خبرگزاری Tasnim – کلاهبرداری Davood ؛ حادثه ناگوار فروپاشی هلیکوپتر حامل رئیس جمهور مجاهدین ، شهید آیت الله سید ابراهیم ریزی و همراهان خدمات وی ، یکی از سنگین ترین و دردناک ترین وقایع جمهوری اسلامی در دهه های اخیر بود. تلخی این رویداد ، نه فقط به دلیل کمبود خادمان صمیمانه ملت ، بلکه به دلیل ابعاد ملی و بین المللی آن ، رویدادی بود که می تواند منجر به بحران مشروعیت ، خلاء اقتدار و پارگی مدیریت در هر سیستم سیاسی دیگری شود. اما در جمهوری اسلامی ایران ، این حادثه نه تنها متزلزل شد ، بلکه دوباره قدرت ساختار مذهبی-سیاسی مبتنی بر فقه فقه بود. ساختاری که در آن فقه جامع یک اقتدار نمادین یا تشریفاتی نیست ، بلکه تمرکز تحقق امنیت ذهنی ، انسجام ساختاری و ادامه قانون مشروع و منطقی است.
سیستم سیاسی مبتنی بر فقه فقه ، همانطور که در اصول بی شماری از قانون اساسی بیان شده است (به ویژه اصول ۵ ، ۱۰۷ ، ۱۱۰ و ۱۱۱) ، ظرفیت منحصر به فردی برای مقابله با لحظات دشوار ، شوک های سیاسی و وقایع غیرقابل پیش بینی دارد. در این هندسه معرفتی و فقهی ، فقه صرفاً یک ناظر مذهبی نیست ، بلکه به عنوان یک مسلمان برای هدایت امت و تنظیم روابط قدرتهای کشور بر اساس منافع مذهبی و ملی است. چنین موضع گیری مبتنی بر ترکیبی از خرد فقه ، بینش اجتماعی و تاریخ iJtihadist است که از ابتدای انقلاب به شدت در سیستم اسلامی نگهداری می شود.
تجربه رئیس جمهور و شهادت وزیر امور خارجه در یک حادثه هوایی فرصتی برای خواندن مجدد بود که چرا امام رال گفت: “حمایت از Velayat -e Faqih باشد تا کشور شما آسیب نبیند.” این جمله صرفاً یک توصیه سیاسی یا شعار عاطفی نبود ، بلکه نشان دهنده تجربه تاریخی امت اسلامی و عصاره معرفتی اندیشه دولت شیعه در غیاب بود. امت اسلامی ، به ویژه در لحظات آشفتگی و آسیب پذیری ، به یک اقتدار قابل اعتماد ، متخصص ، متعالی و بحران نیاز دارد که می تواند کشتی کشتی را با خرد ، صلح و اقتدار منتقل کند. و این واقع بینانه نیست مگر در فکر فقه.
در روزهای پس از حادثه ، مشاهده شد که علی رغم حادثه سنگین ، این کشور نه در بعد اجرایی ، نه در حوزه اجتماعی به حالت تعلیق درآمده و نه در عرصه بین المللی از موقعیت قدرت خارج شد. این مدیریت بحران مؤثر و هوشمند اول از همه به دلیل حضور استراتژیک و تأثیرگذار رهبر انقلابی بود. رهبری ، که کشور را با چند اظهارات عاقلانه ، مواضع صریح و به آرامی مدیریت روند قانونی ، در مسیر درست نگه داشته است. این عملکرد عینی تلاوت بعد منطقی فقه فقه است که برخی متأسفانه فقط در حلقه احساسات یا تقدیس تفسیر می کنند.
در سیستم های دموکراتیک غربی ، فقدان مقامات ارشد ناگهان می تواند فضایی برای بی ثباتی سیاسی ، تنش جناحی یا فروپاشی روانی در جامعه ایجاد کند. از آنجا که این سیستم ها فاقد یک لنگر متعالی و متعالی هستند که می تواند چرخ دار را نگه دارد. اما در جمهوری اسلامی ، تجربه ادغام و آرام کردن کشور در مکانهایی مانند مرگ امام خمینی ، فتنه ۸۸ ، شهادت سردار سلیمانی ، و اکنون شهادت رئیس جمهور ، اثبات می کند که تئوری فقه نه تنها یک تئوری مشروعیت است ، بلکه یک الگوی قانونی است.
در اینجا است که نخبگان ، به ویژه فضیلت های حوزه و اساتید دانشگاه ، باید در تجزیه و تحلیل خود از سطح احساسات عمومی فراتر بروند و ساختار این ساختار را بخوانند. امروز ، بیش از هر زمان دیگری ، ما باید فلسفه وجودی فقه را به نسل جدید توضیح دهیم. نسلی که با سؤالات پیچیده ، فضای رسانه ای گیج شده و روایت های مسموم روبرو است و فقط با عقلانیت فقه و تحلیل تاریخی می توان از آن صحبت کرد.
فقه در سطح سیستم اسلامی نه تنها اقتدار تقلید ، بلکه رهبر امت ، نگهبان ثبات ملی و مجتهید است که بر حاکمیت مصلحت و فقه حاکم است. تجربه اخیر بار دیگر برای همه روشن کرد که ستون چادر انقلاب ، در تفسیر امام ، فقه فقه است. و تا زمانی که این ستون محافظت شود ، هیچ توطئه ای ، حادثه یا فاجعه نمی تواند انقلاب را به انقلاب برساند.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
