به گفته خبرگزاری Tasnim در بوشر ، Arbaeen Hearts را سوزاند! بیایید یک قدم به روزی که کاروان اسیران وارد خیابان های شهر شدیم برداریم.
Zainab Kobra (SA) با قلب شکسته و یک سریال در خیابان ها ایستاده بود. او به نیزه های روی سرهای بریده شده که روی نی می درخشید ، نگاه کرد. این سرها چه کسانی هستند؟ و زینب در چشمان با اشک در چشم و آتش گفت: این سرها نور عدالت و بنای اشورا هستند.
ای زیارت اربین! با یادآوری لحظه ای که حسین (AS) در مقابل تخت یزید بریده شد. یزید با چوب به دندانهای موولات افتخار می کرد ، و زینب با صدای محکم و در عین حال پر از هم گفت:
یلت به خدا ، شما نه می توانید نام ما را پاک کنید و نه می توانید نور عدالت ما را پاک کنید.
ای اشک! هنگامی که در جاده Arbaeen قدم می زنید ، اشکهای سه ساله Ruqiyah را در ویرانه های عصر به یاد می آورید. دختری که پدرش را در شب می خوابید و از خواب بیدار شد ، گفت: “من پدرم را می خواهم … و سر حسین را با آه ، بریدم ، چه فاجعه ای سنگین روی قلب!”
Arbaeen به معنای یادآوری این ظلم است. اما نه برای گریه کردن به تنهایی ، برای قیام ، برای عدالت. اشکهای ما در حال ناله Zainab است ، فریاد ما خطبه عصر است و قدم های ما در این جاده همان اسارت است.
ای زیارت حسین! از کربلا تا شام ، از شام تا امروز ، این ادامه دارد. هر پارگی پیامی برای مظلوم جهان است و هر سنی در خاخام های زمان فریاد می زند. بنابراین با کاروان اسیران برخیزید و نذر کنید: برای فریاد زدن به عدالت و صدای مهدی (as) “yalbat al -hussein” ، خون حسین را فریاد بزنید.
“السلام و علییک یa ابعبداله و علیی الأرواح التا التهت بنهنا … یا لیتنا نانا کنکم فونفوز فوزاما ژیمیل.”
توجه داشته باشید: محمود خادری ، یک تحلیلگر و فعال اجتماعی و فرهنگی استان بوشر
پایان پیام/
منبع:تسنیم
