ECUARAN: ترامپ آمریکا دیگر حاضر نیست نقش خود را به عنوان ضامن ثبات اقتصادی جهان مانند گذشته ایفا کند ، اما ترک نقش قبلی باعث تغییر رفتار متفقین آمریکا خواهد شد.
آدام سیمون پوزل ، اقتصاددان آمریکایی و رئیس مؤسسه اقتصاد بین المللی پترسون ، در مقاله ای که در مجله فارن افرز منتشر شده است ، تجزیه و تحلیل می کند که رئیس جمهور ایالات متحده دونالد ترامپ به طور قابل توجهی رویکرد اقتصادی ایالات متحده را تغییر داده است ، که می تواند منجر به واشنگتن متحدین شود. اکوواران گزارش را به دو بخش ترجمه کرده است که قسمت اول را در زیر می خواند.
دوران پس از آمریکایی اقتصاد جهانی به پایان رسیده است و تغییرات عمده دونالد ترامپ در رویکرد اقتصادی روند تغییر هنجارها ، رفتارها و نهادها را در سراسر جهان آغاز کرده است.
این ، مانند یک زمین لرزه بزرگ ، چشم انداز آینده را تغییر داده و بسیاری از ساختارهای اقتصادی فعلی را غیرقابل استفاده کرده است. بسیاری از تغییراتی که ترامپ ایجاد کرده است برای مدت طولانی به طول می انجامد و هیچ محافظت خودکار گذشته را بازیابی نمی کند.
برای درک شرایط جدید ، بسیاری از کارشناسان و سیاستمداران بر میزان تغییر در زنجیره تأمین کالاهای تولیدی بین ایالات متحده و چین تمرکز می کنند.
اما تمرکز روی این امر به معنای دست کم گرفتن پیامدهای رویکرد جدید ترامپ و نادیده گرفتن تأثیر تغییر چارچوب سابق ایالات متحده ، که اساس تصمیمات اقتصادی تقریباً همه کشورها ، موسسات مالی و شرکت های سراسر جهان بود.
مزایایی که ایالات متحده پس از جنگ جهانی دوم ارائه داد ، مانند حمل و نقل هوایی ایمن و دریایی ، حفاظت از دارایی ، دلار پایدار و قوانین تجارت بین المللی ، همه می توانند به عنوان “بیمه اقتصادی” در نظر گرفته شوند.
ایالات متحده از کشورهایی در سیستمی سود دریافت کرده است که آن را از چندین طریق هدایت می کند ، از جمله توانایی آن در ایجاد قوانینی که اقتصاد ایالات متحده را برای سرمایه گذاران جذاب ترین می کند و به سایر کشورها اجازه می دهد با دوری از عدم اطمینان و خطر ، روی تجارت و سعادت تمرکز کنند.
قبل از بازگشت ترامپ به کاخ سفید ، فشار در سیستم ایجاد شده بود ، اما در دوره دوم ریاست جمهوری دونالد ترامپ ، نقش ایالات متحده از یک بیمه گر جهانی به سود تغییر یافته است.
به جای محافظت از بیمه گر در برابر محافظت از مشتریان خود در برابر تهدیدهای خارجی ، تحت رژیم جدید ، تهدیدی که بیمه در برابر آن فروخته می شود و همچنین بیمه گر نیز از طرف بیمه گذار ناشی می شود. دولت ترامپ قول می دهد از مشتریان با قیمت بالاتر از گذشته محافظت کند. ترامپ کشورها را در مقیاس وسیعی تهدید کرده است که قادر به دسترسی به بازارهای ایالات متحده نخواهد بود. وی حمایت را در قالب اتحادهای نظامی برای خرید سلاح های ایالات متحده ، انرژی و محصولات صنعتی ایالات متحده گره خورده است. رئیس جمهور آمریکا بیگانگان را که می خواهند در ایالات متحده تجارت کنند ، موظف به پرداخت اولویت های خود هستند. این اقدامات در تاریخ مدرن آمریکا بی سابقه است.
اما خروج ایالات متحده از نقش سابق خود به عنوان یک بیمه گر جهانی رفتار مشتری خود را تغییر می دهد ، نه به گونه ای که مطابق با میل ترامپ باشد.
