به گفته خبرگزاری تاسنیم Khoramabad ، این زندان یک نهاد حقوقی از دور است. مکانیسم مجازات ، نظارت ، بازدارندگی. اما از نزدیک ، از اعماق زندگی افرادی که به آن نزدیک می شوند ، زندان ترجمه فقر است.
جایی که آب و هوا دشوار است و اقتصاد ناپایدار ، جایی که بیکاری ریشه دار و زیرساخت های مالی محدود است ، ورود زندان نمی تواند نتیجه خشونت باشد ، بلکه یک بدهی ساده است. چک برگشتی ، تصادف بدون بیمه ، ضمانت نزدیکترین افراد.
زندان در این شرایط زبان خاص خود را دارد. زبانی که واحد در آن انتظار دارد ، اضطراب قانون و فراموشی نتیجه طبیعی است. در بندهای عمومی ، افراد نه تنها از زندگی عادی محروم می شوند بلکه هویت آنها به ترتیب زندان مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.
زمان در زندان نیست ، و در حال حل و فصل است. و این تسویه حساب برای کسانی که خشونت آمیز نبوده اند ، اما دارای معلولیت و بدهی است.
براساس اطلاعات مربوط به Tawakul Shakarmi ، رئیس کارمندان Diyat Lorestan ، ۳۰۰ زندانی از جنایات غیر عمدی در زندان های استان هستند.
در آخرین اقدام ، دفتر مرکزی دیات لورستان ۱۱۴ نفر از این زندانیان را واجد شرایط آزادی معرفی کرده است.
در این میان ، ۱۰۰ مرد و ۱۴ نفر زن هستند. یعنی ۱۴ روایت زنانه بخش ، از چشمان انتظار کودک و از خانه هایی که غیر ضروری و مادر هستند.
کل بدهی ۱۱۴ نفر حدود ۲۰۰ میلیارد دلار تخمین زده اند. اما با سازش ، بخشش ، مذاکره و مذاکره ، این تعداد را می توان به ۱۵ میلیارد تومن کاهش داد.
در صورت ارائه ، این رقم از ۱۱۴ جان ، تنبلی و محرومیت از عزت نجات خواهد یافت. فاصله بین ۲۰۰ میلیارد بدهی و ۱۵ میلیارد تأمین ، شکاف بین زندان و رهایی است.
به گفته رئیس کارمندان دیات لورستان ، در نیمه اول سال ۱۴۰۴ ، ۹۰ زندانی از جرائم غیر عمدی با بدهی کل حدود ۱۵۴ میلیارد تومن از زندان های استان آزاد شدند.
در روند آزادی این ۹۰ نفر ، ۳۰ میلیارد تومن از طریق رضایت از شکایات ارائه شده است. از طرف دیگر ، ۷ میلیارد تومان کمک از طریق مراسم سنتی و مراجعه های فردی به دفتر مرکزی دیات لورستان جمع آوری شده و ۷ میلیارد میلیارد نفر دیگر توسط کمک های مالی نیز ارائه شده است.
هر یک از ۳۰۰ زندانی از جرائم غیر عمدی در زندان های لورستان یک روایت است: روایتی از بدهی ، تصادف ، جهیزیه ، چک -در ، غیر پشتیبانی کننده یا تصادفی که بیمه آن را پوشش نمی دهد.
زندان در این روایات لحظه ای است که مرد در دادگاه در دادگاه سکوت می کند ، شبی که زن می شنود کودک خود را از پشت تلفن زندان گریه می کند.
این حس خفه کننده بوی دیواره های سلولی که در ابتدا روی سینه کسی قرار دارد که حتی نمی داند چگونه به اینجا برسد.
پایان پیام/ ۶۴۴/.
منبع:تسنیم
