هوش مصنوعی در کشاورزی ؛ راهی برای حفظ منابع طبیعی

به گفته خبرگزاری Tasnim شیراز ، آنچه امروزه بیشتر ضروری است انتقال به توسعه پایدار است. توسعه با سه طرف اصلی ، یعنی رشد اقتصادی ، عدالت اجتماعی و حفاظت از محیط زیست تقویت می شود.

برای کشوری مانند ایران ، که بخش کشاورزی آن به طور مستقیم با منابع حیاتی مانند آب ، خاک ، هوا و تنوع زیستی مرتبط است ، این انتقال نه تنها یک ضرورت ملی است ، بلکه تضمین امنیت غذایی ، تاب آوری اکوسیستم ها و بقای شهرک های انسانی است.

در این میان ، فن آوری ها ، مانند هوش مصنوعی ، می توانند به ابزاری اصلی برای پایداری زمین و کارآیی سیستم تولید تبدیل شوند.

در همین راستا ، یک کارشناس کشاورزی در مصاحبه با خبرگزاری Tasnim در شیراز ، به هوش مصنوعی و توسعه پایدار در کشاورزی به عنوان استراتژی برای حفظ منابع طبیعی پرداخت.

زاهرا نبیپور منابع طبیعی را در هر سیستم توسعه ای به عنوان محور مهمی که باید توسط سرمایه بین قاره ای محافظت شود ، می دانست.

وی پشیمان است که شواهد آماری و میدانی حاکی از فرسایش شدید پایه در کشور ، کاهش بی سابقه در منابع آب تجدیدپذیر و سفره های زیرزمینی در بیش از ۳۰۰ دشت ، فرسایش خاک در حدود ۲ میلیارد تن در سال ، یکی از بالاترین نرخ در جهان ، تخریب گسترده پوشش گیاهی ، تخریب گسترده و تخریب گسترده ای از پوشش گیاهی است.

به گفته کارشناس کشاورزی ، این شرایط نشان می دهد که اگر الگوهای بهره برداری از منابع طبیعی اصلاح نشود و نگرش مبتنی بر مصرف کننده رها نشود ، هیچ برنامه ای حتی برای اهداف خیرخواهانه پایدار نخواهد بود.

نابیپور ادامه داد: در زمینه توسعه پایدار ، کشاورزی باید نقش موثری در حفظ منابع طبیعی ، تقویت مقاومت روستایی ، کاهش آلودگی و ارتقاء کیفیت زندگی داشته باشد.

وی تأکید کرد که این نوع کشاورزی نیاز به برنامه ریزی علمی ، استفاده از فناوری های جدید ، مشارکت کاربران و پشتیبانی از سیاست گذاران دارد. در طول راه ، هوش مصنوعی یکی از مؤثرترین و در حال تحول ترین ابزارها است.

نقش هوش مصنوعی در تقویت کشاورزی پایدار

این کارشناس کشاورزی همچنین از توانایی هوش مصنوعی (AI) به عنوان یکی از فناوری های نوظهور یاد کرد: هوش مصنوعی قادر به شناسایی الگوهای پیچیده تولید و مصرف با تجزیه و تحلیل داده ها و ارائه راهکارهای دقیق ، سریع و علمی برای افزایش بهره وری و کاهش آسیب های زیست محیطی است.

نبیپور همچنین به برخی از کاربردهای اصلی هوش مصنوعی برای توسعه پایدار کشاورزی و مدیریت بهینه شده منابع آب ، نظارت و پیشگیری از آفات و بیماری ها ، تولید و شرایط آب و هوایی و نظارت بر منابع طبیعی و پوشش گیاهی اشاره کرد.

وی گفت: با وجود ظرفیت های علمی این کشور در زمینه فن آوری های مدرن ، استفاده گسترده و مؤثر از هوش مصنوعی در کشاورزی و منابع طبیعی هنوز با چالش های جدی روبرو است.

چالش های استفاده از هوش مصنوعی در کشاورزی

این متخصص کشاورزی ؛ فقدان بانک های جامع داده برای آب ، خاک ، محصولات زراعی و کشاورزی ، ضعف در زیرساخت های فناوری اطلاعات روستایی ، عدم وجود سیاست های حمایتی برای کشاورزی دیجیتال ، ناآشنایی متخصصان و کاربران با فناوری های جدید و عدم تعامل مؤثر بین دانشگاه ، منابع دولتی و خصوصی.

البته نبیپور استراتژی هایی را برای پرداختن به این چالش ها ارائه می دهد که توسعه یک نقشه راه ملی هوشمند کشاورزی و متمرکز بر منابع طبیعی ، سرمایه گذاری در توسعه زیرساخت های ارتباطی و فناوری اطلاعات در روستاها و مناطق کشاورزی ، راه اندازی فدرال های کشاورزی با دسترسی به سیستم های عمومی با دسترسی و تجزیه و تحلیل ، افزایش در سازمان های کشاورزی و ایجاد شبکه های کاربردی بین سازمان و ایجاد شبکه های کاربردی ،

وی خاطرنشان کرد: در مسیر توسعه پایدار ، کشاورزی هوشمند انتخابی نیست بلکه یک ضرورت برای نجات منابع طبیعی ، اطمینان از امنیت غذایی و حفظ زمین است.

گزارش اضافه می کند ؛ استفاده از فن آوری های جدید مانند هوش مصنوعی می تواند با کاهش مصرف منابع ، افزایش بهره وری و مدیریت اکوسیستم های هوشمند ، نقش تعیین کننده ای در حفظ پایداری زمین داشته باشد.

اکنون زمان آن رسیده است که به جای تکرار الگوهای گران قیمت گذشته ، با ظاهری رو به جلو ، علمی ، طراحی و اجرای یک مدل بومی برای کشاورزی و مقاومت پایدار ، طراحی و اجرای یک مدل بومی برای کشاورزی پایدار و مقاومت.

پایان پیام/۴۲۴.