از دست دادن تغییر آمریکا؟
چین ، که ایالات متحده به دنبال تغییر رفتار خود است ، احتمالاً کمترین تأثیر را خواهد داشت و نزدیکترین متحدین ایالات متحده بیشترین آسیب را خواهند دید. در حالی که سایر شرکای واشنگتن در حال تماشای این اتحادها هستند ، آنها به دنبال محافظت از خود هستند ، که می تواند با قیمت سنگینی برای این کشورها همراه باشد ، زیرا ذخیره سازی دارایی دشوارتر است و سرمایه گذاری در خارج از کشور جذابیت کمتری دارد. در حالی که این کشورها به طور فزاینده ای در معرض خطرات اقتصاد جهانی و خطرات امنیتی هستند ، آنها نتیجه می گیرند که تنوع خارجی و سیاست های کلان اقتصادی به ابزارهای کمتری برای تثبیت اقتصاد خود تبدیل شده اند.
برخی معتقدند که نگرش جدید ترامپ به راحتی می تواند اتحادهای جدید و مطلوب را تشکیل دهد. از نظر آنها ، برنامه های ترامپ باعث می شود دولت ها و مشاغل گران تر و مزایای کمتری داشته باشند ، سرانجام جهان با شرایط جدیدی که در ایالات متحده وجود دارد مقابله می کند. اما این یک خیال خیالی است. در دنیای مبتنی بر برنامه های ترامپ ، همه آسیب دیده اند ، به ویژه ایالات متحده.
بهشت گانگستر
حدود ۸۰ سال ، نقش ایالات متحده به عنوان بزرگترین ضامن و ثبات اقتصاد جهانی پس از جنگ جهانی دوم منجر به فواید عظیمی شد.
با توجه به این نقش ، واشنگتن قادر به کنترل برخی از سیاست های اقتصادی و امنیتی سایر کشورها بدون توسل به تهدیدهای شدید بود.
در عوض ، کشورهای این سیستم از اشکال مختلف خطر در امان بودند. سلطه نظامی واشنگتن و سازوکارهای نظم بین المللی که ایالات متحده به اجرا درآورد ، مرزهای ملی را تثبیت کرده و به بیشتر اقتصادها اجازه می دهد بدون تهدید مربوط به کشور ، پیشرفت کنند.
این سیستم دوره بی سابقه ای از رشد و ثبات اقتصاد جهانی را ایجاد کرده و به کاهش خشونت و ادغام کشورهای فقیر در اقتصاد جهانی کمک کرده است. روندی که دهه های گذشته مدتهاست به دلیل حمایت دو جانبه در ایالات متحده و اعتقاد گسترده بین المللی آن به منافع آن بوده است.
اکنون این احساس امنیت از بین رفته است. مانند وقتی که شرکت بیمه ای که سالها به آن اعتماد کرده اید ، ناگهان هزینه ها را به جای جبران و کاهش خدمات خود ضرب می کند ، در حالی که هیچ گزینه جایگزینی وجود ندارد و در عین حال مالیات و فشارهای روزمره افزایش می یابد.
پایان دستور ۸۰ ساله توسط ترامپ ، چین و تغییرات آب و هوا
در فروپاشی سیستم اقتصادی که به مدت ۸۰ سال حاکم بود ، ترامپ تنها بازیگر اصلی نیست. ظهور چین و پاسخ ایالات متحده به این موضوع ، تغییرات آب و هوا و پیشرفت فناوری اطلاعات نیز نقش داشته است. همچنین ، از دست دادن اعتماد به نفس عمومی در رهبران ایالات متحده در نتیجه جنگ های افغانستان و عراق ، بحران مالی جهانی ۲۰۰۸ و اپیدمی Kavid-19 نقش خود را ایفا کردند.
اما سیاست های دولت ترامپ نقطه عطف روشنی را در سیستم اقتصاد جهانی ایجاد کرده است. برخی از هواداران رئیس جمهور ایالات متحده این تغییر را به عنوان هزینه امنیتی ایالات متحده برای تأمین جهان می دانند. اما این یک اعتقاد اشتباه است.
