به گزارش خبرنگار بین الملل خبرگزاری تسنیم ، روزنامه برلینر سایتونگ در مقاله ای به وابستگی شدید امنیت آلمان به سرویس های اطلاعاتی خارجی پرداخت و با اشاره به خنثی سازی حمله تروریستی اخیر در برلین، پایتخت این کشور نوشت: بارها و بارها از حملات تروریستی در آلمان تنها با کمک قدرت های خارجی جلوگیری می شود. پرونده اخیر دستگیری یک شهروند سوری در نوکولن برلین به شدت این وابستگی بالای اطلاعاتی آلمان را نشان می دهد.
همانطور که اغلب در سال های اخیر اتفاق افتاده است، احتمالا این بار یک قدرت خارجی مسئول امنیت آلمان بوده است. اما سخنگوی دفتر دادستانی از اظهار نظر در مورد اینکه آیا سرنخ مظنون سوری از سوی یک سرویس اطلاعاتی خارجی بوده یا اینکه بازرسان برلین خودشان او را ردیابی کرده‌اند، خودداری کرد.
این یک الگوی طولانی مدت در آلمان بوده است، به طوری که ایالات متحده، بریتانیا، رژیم صهیونیستی و گاهی هلند تقریباً همیشه شرکای آلمان هستند که دارای قابلیت های سایبری قوی با دسترسی دیجیتالی هستند که آلمان فاقد آن است.
بر اساس پاسخ دولت آلمان در سال ۲۰۲۲، از سال ۲۰۱۱، ۱۳ حمله تروریستی در آلمان خنثی شده است که شش مورد آن به لطف اطلاعات دریافتی از خارج بوده است. از آن زمان تاکنون حملات تروریستی بیشتری در آلمان خنثی شده است.
در حالی که سرورهای آمریکایی میلیاردها جریان داده را تجزیه و تحلیل می کنند و تحلیلگران بریتانیایی سازمان های تروریستی را به طور زنده رصد می کنند، افسران حفاظت از داده های آلمانی با افتخار پرچم حریم خصوصی داده ها را به اهتزاز در می آورند و بنابراین دست سرویس های اطلاعاتی خود را می بندند.
حفاظت از داده ها موضوع ساده ای نیست، اما تضاد بین اصل و عمل در آلمان بسیار عجیب است. در حالی که میلیون ها آلمانی خصوصی ترین اطلاعات خود را با شرکت های رسانه های اجتماعی خارجی مانند اینستاگرام، فیس بوک یا X به اشتراک می گذارند، سرویس های آلمانی به ندرت اجازه دسترسی به داده های افراد داخلی یا خارجی را دارند.
در این شرایط که اوضاع بسیار جدی می شود، آلمان از ایالات متحده آمریکا کمک می خواهد. به این ترتیب آلمان بدون کمک متفقین نمی توانست بسیاری از مهاجمان و تروریست ها را شناسایی کند.
آلمان به نوعی در سایه سازمان های اطلاعاتی خارجی به راحتی زندگی می کند و منطقه امن خطرناکی برای خود ایجاد کرده است.
اما سوال اینجاست که اگر روزی ایالات متحده یا بریتانیا تصمیم بگیرند که اطلاعات ارزشمند خود را به اشتراک بگذارند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ شاید تا حدودی قبلا این تصمیم را گرفته اند؟ اگر بادهای سیاسی در واشنگتن تغییر کند، یا لندن بر بحران های دیگر تمرکز کند، چه؟ در این صورت آلمان که به نوعی از سیاست های امنیتی سوء استفاده می کند، عقب می ماند.
بنابراین، واقعیت خشن همچنان باقی است که آلمان به فناوری هایی متکی است که حتی مجاز به استفاده از آن برای محافظت در برابر حملات تروریستی نیست و به راحتی به شرکای خود متکی است. به این ترتیب، امنیت ساخت آلمان عمدتاً ساخت واشنگتن است.
انتهای پیام/
منبع:تسنیم
