Manouchehr Mansaqi موضوعاتی را در برنامه “گفتگوی ویژه خبری” در مورد کاهش تولید خودرو ، مشکلات قیمت گذاری ، ضررهای انباشته شده توسط خودروسازان و روند خصوصی سازی مطرح کرد.
وی افزود: اگرچه خصوصی سازی صنعت خودرو در ایران به طور کلی پذیرفته شده است و هیچ کس با آن مخالف نیست ، اما نکات کلیدی و چالش های عملی مورد توجه کمتری قرار گرفته است. “
وی تأکید کرد: بخش خصوصی می تواند چابک تر از دولت باشد که توانایی تصمیم گیری سریعتر و تمرکز بر کیفیت محصول را داشته باشد ، اما باید دو نکته مهم مشاهده شود. اول ، خصوصی سازی صرفاً برای سود نیست و مسئولیت اجتماعی در نظر گرفته می شود.
از نظر منطقی ، در بسیاری از موارد ، بخش خصوصی فقط به دنبال سود و ایجاد ارزش خود برای جامعه است. به عنوان مثال ، حذف اتومبیل های زیر ۶۰۰۰ دلار و تمرکز بر روی محصولات بیش از ۱۰،۰۰۰ دلار ، صرف نظر از نیاز مصرف کننده ، نمونه ای از این مشکل است.
وی افزود: “وزارت بهداشت تاکنون این تعادل را تاکنون انجام داده است.”
وی همچنین به مشکلات تأمین ارز و نقدینگی در سایپا اشاره کرد و گفت: “مشکل اصلی سایپا عدم ارز نیست ، بلکه عدم توانایی در تأمین ریال معادل برای باز کردن ارز است.” به همین دلیل ، این شرکت محدودیت های جدی در خرید و تولید داشته است ، در حالی که بخش خصوصی می تواند از تمام ظرفیت ها برای تأمین ارز و تولید استفاده کند. “
پس از آن ، مسئله قیمت گذاری خودرو و رابطه خودروسازان با سازندگان قطعات گفت: “قانون این است که حدود ۵۰ ٪ از قیمت خودرو باید مربوط به قطعات و مواد اولیه باشد ، اما در ایران این رقم بین ۸۵ تا ۹۰ درصد است که نشانگر اختلال جدی است.” با بررسی صورتهای مالی خودروسازان و سازندگان قطعات ، می توان دریافت که سود اضافی سازندگان قطعات به این دلیل است.
وی تأکید کرد: در هیچ کجای جهان ، قیمت ها بر اساس فرمول های دستوری یا “کاست” تعیین نمی شوند و نیاز به معیارهای دقیق و علمی وجود ندارد.
وی در پاسخ به سؤالی در مورد نقش شورای رقابت و کارمندان نظارتی بازار ، توضیح داد که اگر مرجع قیمت گذاری قیمت گذاری دقیق تر را در نظر بگیرد ، قیمت گذاری بهتر انجام می شود. وی گفت: “اگر قیمت ها به تدریج و با افزایش تولید باشد ، شکاف قیمت کارخانه به تدریج کاهش می یابد و نیازی به دخالت مداوم در شورای رقابت نیست.” “به عنوان مثال ، افزایش ۲ تا ۵ درصدی قیمت هر سه ماه تأثیر روانی کمتری بر مصرف کننده دارد و بازار را متعادل می کند.”
وی در بخش دیگری از صحبت های خود ، به طور عقلانی به کاهش تولید و از بین بردن خودروهای پرقدرت اشاره کرد و گفت: “اتومبیل هایی مانند وانت ۱۴۱ ، نیسان و پارس از بین رفتند ، در حالی که این اتومبیل ها محبوب و محبوب بودند.” این کاهش در تولید به دو عامل است: یکی از استراتژی های اشتباه در مورد افزایش ارزش تولید و افزایش ارزش تولیدات جدید و افزایش ارزش تولیدات جدید و افزایش ارزش تولیدات جدید و افزایش ارزش تولیدات جدید و قدرت جدید تولیدات جدید و قدرت جدید باعث افزایش ارزش ملی و جدید است که دارای فشار جدید است که باعث افزایش ارزش تولید می شود و فشار جدید تولید می کند و قدرت جدید تولید می کند که دارای فشار جدید است و قدرت جدید تولیدات را افزایش می دهد.
وی تأکید کرد که حاکمیت مؤثر می تواند این مشکلات را کاهش دهد و نقش دولت در تخصیص ارز ، حمایت از تولید و مدیریت بسیار مهم است.
با وجود این چالش ها ، این نکته مثبت نیز مطرح شد و گفت: “خودروسازان مونتاژ دو حرکات مثبت انجام داده اند: افزایش خودآگاهی و توجه به محصولات جدید که می توانند کیفیت و تنوع بازار را بهبود بخشند.”
به طور کلی ، وی معتقد است که حل مشکلات صنعت خودرو ، به تصادف با سه عامل نیاز دارد: خصوصی سازی هوشمند ، حاکمیت مؤثر و سیاست قیمت گذاری علمی. بدون این سه عامل ، افزایش کیفیت ، تولید تولید و رضایت مصرف کننده دشوار خواهد بود.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
