به گفته گروه بین المللی Tasnim ، سپتامبر یکی از تصادفی ترین ماه ها در دهه های اشغال فلسطین است. یکی از وقایع ، که در سپتامبر ۱۹۹۳ اتفاق افتاد ، امضای توافق نامه اسلو بین سازمان آزادی بخش فلسطین و رژیم صهیونیستی است. توافق نامه اسلو که در واشنگتن امضا شد ، به دلیل یک روند مذاکره مخفی دو ساله در پایتخت نروژ ، اسلو ، به توافق نامه اسلو معروف شد. اتفاقی که در اسلو افتاد ، نتیجه تغییر رویکردی بود که از یاسر عرفات ، رئیس سازمان آزادی بخش فلسطین و برخی از بنیانگذاران SAF به دست آمد.
نگاهی به ذهنی و مبارزات یاسر عرفات
نگاهی به مبارزات یاسر عرفات سه دوره مختلف در مبارزات خود در تاریخ فلسطین را نشان می دهد:
دوره اول ، آغاز مبارزات مسلحانه مستقل است در اواخر دهه ۱۹۵۰ ، پس از جنگ سال ۱۹۵۶ و رژیم صهیونیستی ، عرفات و اصحاب آن به این نتیجه رسیدند که اقدامات و جنگ های بازیگران خارجی ، به ویژه کشورهای عربی ، نمی توانند منجر به رهایی فلسطین شوند و این باید به فلسطینی ها انجام شود. این نتیجه گیری منجر به اولین ساختار مبارزه در فلسطین شد. تأسیس جنبش فتح و سازمان آزادی بخش فلسطین به مقدمه ای برای ظهور سازمان های شبه نظامی فلسطینی تبدیل شد که در دو دهه آینده ، فضایی از مبارزات فلسطین مسلح در داخل و خارج از فلسطین ایجاد کرد. این مرحله امید زیادی برای آزادی فلسطین ایجاد کرد.
دوره دوم ، موفقیت مبارزات عرفات است پس از شکست چهار کشور عربی در جنگ ۱۹۶۷ ، علی رغم بیماری همه گیر ناامیدی در کشورهای عربی. اما پیروزی SAF بر رژیم صهیونیستی در نبرد اردن الکارامه ، مبارزان مجاهدین فلسطین را تشویق کرد. در زمانی که چهار کشور عربی توسط ارتش صهیونیستی شکست خوردند ، SAF و شرکتهای تابعه آن توانستند از حمله رژیم صهیونیستی به اردن از گذرگاه الکاراما جلوگیری کنند.
این امر روح امید را در بین فلسطینی ها و جمعیت زیادی از جوانان که به سازمان آزادسازی فلسطین و گروه های شبه نظامی فلسطین پیوستند ، گسترش داد. این امر باعث تقویت SAF در اردن برای تقویت تعامل خود در ساختار سیاسی و اجتماعی اردن شد. در عین حال ، موقعیت رهبران فلسطین و مهمتر از همه “عرفات” در جهان عرب و فلسطین تقویت شد.
مرحله سوم ، کاهش و فروپاشی ساختار نظامی SAF بود این مرحله پس از جنگ ۱۹۷۳ آغاز شد. پس از شکست سوریه و مصر در جنگ ۱۹۷۳ ، گروه های فلسطینی قدرت خود را از دست ندادند ، اما با تغییر در اردن پس از سپتامبر ۱۹۷۰ ، گروه های شبه نظامی فلسطینی مجبور شدند اردن را ترک کنند و به لبنان منتقل شوند. لبنان برای گروه های فلسطینی فضای مبارزه را حتی بیشتر از اردن ایجاد کرد. این فضا ، با وجود محدودیت هایی که برای فلسطینی ها ایجاد کرده است ، عرفات و همراهانش را جدی تر از گذشته کرده است. اما حمله رژیم صهیونیستی به لبنان در سال ۱۹۸۲ منجر به فروپاشی آخرین پایگاه های جنگجو فلسطینی شد.
پس از حمله رژیم صهیونیستی به لبنان- که منجر به از بین رفتن سلاح های گروه های شبه نظامی فلسطینی در زیر رهبران صفا فلسطین شد ، همچنین به دلیل عدم ورود به مبارزات مسلحانه در کشورهای عربی پخش شد. این امر باعث شد تا عرفات از طریق مذاکره به آزادی فلسطین فکر کند.
محمود عباس در خاطرات خود “مسیر اسلو” می گوید ، عرفات به وی دستور داد که با چپ صهیونیستی که از طریق مذاکره به سازش اعتقاد دارند ، ارتباط برقرار کند.
