نصرین سعداتی ، متخصص علوم قرآنی ، در مصاحبه ای با خبرنگار فرهنگی آژانس تاسنیم گفت ، تأکید کرد که حفظ قرآن کریم در پیامبر (صلح بر او) و آهول -بیت (مانند) نه تنها عبادت بلکه ابزاری استراتژیک برای محافظت از مکالمه الهی بود.
وی اظهار داشت: در زمانی که هنوز کتاب کامل قرآن شکل نگرفته است و آیات الهی به تدریج آشکار می شود ، خود پیامبر پیشگام در حفظ و تلاوت بود و گاهی اوقات قبل از پایان آیه ، او آن را تکرار کرد تا از فراموشی جلوگیری کند.
سعداتی خاطرنشان کرد که همین نگرانی در آیات قرآن منعکس شده است:اگر همه ما داریم با آن حرکت نکنید تا زبان خود با آن عجله کند.“و”ما شما را خواهیم خواند ، فراموش نکنید“خداوند پیامبر را از عجله به خواندن مکاشفه ، قول می دهد که وی مسئول حفظ و جمع آوری قرآن خواهد بود. این واقعیت در آیه”ما یادآوری مرد هستیم و آن را داریم.“این به وضوح بیان شده است و نشان دهنده پیوند عمیق بین اراده الهی و تلاش انسان برای محافظت از قرآن است.
کارشناس علوم قرآنی در ادامه اظهار داشت که Ahlul -Bayt (AS) نه تنها قرآن را نگه داشته است بلکه جامعه اسلامی را نیز برای حفظ آن تشویق می کند ، و افزود: امام ها (AS) از روزهای اول با عنوان آشکار می شوند ، خواندند ، خواندند و توضیح دادند. این رویکرد باعث شد فرهنگ حفظ قرآن به بخشی جدایی ناپذیر از هویت مذهبی مسلمان تبدیل شود.
وی با اشاره به تأکید بر سنت های نگهبانان قرآنی ، اظهار داشت: امام صدیق (ع) می گوید: نگهبان که روی قرآن عمل می کند در موقعیت فرشتگان خوب قرار خواهد گرفت. همچنین از پیامبر نقل شده است (صلی الله علیه و آله و سلم): “من کتاب کار پیامبر را حفظ می کنم (صلح بر او خواهد بود)” ؛ کسی که خداوند به نعمت های حفظ قرآن اعطا کرده است و فکر می کند که یک نعمت برتر وجود دارد ، در واقع بزرگترین نعمت الهی است.
استاد علوم قرآنی خاطرنشان کرد: از نظر عصبانیت ها (AS) ، حفظ قرآن نه تنها یک فعالیت فردی بلکه یک عملکرد اجتماعی و آموزشی است. علاوه بر این ، امام ها (AS) تأکید کردند که حفظ آیات باید با تأمل در معانی و تعهد همراه باشد تا محدود به محافظت ناکارآمد نباشد.
وی ادامه داد: در جریان Ahlul -Bayt (AS) ، از سنین پایین توجه ویژه ای به آموزش نگهبانان قرآن وجود دارد. Infallibles توصیه می کرد که کودکان از ابتدا به قرآن تبدیل شوند و آیات با قصد الهی و امید به آخرت حفظ شود. همچنین بر نقش جامعه در حمایت از نگهبانان تأکید کرد و احترام و عزت اجتماعی آنها نشانه حفظ وضعیت قرآن در نظر گرفته شده است.
سعداتی ، با اشاره به نقش تاریخی نگهبانان قرآن در تثبیت متن وحی ، گفت: “بسیاری از اصحاب Ahlul -Bayt (به عنوان) که در جنگ ها و وقایع روزهای ابتدایی اسلام به شهادت رسیده بودند ، کران نگهبانان بودند. در خاطره گسترده مسلمانان.
در پایان ، وی تأکید کرد: حفظ قرآن در آقا بیگناه (ع) محدود به مکاشفه وحی نیست ، اما این یک کار دائمی برای امت اسلامی است. قرآن برای ادامه راهنمایی الهی در زندگی شخصی و اجتماعی خود باید نه تنها در زبان و حافظه ، بلکه در قلب و عمل مسلمانان نیز زنده بماند.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
