجهیزات و پرسنل درمانی می شود. همچنین ، استفاده طولانی مدت از ژنراتورها نیاز به سوخت کافی و دقت کافی دارد و اگر زیرساخت ها آماده نباشند ، این منابع نیز ممکن است مشکلاتی داشته باشند.
سلامتی و تهدیدهای عمومی
قطع برق ممکن است زنجیره سرد را برای نگه داشتن واکسن ها و داروهایی که به دمای خاص نیاز دارند ، مختل کند. در چنین شرایطی ، مقدار زیادی از این موارد ممکن است پوسیده و غیرقابل استفاده شود. همچنین ، اختلال در سیستم های تصفیه آب و فاضلاب می تواند باعث شیوع بیماری های مسری مانند وبا یا هپاتیت شود.
عواقب روانی و اجتماعی
اضطراب و استرس ناشی از بی ثباتی در مراقبت های بهداشتی بر بیماران و خانواده های آنها تأثیر می گذارد. کارکنان پزشکی همچنین با فشار و نگرانی گسترده کار و نگرانی از عدم توانایی در ارائه خدمات مناسب ، فرسودگی و اختلالات روانی را تجربه می کنند. این امر به ویژه شدید است ، به خصوص در مناطق محروم یا روستایی با زیرساخت های ضعیف تر.
عواقب طولانی مدت و استراتژیک
قطع برق مکرر و عدم توانایی در مدیریت آن می تواند اعتماد افراد به سیستم بهداشتی را کاهش دهد. در طولانی مدت ، این بی اعتمادی تأثیر منفی بر میزان مراجعه به مراکز پزشکی ، پیروی از برنامه های بهداشت عمومی و مشارکت در برنامه های واکسیناسیون دارد. از طرف دیگر ، IT دولت ها را وادار به توجه بیشتر به تقویت زیرساخت های حیاتی و برنامه ریزی اضطراری در سیاست های آینده می کند.
قطع برق جهانی نه تنها یک بحران فنی یا زیرساختی است ، بلکه پدیده ای است که زنجیره ای از چالش های انسانی ، بهداشت ، روانشناختی و اجتماعی دارد. برای کاهش این عواقب ، اکنون باید برنامه ریزی کنیم تا منابع پشتیبان ، آموزش کارکنان درمان ، به روزرسانی تجهیزات و افزایش مقاومت سیستم بهداشت را تقویت کنیم.
توجه داشته باشید توسط Siavash Vaziri ، یک متخصص بیماری عفونی و گرمسیری
پایان پیام/
منبع:تسنیم
