یکی از منتقدان سینما یعنی محمود گبرلو واکنش تندی نسبت به اهدای جایزه تندیس حافظ به امیرحسین قیاسی داشته است.
در ادامه واکنشهای شکل گرفته نسبت به برنامه امیرحسین قیاسی و انتقاد تند ایرج طهماسب، این بار یک منتقد سینما به انتخاب او بهعنوان برنده تندیس جشن حافظ واکنش منفی نشان داده و این تصمیم را زیر سؤال برده است. محمود گبرلو در یادداشتی تأکید میکند که علی معلم، بنیانگذار جشن حافظ، همواره تلاش داشت این رویداد را به محفلی مستقل و مبتنی بر ارزشهای واقعی هنر تبدیل کند.
به باور او، معلم کمتر تحت تأثیر موجهای رسانهای و فضای هیجانی قرار میگرفت و معیار اصلیاش شناسایی استعداد، خلاقیت و کیفیت حرفهای بود؛ نگاهی که با هدف حفظ شأن سینمای ایران شکل گرفته بود. به گفته گبرلو، پس از درگذشت علی معلم، مدیریت جشن با تلاش همسر او ادامه یافت، اما در دوره اخیر، انتخابها به سمتی رفته که با رویکرد فکری بنیانگذار جشن فاصله دارد.
او معتقد است اعطای جایزه به چهرهای جوان و تازهکار که تجربه و کارنامه قابلتوجهی ندارد، در تضاد با دیدگاه معلم است؛ کسی که همواره منتقد رشد ناگهانی چهرههایی بود که بدون پشتوانه هنری، با اتکا به روشهای مدرن و جنجال رسانهای مطرح میشوند.
این منتقد، انتخاب امیرحسین قیاسی را نمونهای از غلبه سلیقه شخصی، شتابزدگی رسانهای و نگاه تجاری بر داوری حرفهای میداند. از نگاه او، آثار قیاسی از نظر محتوایی عمق چندانی ندارند و بیش از آنکه بر خلاقیت استوار باشند، بر زبان و ریتم مورد پسند نسل جوان تکیه کردهاند. گبرلو همچنین اشاره میکند که اگرچه درباره حواشی اقتصادی پیرامون این چهره صحبتهایی مطرح است، اما تمرکز اصلی این نقد، دفاع از جایگاه جشن حافظ است.
او در نهایت نتیجه میگیرد که تقدیر از آثار یا هنرمندانی که فاقد کیفیت لازم هستند، باعث تضعیف اعتبار جوایز میشود و اعتماد مخاطبان و اهالی سینما را نسبت به نظام داوری از بین میبرد. به باور او، ادامه این روند میتواند حتی معتبرترین جشنها را از مسیر اصلی خود منحرف کند.
