به گفته خبرنگار سیاسی خبرگزاری تاسنیم ، شهرهای آلمان بارها و بارها تظاهرات احزاب و چهره های ضد ایرانی را دیده اند. مانند کنفرانس برلین در سال ۷۹ ، پس از انتخابات ششم Majlis و پیروزی جبهه اصلاحات ، “ایران پس از انتخابات” ، این صحنه درگیری بین مخالفان شد. در این کنفرانس که به تعدادی از ایرانیان در کشور نیز دعوت شده بود ، صحنه های مبتذل مانند برهنه یا رقصندگان در سخنرانی ها برگزار شد و صدای آمریکا در یک عمل بازتابی که دو بار در این جلسه پخش شد تا روز و روز مخالفت های خارجی را به نمایش بگذارد.
برلین بار دیگر در سال ۱۴۰۱ تظاهرات را در سال ۱۴۰۱ مشاهده کرد که کمی کنفرانس برلین نبود. این جامعه به دعوت ، فعال ضد ایرانی کانادا ، حامد اسماعیلی ، شاهد بسیاری از گروه های جدایی طلب کرد و بلوچی بود و پرچم همجنسگرایان را بالا برد و همچنین به منافقین داد.
در این تظاهرات ، جمعیتی حدود ۵۰،۰۰۰ نفر را دیدیم که در بهترین حالت ۲ درصد از ایرانیان اروپایی حضور داشتند. البته ، در آن زمان ، سایر شهرهای اروپایی نیز شاهد جمع آوری هواداران شورش بودند که هر بار به صحنه درگیری بین سلطنت طلبان و احزاب چپ یا جدایی طلبان تبدیل می شد.
اما ایستگاه بعدی جبهه ضد ایران شهر مونیخ بود و برخلاف دو جامعه قبلی که بیشتر آنها کمونیست و منافق بودند ، این بار به دعوت رضا پهلوی برگزار شد.
رضا پهلوی ، که در طول سال ۱۴۰۱ ، به همراه سایر چهره های ضد انقلاب مانند مسی علی نجاد ، عبدالله مهدی ، کومالا ، حامد اسماعیلی و نظانین بانیایدی ، یک میزگرد در دانشگاه جورج تاون ، ایالات متحده برگزار کرد و در چند روز یک منشور محسه را راه اندازی کرد. عدم همراهی مردم با آشفتگی هایی که عمدتا با گروه های جدایی طلب تحت پیگرد قانونی قرار می گرفت ، مخالفت را از گذشته ناامید کننده تر کرد ، زیرا رضا پهلوی در آوریل ۱۴۰۲ به سرزمین های فلسطین اشغالی سفر کرد و با نتانیاهو و بنیامین نتانیاهو دیدار کرد.
در سپتامبر ۲۰۲۴ ، با سخنرانی در شورای اسرائیلی-آمریکایی ، وی از لابی های کلیدی اسرائیلی در ایالات متحده خواست تا خواستار اقدام مشترک ایالات متحده ، اسرائیلی و ایرانی علیه ایران شوند و خود را یک پاتنر ایرانی خواندند. به دنبال حمایت رضا پهلوی از حمله صهیونیستی به قلمرو ایران در طول جنگ ۱۲ روزه ، نفرت مردم ایران از پهلوی و شخص وی افزایش یافت و واکنش های زیادی را در بین هموطنان ایجاد کرد.
با اعلام آتش بس و عدم موفقیت رژیم اسرائیل در ایجاد اختلال در کشور با ایجاد آشفتگی ، رضا پهلوی در واکنش های عصبانی از ملت ایران ، سکویی را به نام همکاری ملی راه اندازی کرد که خواستار ثبت ارتش ایران بود و تحت نظارت کشور به انگلیس سفر کرد.
تفاوت بین آنچه در سال ۱۴۰۱ دیدیم نشان می دهد که مخالفان حتی اقلیت مرتبط با ایرانیان در خارج از کشور را ندارند ، به جز چند درگیری ، زیرا جمعیت حدود ۵۰ نفری برای حمایت از کنفرانس مونیخ در راهپیمایی روز جمعه شرکت کردند.
گردهمایی مونیخ به جز چند چهره هنری که از رضا پهلوی و برخی از چهره های ناشناخته و احزاب ناشناس جبهه ضد ایران ، سخنران یا شرکت کننده حمایت می کردند ، برگزار شد. این تجمع حتی از متحدین قبلی رضا پهلوی در سال ۱۴۰۱ عاری بود ، مانند Mesi Alinejad و Nazanin Baniadi و Hamed Ismaili ، و صرفاً یک پادشاه یک روزه پس از شکست اسرائیل در جنگ ۱۲ روزه تحمیل شده بود و وزن این گروه را نشان داد!
پایان پیام/
منبع:تسنیم
