چگونه برق می تواند مشاغل را در آفریقا متحول کند؟

به گزارش اکوایران، در طول ۱۵۰ سال گذشته، پیشرفت‌های فناوری انرژی و در دسترس بودن آن در سراسر جهان، بسیاری از مشاغل را آسان‌تر، سریع‌تر یا حتی منسوخ کرده است. به جایگزینی خشکشویی های عمومی با خشکشویی، جایگزینی اتوماسیون و ربات ها با کارگران در خطوط مونتاژ فکر کنید، و اکنون نمایندگان خدمات مشتری را با چت ربات های مجهز به هوش مصنوعی جایگزین کنید.

به گفته بانک جهانی، این موضوع برای آفریقا نیز صادق است، اما این تغییر با سرعت بسیار کمتری اتفاق می افتد. در منطقه ای که ۶۰۰ میلیون نفر هنوز به برق دسترسی ندارند و بسیاری از صنایع به دلیل برق نامطمئن یا غیرقابل قیمت محدود هستند، دسترسی به انرژی این قدرت را دارد که اقتصادها را متحول کند، درآمدها را افزایش دهد و محیط اشتغال را به سمت بهتر تغییر دهد.

این خبر خوبی برای آفریقا است، زیرا محل کار نیاز فوری به تغییر دارد. در سراسر منطقه، اکثر آفریقایی‌های در سن کار هنوز مشاغل غیررسمی دارند و بسیاری از خانواده‌ها را در فقر رها می‌کند. اکثر مردم از طریق خوداشتغالی یا کسب و کارهای کوچکی که زمینه محدودی برای سرمایه گذاری و رشد دارند، امرار معاش می کنند. تنها بخش کوچکی از کارگران به مشاغل رسمی و حقوقی دسترسی دارند.

شرایط بسیاری برای رشد شرکت ها و استخدام کارگران با مهارت بالاتر ضروری است، از یک محیط تجاری مطلوب گرفته تا ثبات نظارتی و دسترسی به بازارهای بزرگ و جذاب. اما زیرساخت ها، به ویژه دسترسی به انرژی، یک عامل فوق العاده مهم است.

تصادفی نیست که گروه بانک جهانی ماموریت ۳۰۰ – ابتکاری برای تامین برق برای ۳۰۰ میلیون نفر در آفریقا تا سال ۲۰۳۰ – را محور اصلی کار خود قرار داده است. همانطور که ما به دنبال کمک به رهایی مردم از فقر از طریق دسترسی به مشاغل بهتر هستیم، انرژی به یکی از اهرم های مهم تغییر تبدیل شده است.

چالش قطع برق

ما می دانیم که برق مقرون به صرفه و قابل اعتماد برای شرکت هایی که به دنبال توسعه کارآمدتر عملیات خود در منطقه هستند، کلیدی است. هزینه‌های بالای برق، رقابت‌پذیری شرکت‌های بخش خصوصی را تضعیف می‌کند و اغلب آنها را مجبور می‌کند به جای استفاده از فناوری‌های کارآمدتر انرژی، به فرآیندهای دستی تکیه کنند. برق نامطمئن نیز یک چالش بزرگ باقی مانده است، زیرا قطع برق باعث اختلالات عمده در فعالیت های تجاری و کاهش نرخ اشتغال به میزان تخمینی ۵ تا ۱۴ درصد می شود.