دولت ترامپ به وضوح اظهار داشته است که می خواهد یک برنامه کاملاً متفاوت را اجرا کند. این رویکرد جدید شامل ایجاد عمدی عدم اطمینان و حفظ آن برای به دست آوردن بیشترین مزایا برای ایالات متحده و کمترین هزینه است. ترامپ و مشاورانش به راحتی استدلال می کنند که این یک رفتار عادلانه برای کشورهایی است که ده ها سال است که از ایالات متحده بهره مند شده اند.
با این حال ، فواید آن کشورها به هیچ وجه با آنچه ایالات متحده به دست آورده است قابل مقایسه نیست: وام های طولانی مدت ارزان برای دولت ایالات متحده. سرمایه گذاری بزرگ و نامتناسب خارجی در شرکت های آمریکایی و نیروی کار ایالات متحده ؛ انطباق جهانی واشنگتن ؛ استانداردهای فنی و قانونی که به تولید کنندگان خاک آمریکا می دهد. با تکیه بر سیستم مالی ایالات متحده برای بخش عمده معاملات و ذخایر جهانی. پیروی از ابتکارات ایالات متحده در مورد تحریم ها ؛ پرداخت برای محافظت از سربازان آمریکایی ؛ وابستگی گسترده به صنعت دفاعی ایالات متحده ؛ و از همه از همه ، رشد پایدار زندگی آمریکایی ها.
نکته مهم در تأمین بیمه این است که می توان از حق بیمه سالها بدون انجام کار یا پرداخت استفاده کرد. این حتی برای نوع بیمه اقتصادی که ایالات متحده در سطح جهان ارائه می داد ، صادقانه تر بود ، زیرا تضمین امنیت ایالات متحده تهدیدات واقعی برای “بیمه شدگان” را کاهش داده و در نتیجه پرداخت ها را کاهش می دهد.
اما دولت ترامپ این مدل سودآور و پایدار را رها کرده و الگویی را جایگزین کرده است که چرخه معکوس را تقویت می کند: کمتر “مشتریان” در معرض خطر بیشتری هستند.
جنگ یا فرار
واقعیت این است که رویکرد ترامپ بیشترین تأثیر را بر کشورهایی که از نظر اقتصادی با اقتصاد ایالات متحده ملموس تر هستند ، به ویژه مواردی که بیشتر از همه سیستم قبلی را در آغوش گرفته اند ، است. مانند کانادا ، ژاپن ، مکزیک ، کره جنوبی و انگلیس.
ژاپن را در نظر بگیرید: بیش از ۴۵ سال است که استراتژی اقتصادی و امنیتی خود را به ایالات متحده گره خورده است ، در صنایع آمریکایی سرمایه گذاری کرده است ، اوراق بهادار خزانه داری ایالات متحده را خریداری می کند ، میزبان سربازان آمریکایی است و مطابق با سیاست های واشنگتن در قبال پکن و مسکو و همچنین سیاست های دفاعی است. در عوض ، توکیو از دسترسی پایدار به بازار ایالات متحده و کانال های سرمایه گذاری ایمن بهره مند شده است.
آسیای جنوب شرقی ، که انتظار داشت این مشارکت زنده بماند ، سرمایه گذاری خود را در ایالات متحده در سال های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ تقویت کرد و با عقب نشینی روابط اقتصادی با چین با واشنگتن باقی ماند.
توافق نامه تجارت ایالات متحده در ماه ژوئیه هزینه های توکیو را افزایش داد و تعرفه واردات صنایع کلیدی ژاپنی را به ایالات متحده به ۱۵ ٪ تبدیل کرد. علاوه بر این ، توکیو یک صندوق معادل ۱۴ ٪ از تولید ناخالص داخلی خود را برای سرمایه گذاری در ایالات متحده تعهد کرد. ژاپن همچنین باید کالاهای آمریکایی را خریداری کند ، که باعث کاهش سود و افزایش خطرات می شود. مقررات صریح که ژاپن را برای خرید هواپیما ، برنج و سایر محصولات کشاورزی و همچنین پشتیبانی از استخراج گاز طبیعی آلاسکا نیاز دارد ، کشور را در معرض خطرات جدید قرار می دهد. حتی اگر ژاپن به توافق نامه پایبند باشد ، این مخالف افزایش احتمالی حق بیمه ترامپ و کاهش بیشتر پوشش بیمه است. در همین حال ، آشتی اخیر واشنگتن با چین در مورد تجارت نیمه کاره ، مزایای پیگیری یک مسیر اقتصادی مبتنی بر وحدت را برای ژاپن کاهش داده است.
