به گفته خبرنگار فرهنگی آژانس خبری TASNIM ، محمد رضا Mastasar یک سخنران رادیویی است که کار خود را در سال ۱۹۷۲ آغاز کرده است و در دهه های مختلف برنامه های مختلفی از رادیو را تجربه کرده است. او فارغ التحصیل طراحی داخلی و مهندسی معماری است ، اما او رادیو را نه تنها به عنوان یک کار ، بلکه به عنوان اولین و عشق اول خود می داند. ماستار می گوید هرگز از صحبت کردن و کار شبانه در رادیو خسته نمی شود ، زیرا او کاری را که دوست دارد با قلب و روح خود انجام می دهد.
چگونه یک معمار به یک گوینده رادیو تبدیل شد؟
ماستار در پاسخ به نحوه ورود وی به رادیو با وجود مطالعه معماری ، گفت: “من کار هنری خود را با دوبله ، صحبت کردن و فیلمبرداری شروع کردم. من مدتی به ایتالیا رفتم تا مدرک دکوراسیون داخلی و معماری را دنبال کنم. البته من به این منطقه علاقه مند بودم ، اما همیشه صحبت کردن اولویت اصلی زندگی من بود. من سالهاست که روی طراحی داخلی کار می کردم.”
آیا اولین باری که رادیو را شنیدید به یاد دارید؟
وی درباره اولین برخورد خود با رادیو گفت: “من در سال اول مدرسه ابتدایی بودم.” پدر من به ما اجازه نمی دهد که یک خانه رادیویی داشته باشیم ، اما صبح قبل از مدرسه ، من از پنجره خانه همسایه رفتم و به صدای استاد حسن کسای که از رادیو ایران پخش شده بود گوش کردم. همان استاد “سلام صبح” قلبم را گرفت و عاشق رادیو شد. “
عملکرد زنده انرژی مضاعف می دهد
استاد که در حال حاضر سخنران برنامه های مختلف در فرهنگ رادیویی است ، گفت: “علاوه بر برنامه” Chahar Bagh “، من همچنین” Shabestan “و” در آستان Janan “(مخصوصاً برای صبح آزان) را اجرا می کنم.” سال گذشته ، من یک برنامه “نان و نمک” داشتم که مربوط به طب سنتی بود و خودم یک متخصص بودم زیرا در گیاه شناسی نیز تخصص داشتم. “
وی درباره علاقه خود به فرهنگ و ارتباطات مبتنی بر رادیو گفت: “برنامه های فرهنگی همیشه برای من جذاب بوده است.” مخاطبان در برنامه هایی مانند Chahar Bagh شرکت می کنند ، شعر ، پیام ارسال می کنند و این رابطه دو جانبه برای من ارزشمند است. “از طرف دیگر ، زیرا من به ادبیات و شعر علاقه مندم ، فرهنگ رادیویی بهترین مکان برای من است.”
از دادخواست گرفته تا انقلاب در استودیوی رادیو
وقتی از خستگی و کار مداوم سؤال شد ، با لبخند گفت: “اگر عاشق کارت هستید ، خسته نمی شوید. من در ۲۲ فوریه ۱۹۷۷ در مشهاد بودم. ما با مادرم و خواهرم رفته بودیم. در راه برگشت ، من مستقیماً رادیو ماشین را روشن کردم و صدای مرحوم احمد کیسلا پخش شد. استودیو تا ۱۴ مارس همان سال ، من در رادیو بودم.
چرا همه رادیو را به خوبی به یاد می آورند؟
شاهزاده خانم گفت: “من فکر می کنم دلیل عشق است.” علاقه به رادیو باید ذاتی باشد. اگرچه در معماری تحصیل کردم ، اما هرگز رادیو را ترک نکردم. از دبستان ، من با ضبط کوچک ضبط و گوش دادن به برنامه را ضبط کردم. “این عشق از کودکی ریشه در من داشت.”
رادیو
در قسمت آخر مکالمه ، از مشاور در مورد آینده رادیو در عصر رسانه های ویدیویی و رسانه های اجتماعی سؤال کردیم. وی پاسخ داد: “رادیو هرگز از ذهن مردم پاک نمی شود.” یکی از ویژگی های رادیو این است که مخاطب خود را در نقش شخصیت ها و سخنرانان قرار می دهد و تصویر ذهنی می کند. برنامه های رادیویی هنوز بسیار مورد استقبال قرار گرفته اند. به عنوان مثال ، برای برنامه “هفت کوچه” ، آنقدر پیامک داریم که گاهی اوقات نمی گیریم. مردم بسته به سلیقه خود ، شبکه های رادیویی مختلفی را دنبال می کنند. “رادیو زنده است زیرا در قلب مردم است.”
پایان پیام/
منبع:تسنیم