شرکت‌هایی که در بخش‌هایی مانند کشت و صنعت، صنایع سبک، معدن، مسکن و ساختمان، مراقبت‌های بهداشتی و گردشگری فعالیت می‌کنند، می‌توانند با استفاده فشرده‌تر از انرژی، بهره‌وری خود را تا حد زیادی افزایش دهند. (شما می توانید بررسی های عمیقی از پتانسیل اشتغال هر یک از این بخش ها را در شماره اکتبر ۲۰۲۵ Pulse Africa بیابید.) برای مثال در مراقبت های بهداشتی، پیشرفت های سریع در تصویربرداری و نظارت نیاز به انرژی قابل اعتماد و نیروی کار ماهر برای استفاده از این فناوری ها دارد. به طور مشابه، گردشگری به شدت به امکانات مدرن از جمله دسترسی آسان به شارژ تلفن، دسترسی Wi-Fi و تهویه مطبوع وابسته است. در مورد کنترل دما، انتظار می‌رود بیشترین تأثیر اقتصادی پیش‌بینی‌شده تغییرات آب و هوایی در منطقه – حتی بیشتر از سیل و خشکسالی – ناشی از استرس گرمایی بر کارگران باشد و سیستم‌های خنک‌کننده را برای کارفرمایان ضروری کند.

با توجه به اهمیت حیاتی دسترسی به انرژی برای ایجاد اشتغال در این منطقه، بانک جهانی متعهد شده است تا ۳۰ میلیارد دلار از منابع “انجمن توسعه بین المللی” خود را در پنج سال آینده در حمایت از “ماموریت ۳۰۰” استفاده کند.

این سطح از تعهد توسط خود دولت ها مطابقت دارد که با پیشروی اصلاحات، تعیین اهداف جسورانه و ایجاد شرایط لازم برای تغییر بخش انرژی خود از طریق پیمان های ملی انرژی به جلو حرکت می کنند. این پیمان‌ها اهداف بلندپروازانه و محدود به زمان را برای گسترش زیرساخت‌های انرژی رقابتی، بهره‌مندی از مزایای یکپارچه‌سازی برق منطقه‌ای، تشویق مشارکت بیشتر بخش خصوصی برای آزادسازی منابع اضافی و تقویت شرکت‌های خدمات عمومی تعیین می‌کنند.

منبع تغذیه برای تولید

در مناطق روستایی یا دورافتاده، انرژی های تجدیدپذیر توزیع شده با تامین برق برای خانوارها و مشاغل کوچک، شکاف های زیرساختی حیاتی را پر می کند. برای مثال، در سیرالئون، مینی شبکه‌های مبتنی بر تقاضا ثابت می‌کنند که برق‌رسانی روستایی زمانی که مستقیماً به کاربردهای تولیدی مانند آسیاب آرد، سردخانه و خدمات دیجیتال مرتبط باشد، می‌تواند از نظر تجاری قابل دوام باشد.

در اتیوپی، طرح‌های انرژی در بخش‌های مختلف شغل ایجاد می‌کند و درآمد پایدار را فراهم می‌کند. یک پروژه در حال حاضر بیش از ۸ میلیون نفر و بیش از ۱۹۰۰۰ مدرسه، کلینیک و مرکز دولتی را در سراسر اتیوپی به هم متصل کرده است.

تا به امروز، برنامه توسعه برق روستایی تانزانیا بیش از ۱۶۰۰۰ کسب و کار روستایی، از فرآوری مواد غذایی و مزارع ماهی گرفته تا ساخت و ساز و معدن را به شبکه متصل کرده است و بهره وری آنها را افزایش داده و امکان رشد را فراهم کرده است. در سنگال، “پروژه دسترسی و گسترش انرژی” با هدف برق رسانی به ۶۰۰ کلینیک، ۲۰۰ مدرسه، ۷۰۰ شرکت کوچک و متوسط ​​و ۲۰۰۰۰۰ خانوار است. این گسترش باعث ایجاد شغل از طریق نصب، نگهداری و زنجیره تامین برق و در عین حال بهبود بهره وری در آموزش، مراقبت های بهداشتی و مشاغل کوچک می شود.

این فعالیت‌ها نشان‌دهنده تلاش‌های گسترده‌تر در سراسر منطقه برای تغییر چشم‌انداز انرژی است، با تمرکز بر راه‌حل‌های عملی که بیش از روشن نگه داشتن چراغ‌ها انجام می‌دهند – آنها همچنین شغل‌هایی را در مقیاس وسیع ایجاد می‌کنند.