اما متحدین آمریکایی این تغییر رویکرد را به خودشان نمی پذیرند. دولت ترامپ فکر می کرد که متحدین هر هزینه ای را به ایالات متحده می پردازند و در کوتاه مدت ، ژاپن ، مکزیک ، فیلیپین و حتی انگلیس از نزدیک با اوضاع هماهنگ بودند. اما ترامپ از نزدیکی متفقین به ایالات متحده دست کم گرفت و همین امر موضع جدید واشنگتن را به عنوان یک خیانت تکان دهنده تبدیل کرد.
محبوبیت ایالات متحده به شدت کاهش یافته است: در نظرسنجی بهار ، مرکز تحقیقات پیو در مورد نگرش به ایالات متحده در مقایسه با سال قبل ۵ ٪ کاهش یافته است. محبوبیت آن در بین کانادایی ها در بین مکزیکی ها ۵ ٪ و ۲ ٪ کاهش یافته است.
رویکرد متحدین آمریکایی را تغییر دهید
نگرانی های مربوط به امنیت ملی ، روابط موجود و – درباره کانادا و مکزیک – نزدیکی جغرافیایی توانایی متحدین نزدیک ایالات متحده را برای کاهش وابستگی اقتصادی آنها محدود می کند. با این حال ، آنها فضای بیشتری برای انجام این کار نسبت به آنچه هواداران رویکرد اقتصادی ترامپ فکر می کنند ، دارند. کانادا در برابر خواسته های ترامپ مقاومت می کند ، انتقال امتیازات را محدود می کند و به دنبال روابط تجاری عمیق تر با اتحادیه اروپا و سایر کشورها برای کاهش اعتماد به ایالات متحده است.
متحدین نزدیک دیگر ، مانند استرالیا و کره جنوبی ، احتمالاً در کوتاه مدت نتیجه می گیرند که چاره ای جز هماهنگی با ایالات متحده ندارند. با این حال ، این متحدین ممکن است در مورد همکاری با ایالات متحده محتاط باشند ، زیرا مزایای کمتری دریافت می کنند. موضوعی که می تواند سرمایه گذاری آنها را در جای دیگر جریان دهد.
این کشورها مانند کانادا نیز سعی خواهند کرد تا روابط خود را با چین ، اتحادیه اروپا و اتحادیه جنوب شرقی آسیا گسترش دهند. اما این تغییر می تواند نتایج بدتری برای همه این اقتصادها داشته باشد.
این کشورها به دلایل خوب به خوبی به ایالات متحده متکی هستند. اگر بازارها ، سرمایه گذاری ها و محصولات جایگزین به همان اندازه با ارزش بودند ، دولت های آنها از ابتدا به گزینه های دیگر می رفتند.
بازماندگان
شوک ترامپ ، اتحادیه اروپا و اقتصادهای اتحادیه اروپا را که مدتهاست به امنیت و دسترسی به بازار ایالات متحده اعتماد کرده اند ، مختل کرده است.
آلمان ، فرانسه ، هلند ، سنگاپور ، سوئد و ویتنام در ضمن حمایت از تحریم های تحمیل شده توسط واشنگتن و نیروهای آمریکایی ، در زنجیره های تأمین ایالات متحده ، خزانه داری ایالات متحده و فناوری ایالات متحده سرمایه گذاری کرده اند. اکنون ، تعرفه های شدید ، تهدیدها و تقاضا برای خرید کالاهای آمریکایی تأثیر منفی بر روابط ایالات متحده با متحدین خود داشته است.
در پاسخ ، هر دو بلوک (اتحادیه اروپا و ASSE) به سرعت متنوع و تقویت روابط با چین هستند ، زیرا با کاهش نفوذ اقتصادی ایالات متحده ، ادغام زنجیره تأمین چین به شدت افزایش یافته است.