شروع روند مذاکره
عرفات مذاکرات را در زمانی که در موقعیت ضعیفی قرار داشت ، دنبال کرد. صهیونیست ها نیز از این فرصت استفاده کردند و او را تحقیر کردند. در زمانی که عرفات وارد مذاکرات شد ، پدر بوش روند آشتی با کنفرانس مادرید را در سال ۱۹۹۱ با تصویب برنامه آشتی “دو کشور” در کنگره ایالات متحده آغاز کرد. صهیونیست ها در این کنفرانس فلسطینی ها را به شدت تحقیر کردند و اظهار داشتند که اگر یک عضو SAF یا فلسطینی ساکن در QHDS در کنفرانس مادرید شرکت کند ، آنها در این کنفرانس شرکت نمی کنند. نمایندگان رژیم صهیونیستی در اسلو ، نروژ در مذاکرات پنهانی بودند.
صهیونیست ها در ۱۲ سال مذاکرات پنهانی با سازمان آزادسازی فلسطین ، به نمایندگی از محمود عباس ، چندین بار شرایط و خواسته های خود را تغییر دادند و سرانجام در سال ۱۹۹۳ توافق نامه بین دو طرف به سازمان آزادسازی فلسطین منجر شد ، اما رژیم صهیونیستی رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخت.
نکته دوم در اسلو این است که مذاکرات در همان توافق کلی به پایان رسید و تصمیم گرفته شد که توافق در مورد اجرای یک برنامه سازش دو طبقه ، یعنی تشکیل دولت فلسطین و یک کشور یهودی در فلسطین ، به دوره بعدی مذاکرات منتقل شود. مذاکراتی که هرگز به نتیجه نرسید و سرانجام در سال ۲۰۱۴ برای همیشه متوقف شد. از آنجا که رژیم صهیونیستی امسال اعلام کرد که وی به شکل گیری یک کشور مستقل فلسطین اعتقاد ندارد و از مذاکره خودداری کرد.
اشتباهات عرفات
در وسط مذاکرات آشتی پس از پس از آن ، یاسر عرفات به طرز مشکوکی درگذشت. در سال ۲۰۰۲ ، دو سال پس از شروع شدید “القسا” ، دفتر مرکزی عرفات در شهر رام الله توسط ارتش صهیونیستی محاصره شد و دو سال بعد ، در سال ۲۰۰۴ ، رئیس جمهور فلسطین در میان محاصره صهیونیستی درگذشت.
برخی از شواهد حاکی از آن است که رژیم صهیونیستی با خیانت به برخی از عرفات توسط ماده مسموم “رادیوم” مسموم شده است. اینکه برخی از فلسطینی ها و هواداران مبارزه با رژیم صهیونیستی گفته اند که عرفات دوباره در سالهای منتهی به مرگ وی یک مبارزه مسلحانه بود ، می تواند یکی از دلایل مرگ مشکوک او باشد ، اما عرفات با اشتباهات وی کشته شد.
اولی اشتباه عرفات این بود که اشتباه کنید و فکر کنید که رژیم صهیونیستی مایل به صلح با فلسطینی ها از طریق مذاکره است. اشتباهی که او در جریان مذاکرات کمپ دیوید کشف کرد. هنگامی که رئیس جمهور ایالات متحده بیل کلینتون به مدت دو هفته در کمپ دیوید زندانی شد تا به شرایط صهیونیستی متوسل شود. در آن مرحله ، مقاومت عرفات مانع از رسیدن صهیونیست ها به خواسته های یک طرفه خود شد ، اما عرفات اطمینان داد که رژیم صهیونیستی به فلسطینی ها چیزی از جدول مذاکره نمی دهد.
دوم اشتباه “عرفات” ورود به فضای مذاکره در موقعیت ضعیف بود. وی پس از جابجایی حملات رژیم صهیونیستی به لبنان ، وارد جو مذاکرات با رژیم صهیونیستی شد ، در حالی که همراهان وی در SAF پراکنده شدند.
سوم اشتباه عرفات با پذیرش تشکیل دولت فلسطین در ۱۸ ٪ از سرزمین تاریخی ، عقب نشینی از علت فلسطین بود. عرفات مایل به تأسیس دولت فلسطین در تنها یک پنجم جغرافیای فلسطین مطابق با اجرای برنامه دو کشور بود. این عقب نشینی باعث شد تا رژیم صهیونیستی توسط رهبران فلسطین به رسمیت شناخته شود ، اما فلسطینی ها نتوانستند در مذاکرات به حداقل خواسته های خود برسند.
یاسر عرفات سرانجام سعی کرد در میدان صهیونیستی به جنگ برگردد ، اما هزینه این بازگشت زندگی وی بود که توسط صهیونیست ها گرفته شد.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
