آژانس خبری Tasnim ؛ جاواد کاوندی ؛ دوران اشورا ۶۱ یادآور بزرگترین مصیبت ها برای عبدالله ahlul -bayt (ص) بود. زیرا در آن ساعت ها ، کار ارتش پیامبر به پایان رسید و دشمن در تلاش بود تا به چادرها برود و کار به پایان رسید. اما دوران اشورا در سال ۱۳۴۲ آغاز جنبش دیگر اشورا بود. بدون شک متن کامل سخنرانی امام خمینی در آن روز تاریخی خوانده می شود.
مهمترین موضوعی که امام بر سخنرانی تأکید می کند و با همراهی خود با اشورا حسینی ، پایه های جنبش خود را معرفی کرده است ، این بدان معناست که رژیم شاه ، مانند بنی امیا ، با اسلام مشکل دارد و به دنبال ریشه کن کردن اسلام و روحانیت است.
این نکته ای است که امام وظیفه خود را نه در سکوت بلکه در قیام می بیند. اگرچه تقیه یکی از ستون های هویت اجتماعی شیعه است ، اما در جایی که اسلام در معرض خطر است ، تقیه از فلسفه خود محروم است ، زیرا فلسفه تقیه پایه اسلام است و وقتی در معرض خطر سکوت اسلام قرار می گیرد ، شرایط متفاوت خواهد بود.
در اینجا به نظر می رسد که این دو موضوع به ظاهر متناقض ، از یک سو ، قیام به قدرتی نیاز دارد که بدون آن قیام از فلسفه خود عاری باشد و از طرف دیگر ، پایان دادن به تقیه جایی است که اساس اسلام در معرض خطر است. با این حال ، چنین سؤالی در ذهن مطرح می شود که چگونه قدرت قیام وجود دارد ، اساس اسلام چگونه در معرض خطر است؟
بله عجیب است اما باید بدانیم که ارتفاع قدرت اسلام در دوره معاصر دقیقاً از دیدگاه آغاز شد که سرنوشت اسلام و ایران چنان پنجه ای بود که اساس اموال و دین در معرض تخریب قرار گرفت.
قیام امام خمینی نقطه عطفی در روابط اجتماعی و سیاسی شیعه بود. پیش از این قیام ، اقتدار اقتدار حفظ و حمایت از دین مسئول بود. این در دوره فرعی سیاسی شیعه تشکیل شد و عملکرد آن متناسب با همان وضعیت بود. اما پس از قیام امام خمینی ، روابط اجتماعی شیعه به طور جدی تغییر کرد. در این دوره جدید ، ما شاهد یک موسسه در حال ظهور هستیم که علاوه بر اقتدار نیز فعالیت می کند.
موسسه استان الگویی از الگوی اقتدار است و یک روش خاص برای سازماندهی یک جامعه شیعه را به تصویر می کشد که می تواند از دین به عنوان یک نسخه از مدیریت جامعه در تمام جنبه های خود استفاده کند. مهمترین جنبه تکامل نهاد استان در رابطه با اقتدار اقتدار ، اراده وی برای تحقق دین در همه زمینه های اجتماعی است.
خوب است توجه داشته باشید که جامعه شیعه در یک چارچوب معنایی که می توانست از دوره فرعی سیاسی و با قیام بیرون بیاید ، به یک زمینه متفاوت رسیده بود تا پایه و اساس دین را فراهم کند ، که ایجاد یک سیستم سیاسی و حاکمیت بود. از طرف دیگر ، محیط اطراف این جامعه شیعه قوی ترین حالت خود را تجربه کرد. دولت های غالب هرگز نتوانسته اند قدرت خود را در ایران برقرار کنند تا زمانی که شاه ایران رسماً به عنوان نیروی منصوب خود نقش داشته باشد.
۱۵ ژوئن آغاز جامعه شیعه با ترویج ترتیبات اجتماعی-سیاسی خود است و با قیام آن بر سرکش راهی آغاز شد که سرانجام منجر به فروپاشی رژیم پهلوی شد و ساختمان گسترده ای از جمهوری اسلامی را تأسیس کرد.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
