به گفته خبرگزاری Tasnim ، هنگامی که آدم سفری به سرزمین مکاشفه پیدا می کند و به مکه و مدینه منوره می رود ، او در هر قدم و با هر نگاه ، به دنبال اثری از پیامبر (صلح بر او) است و با هر علامت به اسلام پرواز می کند و در خیالات خود به پیام رسان خدا می پیوندد.
یکی از این نشانه ها ، که شاید بیش از بسیاری از علائم دیگر عطر و بوی پیامبر ، “منبر پیامبر (صلح بر او)” است. منبر اکنون در سمت راست آل -نبی آل نبی و در مقابل آزان بلال قرار دارد.
گفته می شود که در سالهای آخر عمر وی ، پیامبر اکرم در یک منبر و خطبه چوبی قرار دارد.
پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) منبر خود را به عنوان درب کوچکی از بهشت توصیف کرد که پایه های آن تحت الشعاع بهشت قرار دارد. پیامبر اسلام ، در روایتی دیگر ، منبر خود را در حوضچه کوسار خواند ، و این سخنرانی به این معنی است که عبادت در کنار منبر باعث می شود استخر کوسار در معاد آب شود.
اما منبر که زائران اکنون می بینند منبر نیست که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) روی آن نشست و منبر فعلی به تدریج به این روش تبدیل می شود.
همانطور که در تاریخ مسجد گفته شد ، هیچ منبر برای پیامبر (صلح بر او) وجود نداشت. پیامبر ابتدا به تنه درخت خرما تکیه داد و خطبه نامید. پس از مدتی ، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) جمعیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) را افزایش داد و منبر را برای آنها ایجاد کرد تا مردم را بهتر ببینند و سخنان خود را بشنوند. هنگامی که منبر ساخته شد ، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) درخت را ترک کرد و روی منبر نشست.
طبق سنت های موجود ، در این زمان تنه درخت زمزمه مانند زمزمه و تنه درخت در پیامبر (صلح بر او) بلند شد. به همین دلیل ، نام این درخت “هانانا” نامیده می شود ، به این معنی که یک بنگ شتر است که از فرزندش جدا شده است. گفته می شود که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آن درخت را در آغوش گرفت تا آرام شود.
حکایات بیشماری در مورد سرنوشت آن تنه نخل وجود دارد ، از جمله اینکه درخت بعداً دفن شد ، یا به دستور پیامبر محمد دفن شد (و در زیر منبر) ، یا اینکه بنی امیایدها هنگام نوسازی مسجد ، درخت را قطع می کنند.
شاعران بی شماری ، از جمله مولاوی ، این ستون را نیز در بیت اشعار خود ذکر کرده اند: “نور سبک مصطفی استین هانا / چوب کمتر هانا هانا است”
اکنون یک ستون چوبی در مسجد و در ضلع غربی محراب پیامبر (صلح بر او) و نزدیکترین ستون ها به محراب پیامبر (صلح بر او) وجود دارد و به دیوار قبلی مسجد متصل شده است ، که نام آن هانا است (به معنی ستون گریه) ، یا تنه خرما زمان خدا یا به یادگار مانده است.
اما منبر پیامبر از چوب ساخته شده بود و در ابتدا سه پله داشت. پیامبر روی پله سوم نشست و پاهای مبارک خود را در پله دوم بلند کرد.
شش مرحله به منبر در طول موووییه اضافه شد. بعداً ، در طی دو آتش سوزی که در مسجد اتفاق افتاد ، منبر کاملاً سوخته شد. در قرن هفتم آه ، دو سال پس از آتش سوزی دوم ، او ساخته شد و جایگزین شد.
در سال ۹۹۸ توسط دولت عثمانی ، منبر نفیس و متحد به جای منبر چوبی ساخته و نصب شد ، که اکنون در سمت راست آل نبی آل نبی و جلوی آزان بلال قرار دارد.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
